Mga Awit 129

1 “Mula pa ng aking kabataan madalas akong lusubin nila,” hayaang sabihin ng Israel.

سرود زائران به هنگام بالا رفتن به اورشلیم. از ایام جوانی‌ام دشمنانم بر من ظلم بسیار کردند. اسرائیل بگوید:

2 “Mula pa ng aking kabataan, nilusob nila ako, pero hindi nila ako natalo.

«از ایام جوانی‌ام دشمنانم بر من ظلم بسیار کردند، اما نتوانستند مرا از پای درآورند.

3 Inararo ng mga mang-aararo ang aking likuran; gumawa (sila) ng mahabang ukit na daan.

ضربات شلّاق آنان پشت مرا به شکل زمینی شیار شده درآورد،

4 Si Yahweh ay matuwid, pinutol niya ang mga lubid ng masama.”

اما خداوند مرا از اسارت آنان آزاد ساخت.»

5 Nawa malagay silang lahat sa kahihiyan at tumalikod silang mga napopoot sa Sion.

سرنگون شوند تمام کسانی که از اسرائیل نفرت دارند!

6 Nawa maging tulad (sila) ng mga damo na nasa bubungan na nalalanta bago pa ito lumago,

همچون علفی باشند که بر پشت بامها می‌روید، که پیش از آنکه آن را بچینند، می‌خشکد

7 na hindi na maaaring punuin ang kamay ng manggagapas o ang dibdib nilang nagtatali ng mga bungkos.

و کسی آن را جمع نمی‌کند و به شکل بافه نمی‌بندد.

8 Nawa huwag sabihin ng mga dumadaan, “Nawa ang pagpapala ni Yahweh ay sumainyo; pinagpapala namin kayo sa pangalan ni Yahweh.”

رهگذران آنان را برکت ندهند و نگویند: «برکت خداوند بر شما باد!» و یا «ما شما را به نام خداوند برکت می‌دهیم.»