Mga Awit 114

1 Nang lumabas ang Israel sa Ehipto, ang sambahayan ni Jacob mula sa mga dayuhan na iyon,

Cuando Israel salió de Egipto, La casa de Jacob de un pueblo de lengua extraña,

2 ang Juda ang naging banal niyang lugar, ang Israel ang kaniyang kaharian.

Judá fue su santuario, E Israel, su dominio.

3 Nakita ito ng dagat, at tumakas ito; umatras ang Jordan.

El mar [lo] vio y huyó, El Jordán retrocedió.

4 Ang mga bundok ay lumukso na parang mga tupa, ang mga burol ay lumukso na parang mga batang tupa.

Las montañas saltaron como carneros, Las colinas, como corderos.

5 Bakit ka tumakas, O dagat? Jordan, bakit ka tumakas?

¿Qué te ocurrió, oh mar, que huiste? ¿Y tú, oh Jordán, que retrocediste?

6 Mga bundok, bakit kayo lumukso na parang mga tupa? Kayong maliliit na burol, bakit kayo lumukso na parang batang tupa?

¿[Ustedes, oh montañas], que saltan como carneros, Y ustedes, oh colinas, como corderos?

7 Mayanig ka, O lupa, sa harap ng Panginoon, sa presensiya ng Diyos ni Jacob.

Tiembla, oh tierra, ante ʼAdonay, Ante el ʼElohim de Jacob,

8 Ginawa niyang lawa ng tubig ang malaking bato, ginawa niyang bukal ng tubig ang matigas na bato.

Quien convirtió la peña en un estanque de aguas, Y el pedernal en manantial de aguas.