Mga Awit 129

1 “Mula pa ng aking kabataan madalas akong lusubin nila,” hayaang sabihin ng Israel.

Waƙar haurawa. Sun yi mini danniya ƙwarai tun ina ƙarami, bari Isra’ila yă ce,

2 “Mula pa ng aking kabataan, nilusob nila ako, pero hindi nila ako natalo.

sun yi mini danniya ƙwarai tun ina ƙarami, amma ba su yi nasara a kaina ba.

3 Inararo ng mga mang-aararo ang aking likuran; gumawa (sila) ng mahabang ukit na daan.

Manoma sun nome bayana suka yi kunyoyinsu da tsayi.

4 Si Yahweh ay matuwid, pinutol niya ang mga lubid ng masama.”

Amma Ubangiji mai adalci ne; ya’yantar da ni daga igiyoyin mugaye.

5 Nawa malagay silang lahat sa kahihiyan at tumalikod silang mga napopoot sa Sion.

Bari dukan waɗanda suke ƙin Sihiyona a juye da su baya da kunya.

6 Nawa maging tulad (sila) ng mga damo na nasa bubungan na nalalanta bago pa ito lumago,

Bari su zama kamar ciyawa a kan rufi, wadda takan bushe kafin tă yi girma;

7 na hindi na maaaring punuin ang kamay ng manggagapas o ang dibdib nilang nagtatali ng mga bungkos.

da ita mai girbi ba ya iya cika hannuwansa, balle wanda yake tarawa yă cika hannuwansa.

8 Nawa huwag sabihin ng mga dumadaan, “Nawa ang pagpapala ni Yahweh ay sumainyo; pinagpapala namin kayo sa pangalan ni Yahweh.”

Kada masu wuce su ce, “Albarkar Ubangiji ta kasance a kanku; muna sa muku albarka a cikin sunan Ubangiji.”