< Mga Awit 129 >
1 “Mula pa ng aking kabataan madalas akong lusubin nila,” hayaang sabihin ng Israel.
Tangtlaeng Laa Ka camoe lamloh kai mat n'daengdaeh he Israel loh thui laeh saeh.
2 “Mula pa ng aking kabataan, nilusob nila ako, pero hindi nila ako natalo.
Ka camoe lamloh kai he mat n'daengdaeh uh dae kai he n'noeng moenih.
3 Inararo ng mga mang-aararo ang aking likuran; gumawa (sila) ng mahabang ukit na daan.
Ka uen soah a thoe a thoe uh tih a hma sokah a hma te a yoe uh.
4 Si Yahweh ay matuwid, pinutol niya ang mga lubid ng masama.”
Aka dueng BOEIPA loh halang rhoek kah rhuivaeh te a tlueh pah.
5 Nawa malagay silang lahat sa kahihiyan at tumalikod silang mga napopoot sa Sion.
Zion aka thiinah rhoek boeih tah yahpok uh saeh lamtah a hnuk la balkhong uh saeh.
6 Nawa maging tulad (sila) ng mga damo na nasa bubungan na nalalanta bago pa ito lumago,
Imphu kah sulrham bangla om saeh. Te tah amah hmuen ah a rhae la a phuk.
7 na hindi na maaaring punuin ang kamay ng manggagapas o ang dibdib nilang nagtatali ng mga bungkos.
Te te a ah tih a ban neh a kulup akhaw a kutpha dongah a bae moenih.
8 Nawa huwag sabihin ng mga dumadaan, “Nawa ang pagpapala ni Yahweh ay sumainyo; pinagpapala namin kayo sa pangalan ni Yahweh.”
Te vaengah aka kongpa rhoek loh, “Nangmih soah BOEIPA kah yoethennah om saeh. BOEIPA ming neh nangmih te yoethen kan paek uh,” ti uh boel saeh.