< Mga Awit 129 >
1 “Mula pa ng aking kabataan madalas akong lusubin nila,” hayaang sabihin ng Israel.
Canto dei pellegrinaggi. Molte volte m’hanno oppresso dalla mia giovinezza! Lo dica pure Israele:
2 “Mula pa ng aking kabataan, nilusob nila ako, pero hindi nila ako natalo.
Molte volte m’hanno oppresso dalla mia giovinezza; eppure, non hanno potuto vincermi.
3 Inararo ng mga mang-aararo ang aking likuran; gumawa (sila) ng mahabang ukit na daan.
Degli aratori hanno arato sul mio dorso, v’hanno tracciato i loro lunghi solchi.
4 Si Yahweh ay matuwid, pinutol niya ang mga lubid ng masama.”
L’Eterno è giusto; egli ha tagliato le funi degli empi.
5 Nawa malagay silang lahat sa kahihiyan at tumalikod silang mga napopoot sa Sion.
Siano confusi e voltin le spalle tutti quelli che odiano Sion!
6 Nawa maging tulad (sila) ng mga damo na nasa bubungan na nalalanta bago pa ito lumago,
Siano come l’erba dei tetti, che secca prima di crescere!
7 na hindi na maaaring punuin ang kamay ng manggagapas o ang dibdib nilang nagtatali ng mga bungkos.
Non se n’empie la mano il mietitore, né le braccia chi lega i covoni;
8 Nawa huwag sabihin ng mga dumadaan, “Nawa ang pagpapala ni Yahweh ay sumainyo; pinagpapala namin kayo sa pangalan ni Yahweh.”
e i passanti non dicono: La benedizione dell’Eterno sia sopra voi; noi vi benediciamo nel nome dell’Eterno!