Mga Awit 114

1 Nang lumabas ang Israel sa Ehipto, ang sambahayan ni Jacob mula sa mga dayuhan na iyon,

Quando Israel saiu do Egito, [quando] a casa de Jacó [saiu] de um povo estrangeiro,

2 ang Juda ang naging banal niyang lugar, ang Israel ang kaniyang kaharian.

Judá se tornou seu santuário, [e] Israel os seus domínios.

3 Nakita ito ng dagat, at tumakas ito; umatras ang Jordan.

O mar viu, e fugiu; e o Jordão recuou.

4 Ang mga bundok ay lumukso na parang mga tupa, ang mga burol ay lumukso na parang mga batang tupa.

Os montes saltaram como carneiros, os morros como cordeiros.

5 Bakit ka tumakas, O dagat? Jordan, bakit ka tumakas?

O que houve, ó mar, que fugiste? Ó Jordão, que recuaste?

6 Mga bundok, bakit kayo lumukso na parang mga tupa? Kayong maliliit na burol, bakit kayo lumukso na parang batang tupa?

Ó montes, que saltastes como carneiros? Ó morros, como cordeiros?

7 Mayanig ka, O lupa, sa harap ng Panginoon, sa presensiya ng Diyos ni Jacob.

Trema tu, ó terra, pela presença do Senhor, pela presença do Deus de Jacó,

8 Ginawa niyang lawa ng tubig ang malaking bato, ginawa niyang bukal ng tubig ang matigas na bato.

Que tornou a rocha em lago de águas; ao pedregulho em fonte de águas.