< Mga Awit 120 >
1 Sa aking kahirapan tumawag ako kay Yahweh, at sinagot niya ako.
En sang ved festreisene. Til Herren ropte jeg i min nød, og han svarte mig.
2 Iligtas mo ang aking buhay, O Yahweh, mula sa mga sinungaling na labi at mula sa mandarayang dila.
Herre, fri min sjel fra en løgnaktig lebe, fra en falsk tunge!
3 Paano ka niya parurusahan, at ano pa ang magagawa sa iyo, ikaw na may sinungaling na dila?
Hvad vil han gi dig, og hvad mere vil han gi dig, du falske tunge?
4 Papanain ka niya ng matalim na mga pana ng mandirigma, kung saan hinulma sa mainit na mga uling ng puno ng tambo.
Voldsmannens skarpe piler og glør av gyvelbusken.
5 Kaawaan ako dahil pansamantala akong naninirahan sa Mesech; nanirahan ako dati sa mga tolda ng Kedar.
Ve mig, at jeg lever som fremmed iblandt Mesek, at jeg bor ved Kedars telt!
6 Matagal akong nanirahan kasama silang napopoot sa kapayapaan.
Lenge nok har min sjel bodd hos dem som hater fred.
7 Ako ay para sa kapayapaan, pero kapag ako ay nagsasalita, (sila) ay para sa digmaan.
Jeg er bare fred, men når jeg taler, er de ferdige til krig.