< Mga Awit 129 >
1 “Mula pa ng aking kabataan madalas akong lusubin nila,” hayaang sabihin ng Israel.
Cantique des pèlerinages. Mes ennemis m'ont assez opprimé dès ma jeunesse, — Israël peut bien le dire! —
2 “Mula pa ng aking kabataan, nilusob nila ako, pero hindi nila ako natalo.
Ils m'ont assez opprimé dès ma jeunesse; Mais ils ne m'ont pas vaincu.
3 Inararo ng mga mang-aararo ang aking likuran; gumawa (sila) ng mahabang ukit na daan.
Des laboureurs ont labouré mon dos; Ils y ont tracé tout au long leurs sillons.
4 Si Yahweh ay matuwid, pinutol niya ang mga lubid ng masama.”
Mais l'Éternel est juste; Il a brisé les chaînes qu'avaient préparées les méchants.
5 Nawa malagay silang lahat sa kahihiyan at tumalikod silang mga napopoot sa Sion.
Tous ceux qui haïssent Sion Seront couverts de honte et jetés au rebut.
6 Nawa maging tulad (sila) ng mga damo na nasa bubungan na nalalanta bago pa ito lumago,
Ils seront comme l'herbe des toits, Qui sèche avant de se former en tiges.
7 na hindi na maaaring punuin ang kamay ng manggagapas o ang dibdib nilang nagtatali ng mga bungkos.
Le moissonneur n'en remplit pas sa main, Ni le lieur de gerbes ses bras.
8 Nawa huwag sabihin ng mga dumadaan, “Nawa ang pagpapala ni Yahweh ay sumainyo; pinagpapala namin kayo sa pangalan ni Yahweh.”
Aussi les passants ne leur disent-ils point: «La bénédiction de l'Éternel soit sur vous! Nous vous bénissons au nom de l'Éternel!»