Mga Awit 114

1 Nang lumabas ang Israel sa Ehipto, ang sambahayan ni Jacob mula sa mga dayuhan na iyon,

Quando Israele uscì dall’Egitto, e la casa di Giacobbe di fra un popolo dal linguaggio strano,

2 ang Juda ang naging banal niyang lugar, ang Israel ang kaniyang kaharian.

Giuda divenne il santuario dell’Eterno; Israele, suo dominio.

3 Nakita ito ng dagat, at tumakas ito; umatras ang Jordan.

Il mare lo vide e fuggì, il Giordano tornò addietro.

4 Ang mga bundok ay lumukso na parang mga tupa, ang mga burol ay lumukso na parang mga batang tupa.

I monti saltarono come montoni, i colli come agnelli.

5 Bakit ka tumakas, O dagat? Jordan, bakit ka tumakas?

Che avevi, o mare, che fuggisti? E tu, Giordano, che tornasti addietro?

6 Mga bundok, bakit kayo lumukso na parang mga tupa? Kayong maliliit na burol, bakit kayo lumukso na parang batang tupa?

E voi, monti, che saltaste come montoni, e voi, colli, come agnelli?

7 Mayanig ka, O lupa, sa harap ng Panginoon, sa presensiya ng Diyos ni Jacob.

Trema, o terra, alla presenza del Signore, alla presenza dell’Iddio di Giacobbe,

8 Ginawa niyang lawa ng tubig ang malaking bato, ginawa niyang bukal ng tubig ang matigas na bato.

che mutò la roccia in istagno, il macigno in sorgente d’acqua.