Mga Awit 129

1 “Mula pa ng aking kabataan madalas akong lusubin nila,” hayaang sabihin ng Israel.

Rwiyo rworwendo. Vakandidzvinyirira zvikuru kubva pauduku hwangu, Israeri ngaati,

2 “Mula pa ng aking kabataan, nilusob nila ako, pero hindi nila ako natalo.

“Vakandidzvinyirira zvikuru kubva pauduku hwangu, asi havana kundikunda.

3 Inararo ng mga mang-aararo ang aking likuran; gumawa (sila) ng mahabang ukit na daan.

Varimi vakarima musana wangu vakaita miforo yavo mirefu.”

4 Si Yahweh ay matuwid, pinutol niya ang mga lubid ng masama.”

Asi Jehovha akarurama, akandisunungura pamabote avakaipa.

5 Nawa malagay silang lahat sa kahihiyan at tumalikod silang mga napopoot sa Sion.

Vose vanovenga Zioni ngavadzorerwe shure nenyadzi.

6 Nawa maging tulad (sila) ng mga damo na nasa bubungan na nalalanta bago pa ito lumago,

Ngavaite souswa pamusoro pedenga remba, hunooma husati hwakura;

7 na hindi na maaaring punuin ang kamay ng manggagapas o ang dibdib nilang nagtatali ng mga bungkos.

mukohwi haangazadzi maoko ake nahwo, uye anounganidza haangazadzi maoko ake.

8 Nawa huwag sabihin ng mga dumadaan, “Nawa ang pagpapala ni Yahweh ay sumainyo; pinagpapala namin kayo sa pangalan ni Yahweh.”

Vanopfuura nepo ngavarege kuti, “Maropafadzo aJehovha ngaave pamusoro pako; tinokuropafadza muzita raJehovha.”