Mga Awit 129

1 “Mula pa ng aking kabataan madalas akong lusubin nila,” hayaang sabihin ng Israel.

Sang til Festrejserne.

2 “Mula pa ng aking kabataan, nilusob nila ako, pero hindi nila ako natalo.

De trængte mig haardt fra min Ungdom — saa sige Israel — de trængte mig haardt fra min Ungdom, men kued mig ikke.

3 Inararo ng mga mang-aararo ang aking likuran; gumawa (sila) ng mahabang ukit na daan.

Plovmænd pløjed min Ryg, trak lange Furer;

4 Si Yahweh ay matuwid, pinutol niya ang mga lubid ng masama.”

retfærdig er HERREN, han overskar de gudløses Reb.

5 Nawa malagay silang lahat sa kahihiyan at tumalikod silang mga napopoot sa Sion.

Alle, som hader Zion, skal vige med Skam,

6 Nawa maging tulad (sila) ng mga damo na nasa bubungan na nalalanta bago pa ito lumago,

blive som Græs paa Tage, der visner, førend det skyder Straa,

7 na hindi na maaaring punuin ang kamay ng manggagapas o ang dibdib nilang nagtatali ng mga bungkos.

og ikke fylder Høstkarlens Haand og Opbinderens Favn;

8 Nawa huwag sabihin ng mga dumadaan, “Nawa ang pagpapala ni Yahweh ay sumainyo; pinagpapala namin kayo sa pangalan ni Yahweh.”

Folk, som gaar forbi, siger ikke: »HERRENS Velsignelse over eder! Vi velsigner eder i HERRENS Navn!«