Mga Awit 129

1 “Mula pa ng aking kabataan madalas akong lusubin nila,” hayaang sabihin ng Israel.

Nyimbo yoyimba pokwera ku Yerusalemu. “Andizunza kwambiri kuyambira ubwana wanga,” anene tsono Israeli;

2 “Mula pa ng aking kabataan, nilusob nila ako, pero hindi nila ako natalo.

“Andizunza kwambiri kuyambira ubwana wanga, koma sanandipambane.

3 Inararo ng mga mang-aararo ang aking likuran; gumawa (sila) ng mahabang ukit na daan.

Anthu otipula analima pa msana panga ndipo anapangapo mizere yayitali:

4 Si Yahweh ay matuwid, pinutol niya ang mga lubid ng masama.”

Koma Yehova ndi wolungama; Iye wandimasula ku zingwe za anthu oyipa.”

5 Nawa malagay silang lahat sa kahihiyan at tumalikod silang mga napopoot sa Sion.

Onse amene amadana ndi Ziyoni abwezedwe pambuyo mwamanyazi.

6 Nawa maging tulad (sila) ng mga damo na nasa bubungan na nalalanta bago pa ito lumago,

Akhale ngati udzu womera pa denga la nyumba, umene umafota usanakule;

7 na hindi na maaaring punuin ang kamay ng manggagapas o ang dibdib nilang nagtatali ng mga bungkos.

sungadzaze manja a owumweta kapena manja a omanga mitolo.

8 Nawa huwag sabihin ng mga dumadaan, “Nawa ang pagpapala ni Yahweh ay sumainyo; pinagpapala namin kayo sa pangalan ni Yahweh.”

Odutsa pafupi asanene kuti, “Dalitso la Yehova lili pa inu; tikukudalitsani mʼdzina la Yehova.”