< Mga Awit 122 >
1 Ako ay nagalak nang kanilang sabihin sa akin, “Tayong pumunta sa tahanan ni Yahweh.”
Ein Wallfahrtslied. Von David. Ich freue mich an denen, die zu mir sagen: Lasset uns zum Hause des HERRN gehen!
2 Ang mga paa natin ay nakatayo sa loob ng iyong tarangkahan, O Jerusalem.
Unsre Füße stehen in deinen Toren, Jerusalem!
3 Ang Jerusalem ay itinayo tulad ng isang lungsod na matatag.
Jerusalem, du bist gebaut als eine Stadt, die fest in sich geschlossen ist,
4 Ang mga angkan ni Yahweh ay umakyat doon, ang mga angkan ni Yahweh, bilang isang batas para sa Israel para magbigay pasasalamat sa pangalan ni Yahweh.
wohin die Stämme hinaufziehen, die Stämme des HERRN (ein Zeugnis für Israel), zu preisen den Namen des HERRN!
5 Doon ang mga pinuno ay nakaupo sa mga trono para sa hatol ng sambahayan ni David.
Denn dort sind Stühle gesetzt zum Gericht, die Stühle des Hauses David.
6 Manalangin para sa kapayapaan ng Jerusalem! (Sila) ay giginhawa na nagmamahal sa inyo.
Bittet für den Frieden Jerusalems! Es gehe wohl denen, die dich lieben!
7 Magkaroon nawa ng kapayapaan sa loob ng inyong mga pader at kaginhawahan sa inyong mga tore.
Friede sei in deinen Mauern und Glück in deinen Palästen!
8 Para sa mga kapakanan ng aking mga kapatid at kasamahan, sasabihin ko ngayon, “Magkaroon nawa ng kapayapaan sa inyo.”
Um meiner Brüder und Freunde willen sage ich: Friede sei in dir!
9 Para sa kapakanan ng tahanan ni Yahweh na ating Diyos, mananalangin ako para sa inyong ikabubuti.
Um des Hauses des HERRN, unsres Gottes, willen will ich dein Bestes suchen!