Mga Awit 114

1 Nang lumabas ang Israel sa Ehipto, ang sambahayan ni Jacob mula sa mga dayuhan na iyon,

Kad Israēls izgāja no Ēģiptes, Jēkaba nams no svešas valodas ļaudīm,

2 ang Juda ang naging banal niyang lugar, ang Israel ang kaniyang kaharian.

Tad Jūda Viņam tapa par svētu daļu, un Israēls par Viņa valstību.

3 Nakita ito ng dagat, at tumakas ito; umatras ang Jordan.

Jūra redzēja un bēga, Jardāne griezās atpakaļ;

4 Ang mga bundok ay lumukso na parang mga tupa, ang mga burol ay lumukso na parang mga batang tupa.

Kalni lēkāja kā auni, pakalni kā jēri.

5 Bakit ka tumakas, O dagat? Jordan, bakit ka tumakas?

Kas tev bija, jūra, ka tu bēdz, un tev, Jardāne, ka tu atpakaļ griezies?

6 Mga bundok, bakit kayo lumukso na parang mga tupa? Kayong maliliit na burol, bakit kayo lumukso na parang batang tupa?

Jums, kalni, ka jūs lēkājāt kā auni, pakalni, kā jēri?

7 Mayanig ka, O lupa, sa harap ng Panginoon, sa presensiya ng Diyos ni Jacob.

Priekš Tā Kunga drebi, zeme, Jēkaba Dieva priekšā,

8 Ginawa niyang lawa ng tubig ang malaking bato, ginawa niyang bukal ng tubig ang matigas na bato.

Kas klinti pārvērsa par ezeru un akmeņus par ūdens avotiem.