< Mga Awit 114 >
1 Nang lumabas ang Israel sa Ehipto, ang sambahayan ni Jacob mula sa mga dayuhan na iyon,
Исраил Мисирдин, Яқуп җәмәти ят тиллиқ әлләрдин чиққанда,
2 ang Juda ang naging banal niyang lugar, ang Israel ang kaniyang kaharian.
Шу чағда Йәһуда [Худаниң] муқәддәс җайи, Исраил униң сәлтинити болди,
3 Nakita ito ng dagat, at tumakas ito; umatras ang Jordan.
Деңиз буни көрүп бәдәр қачти, Иордан дәрияси кәйнигә янди;
4 Ang mga bundok ay lumukso na parang mga tupa, ang mga burol ay lumukso na parang mga batang tupa.
Тағлар қочқарлардәк, Дөңләр қозилардәк ойнақлиди.
5 Bakit ka tumakas, O dagat? Jordan, bakit ka tumakas?
Әй деңиз, сән немә болдуң, қачқили? Иордан дәрияси, йолуңдин янғили?
6 Mga bundok, bakit kayo lumukso na parang mga tupa? Kayong maliliit na burol, bakit kayo lumukso na parang batang tupa?
Тағлар қочқарлардәк, Дөңләр қозилардәк ойнақлиғили?
7 Mayanig ka, O lupa, sa harap ng Panginoon, sa presensiya ng Diyos ni Jacob.
И йәр йүзи, Рәбниң җамалидин, Яқупниң Худасиниң җамалидин тәврән;
8 Ginawa niyang lawa ng tubig ang malaking bato, ginawa niyang bukal ng tubig ang matigas na bato.
У қорам ташни көлчәккә, Чақмақ тешини мол булақ сулириға айландуриду.