Mga Awit 114

1 Nang lumabas ang Israel sa Ehipto, ang sambahayan ni Jacob mula sa mga dayuhan na iyon,

CUANDO salió Israel de Egipto, la casa de Jacob del pueblo bárbaro,

2 ang Juda ang naging banal niyang lugar, ang Israel ang kaniyang kaharian.

Judá fué su consagrada heredad, Israel su señorío.

3 Nakita ito ng dagat, at tumakas ito; umatras ang Jordan.

La mar vió, y huyó; el Jordán se volvió atrás.

4 Ang mga bundok ay lumukso na parang mga tupa, ang mga burol ay lumukso na parang mga batang tupa.

Los montes saltaron como carneros: los collados como corderitos.

5 Bakit ka tumakas, O dagat? Jordan, bakit ka tumakas?

¿Qué tuviste, oh mar, que huiste? ¿y tú, oh Jordán, que te volviste atrás?

6 Mga bundok, bakit kayo lumukso na parang mga tupa? Kayong maliliit na burol, bakit kayo lumukso na parang batang tupa?

Oh montes, ¿por qué saltasteis como carneros, [y] vosotros, collados, como corderitos?

7 Mayanig ka, O lupa, sa harap ng Panginoon, sa presensiya ng Diyos ni Jacob.

A la presencia del Señor tiembla la tierra, á la presencia del Dios de Jacob;

8 Ginawa niyang lawa ng tubig ang malaking bato, ginawa niyang bukal ng tubig ang matigas na bato.

El cual tornó la peña en estanque de aguas, y en fuente de aguas la roca.