Mga Awit 129

1 “Mula pa ng aking kabataan madalas akong lusubin nila,” hayaang sabihin ng Israel.

Svētku dziesma. Tie mani daudzkārt apbēdinājuši no manas jaunības, tā lai Israēls saka;

2 “Mula pa ng aking kabataan, nilusob nila ako, pero hindi nila ako natalo.

Tie mani daudzkārt apbēdinājuši no manas jaunības, bet tie mani nav pārvarējuši.

3 Inararo ng mga mang-aararo ang aking likuran; gumawa (sila) ng mahabang ukit na daan.

Arāji ir aruši uz manas muguras, tie savas vagas garas dzinuši.

4 Si Yahweh ay matuwid, pinutol niya ang mga lubid ng masama.”

Tas Kungs ir taisns, Viņš sacirtis bezdievīgo valgus.

5 Nawa malagay silang lahat sa kahihiyan at tumalikod silang mga napopoot sa Sion.

Lai top kaunā un atpakaļ dzīti visi kas Ciānu ienīst.

6 Nawa maging tulad (sila) ng mga damo na nasa bubungan na nalalanta bago pa ito lumago,

Lai tie top kā zāle uz jumtiem, kas nokalst, pirms tā top plūkta,

7 na hindi na maaaring punuin ang kamay ng manggagapas o ang dibdib nilang nagtatali ng mga bungkos.

Ar ko pļāvējs nepilda savu roku, nedz kopiņu sējējs savu klēpi.

8 Nawa huwag sabihin ng mga dumadaan, “Nawa ang pagpapala ni Yahweh ay sumainyo; pinagpapala namin kayo sa pangalan ni Yahweh.”

Un tie, kas garām iet, lai nesaka: Tā Kunga svētība lai nāk pār jums, mēs jūs svētījam Tā Kunga Vārdā.