< Mga Awit 129 >
1 “Mula pa ng aking kabataan madalas akong lusubin nila,” hayaang sabihin ng Israel.
Viel haben sie bedrängt mich von meiner Jugend auf! So spreche nun Israel;
2 “Mula pa ng aking kabataan, nilusob nila ako, pero hindi nila ako natalo.
Viel haben sie bedrängt mich von meiner Jugend auf, doch haben sie mich nicht überwältigt.
3 Inararo ng mga mang-aararo ang aking likuran; gumawa (sila) ng mahabang ukit na daan.
Auf meinem Rücken haben die Pflüger gepflügt und ihre Furchen langgezogen.
4 Si Yahweh ay matuwid, pinutol niya ang mga lubid ng masama.”
Jehovah ist gerecht, der Ungerechten Seile schnitt Er ab.
5 Nawa malagay silang lahat sa kahihiyan at tumalikod silang mga napopoot sa Sion.
Beschämt müssen werden und hinter sich zurückweichen alle, die Zion hassen.
6 Nawa maging tulad (sila) ng mga damo na nasa bubungan na nalalanta bago pa ito lumago,
Sie werden wie das Gras der Dächer, das, ehe man es herausrauft, verdorrt.
7 na hindi na maaaring punuin ang kamay ng manggagapas o ang dibdib nilang nagtatali ng mga bungkos.
Mit dem nicht füllt seine Hand der Schnitter, noch seinen Schoß der Garbenbinder;
8 Nawa huwag sabihin ng mga dumadaan, “Nawa ang pagpapala ni Yahweh ay sumainyo; pinagpapala namin kayo sa pangalan ni Yahweh.”
Und die vorübergehen sprechen nicht: Jehovahs Segen sei über euch! Wir segnen euch in dem Namen Jehovahs.