< Mga Awit 121 >

1 Itataas ko ang aking mga mata sa mga bundok. Mula saan manggagaling ang aking saklolo?
سرود درجات چشمان خود را به سوی کوههابرمی افرازم، که از آنجا اعانت من می‌آید. [ترجمه درست این آیه اینست: «چشمان خودرا بسوی کوهها برمی افرازم. اعانت من از کجا می‌آید؟» ]۱
2 Ang saklolo sa akin ay nanggagaling kay Yahweh, na gumawa ng langit at lupa.
اعانت من از جانب خداوند است، که آسمان و زمین را آفرید.۲
3 Hindi niya papayagang madulas ang paa mo; siya na nag-iingat sa iyo ay hindi iidlip.
او نخواهد گذاشت که پای تو لغزش خورد. او که حافظ توست نخواهدخوابید.۳
4 Tingnan mo, ang tagapangalaga ng Israel ay hindi kailanman iidlip o matutulog.
اینک او که حافظ اسرائیل است، نمی خوابد و به خواب نمی رود.۴
5 Tagapangalaga ninyo si Yahweh; si Yahweh ay lilim sa inyong kanang kamay.
خداوند حافظ تو می‌باشد. خداوند به‌دست راستت سایه تو است.۵
6 Hindi ka masasaktan ng araw sa umaga, ni ng buwan sa gabi.
آفتاب در روز به تو اذیت نخواهد رسانید و نه ماهتاب در شب.۶
7 Iingatan ka ni Yahweh sa lahat ng kapahamakan, at iingatan niya ang iyong buhay.
خداوندتو را از هر بدی نگاه می‌دارد. او جان تو را حفظخواهد کرد.۷
8 Iingatan ni Yahweh ang lahat ng iyong ginagawa ngayon at magpakailanman.
خداوند خروج و دخولت را نگاه خواهد داشت، از الان و تا ابدالاباد.۸

< Mga Awit 121 >