Mga Awit 129

1 “Mula pa ng aking kabataan madalas akong lusubin nila,” hayaang sabihin ng Israel.

En sang ved festreisene. Meget har de trengt mig fra min ungdom av - så sie Israel -

2 “Mula pa ng aking kabataan, nilusob nila ako, pero hindi nila ako natalo.

meget har de trengt mig fra min ungdom av; men de har ikke fått overhånd over mig.

3 Inararo ng mga mang-aararo ang aking likuran; gumawa (sila) ng mahabang ukit na daan.

Min rygg har plogmenn pløid, de har gjort sine furer lange.

4 Si Yahweh ay matuwid, pinutol niya ang mga lubid ng masama.”

Herren er rettferdig, han har avhugget de ugudeliges rep.

5 Nawa malagay silang lahat sa kahihiyan at tumalikod silang mga napopoot sa Sion.

De skal bli til skamme og vike tilbake alle de som hater Sion,

6 Nawa maging tulad (sila) ng mga damo na nasa bubungan na nalalanta bago pa ito lumago,

de skal bli som gress på takene, som er visnet før det blir rykket op:

7 na hindi na maaaring punuin ang kamay ng manggagapas o ang dibdib nilang nagtatali ng mga bungkos.

Høstmannen fyller ikke sin hånd, ei heller den som binder kornbånd, sitt fang.

8 Nawa huwag sabihin ng mga dumadaan, “Nawa ang pagpapala ni Yahweh ay sumainyo; pinagpapala namin kayo sa pangalan ni Yahweh.”

Og de som går forbi, sier ikke: Herrens velsignelse være over eder, vi velsigner eder i Herrens navn!