< Mga Awit 129 >
1 “Mula pa ng aking kabataan madalas akong lusubin nila,” hayaang sabihin ng Israel.
Множицею брашася со мною от юности моея, да речет убо Израиль:
2 “Mula pa ng aking kabataan, nilusob nila ako, pero hindi nila ako natalo.
множицею брашася со мною от юности моея, ибо не премогоша мя.
3 Inararo ng mga mang-aararo ang aking likuran; gumawa (sila) ng mahabang ukit na daan.
На хребте моем делаша грешницы, продолжиша беззаконие свое.
4 Si Yahweh ay matuwid, pinutol niya ang mga lubid ng masama.”
Господь праведен ссече выя грешников.
5 Nawa malagay silang lahat sa kahihiyan at tumalikod silang mga napopoot sa Sion.
Да постыдятся и возвратятся вспять вси ненавидящии Сиона:
6 Nawa maging tulad (sila) ng mga damo na nasa bubungan na nalalanta bago pa ito lumago,
да будут яко трава на здех, яже прежде восторжения изсше:
7 na hindi na maaaring punuin ang kamay ng manggagapas o ang dibdib nilang nagtatali ng mga bungkos.
еюже не исполни руки своея жняй, и недра своего рукояти собираяй:
8 Nawa huwag sabihin ng mga dumadaan, “Nawa ang pagpapala ni Yahweh ay sumainyo; pinagpapala namin kayo sa pangalan ni Yahweh.”
и не реша мимоходящии: благословение Господне на вы, благословихом вы во имя Господне.