< Mga Awit 129 >
1 “Mula pa ng aking kabataan madalas akong lusubin nila,” hayaang sabihin ng Israel.
De trængte mig haardt fra min Ungdom af — saa sige Israel! —
2 “Mula pa ng aking kabataan, nilusob nila ako, pero hindi nila ako natalo.
de trængte mig haardt fra min Ungdom af; dog kunde de ikke overvælde mig.
3 Inararo ng mga mang-aararo ang aking likuran; gumawa (sila) ng mahabang ukit na daan.
Plovmændene pløjede paa min Ryg, de droge deres Furer lange.
4 Si Yahweh ay matuwid, pinutol niya ang mga lubid ng masama.”
Herren er retfærdig, han overhuggede de ugudeliges Reb.
5 Nawa malagay silang lahat sa kahihiyan at tumalikod silang mga napopoot sa Sion.
De skulle beskæmmes og vige tilbage, alle de, som hade Zion.
6 Nawa maging tulad (sila) ng mga damo na nasa bubungan na nalalanta bago pa ito lumago,
De skulle blive som Græs paa Tagene, som tørres, førend nogen oprykker det;
7 na hindi na maaaring punuin ang kamay ng manggagapas o ang dibdib nilang nagtatali ng mga bungkos.
af hvilket Høstmanden ikke fylder sin Haand, ej heller den, som binder Neg, sin Arm.
8 Nawa huwag sabihin ng mga dumadaan, “Nawa ang pagpapala ni Yahweh ay sumainyo; pinagpapala namin kayo sa pangalan ni Yahweh.”
Og de, som gaa forbi, sige ikke: Herrens Velsignelse være over eder! Vi velsigne eder i Herrens Navn.