< Mga Awit 129 >

1 “Mula pa ng aking kabataan madalas akong lusubin nila,” hayaang sabihin ng Israel.
IJRAEL en inda: Re katoutou ia melel jan ni ai tikitik lel met pak toto.
2 “Mula pa ng aking kabataan, nilusob nila ako, pero hindi nila ako natalo.
Pan pak toto re katoutou ia melel jan ni ai tikitik lel met; ari jo, re jota kak kaloe ia di.
3 Inararo ng mga mang-aararo ang aking likuran; gumawa (sila) ng mahabang ukit na daan.
Men japajap weirada pon tinjau ai, wiadar warawar reirei.
4 Si Yahweh ay matuwid, pinutol niya ang mga lubid ng masama.”
A Ieowa me pun, a kotin lepuk pajaner jal en me doo jan Kot akan.
5 Nawa malagay silang lahat sa kahihiyan at tumalikod silang mga napopoot sa Sion.
Karoj me kin tataki Jion, en jarodi o tanwei!
6 Nawa maging tulad (sila) ng mga damo na nasa bubungan na nalalanta bago pa ito lumago,
Ren rajon ra pon oj en im o, me kin mon pena mon a pan ujujda!
7 na hindi na maaaring punuin ang kamay ng manggagapas o ang dibdib nilang nagtatali ng mga bungkos.
Me jota kin kadirela kumut en pa en jaundolun, de pa en me kin pir pena kap akan.
8 Nawa huwag sabihin ng mga dumadaan, “Nawa ang pagpapala ni Yahweh ay sumainyo; pinagpapala namin kayo sa pangalan ni Yahweh.”
Pwe me kin daulul waja o, ren der inda: Kot en kotin kupura maui komail! Kit kapai komail da ni mar en Ieowa!

< Mga Awit 129 >