Mga Awit 129

1 “Mula pa ng aking kabataan madalas akong lusubin nila,” hayaang sabihin ng Israel.

Een bedevaartslied. Van jongs af heeft men wreed mij mishandeld, Mag Israël wel zeggen;

2 “Mula pa ng aking kabataan, nilusob nila ako, pero hindi nila ako natalo.

Mij hardvochtig gekweld sinds mijn jeugd, Maar nooit mij gebroken.

3 Inararo ng mga mang-aararo ang aking likuran; gumawa (sila) ng mahabang ukit na daan.

Ploegers hebben mijn rug beploegd, En lange voren getrokken;

4 Si Yahweh ay matuwid, pinutol niya ang mga lubid ng masama.”

Maar Jahweh bleef trouw: De riemen der bozen sneed Hij stuk.

5 Nawa malagay silang lahat sa kahihiyan at tumalikod silang mga napopoot sa Sion.

Beschaamd moeten vluchten Alle haters van Sion.

6 Nawa maging tulad (sila) ng mga damo na nasa bubungan na nalalanta bago pa ito lumago,

Ze zullen worden als gras op de daken, Dat vóór het opschiet, verdort;

7 na hindi na maaaring punuin ang kamay ng manggagapas o ang dibdib nilang nagtatali ng mga bungkos.

Waarmee geen maaier zijn hand kan vullen, Geen hooier zijn arm.

8 Nawa huwag sabihin ng mga dumadaan, “Nawa ang pagpapala ni Yahweh ay sumainyo; pinagpapala namin kayo sa pangalan ni Yahweh.”

En niemand zal in het voorbijgaan zeggen: "De zegen van Jahweh over u; Wij zegenen u in Jahweh’s Naam!"