< Mga Awit 120 >

1 Sa aking kahirapan tumawag ako kay Yahweh, at sinagot niya ako.
Zarándoklás éneke. Szorultságomban az Örökkévalóhoz kiáltottam föl és ő meghallgatott engem.
2 Iligtas mo ang aking buhay, O Yahweh, mula sa mga sinungaling na labi at mula sa mandarayang dila.
Örökkévaló, mentsd meg lelkemet hazug ajaktól, csalárdság nyelvétől!
3 Paano ka niya parurusahan, at ano pa ang magagawa sa iyo, ikaw na may sinungaling na dila?
Mit ad neked és mit gyarapit neked a csalárdság nyelve?
4 Papanain ka niya ng matalim na mga pana ng mandirigma, kung saan hinulma sa mainit na mga uling ng puno ng tambo.
Vitéznek élesített nyilai, meg rekettyének parazsa!
5 Kaawaan ako dahil pansamantala akong naninirahan sa Mesech; nanirahan ako dati sa mga tolda ng Kedar.
Jaj nekem, hogy Mésekhnél tartózkodtam, lakoztam Kédár sátrai mellett!
6 Matagal akong nanirahan kasama silang napopoot sa kapayapaan.
Sokat lakozott a lelkem a béke gyülölői mellett.
7 Ako ay para sa kapayapaan, pero kapag ako ay nagsasalita, (sila) ay para sa digmaan.
Én merő béke vagyok; de midőn beszélek, ők harczra készek.

< Mga Awit 120 >