< Mga Awit 114 >
1 Nang lumabas ang Israel sa Ehipto, ang sambahayan ni Jacob mula sa mga dayuhan na iyon,
Lè Israël te sòti an Égypte, lakay Jacob soti de yon pèp lang etranje,
2 ang Juda ang naging banal niyang lugar, ang Israel ang kaniyang kaharian.
Juda te vin sanktiyè Li a, Israël, wayòm Li.
3 Nakita ito ng dagat, at tumakas ito; umatras ang Jordan.
Lanmè a te gade e te sove ale. Jourdain an te vire fè bak.
4 Ang mga bundok ay lumukso na parang mga tupa, ang mga burol ay lumukso na parang mga batang tupa.
Mòn yo te sote tankou belye, kolin yo tankou ti mouton.
5 Bakit ka tumakas, O dagat? Jordan, bakit ka tumakas?
Sa k pase ou menm, O lanmè, ke ou te sove ale konsa? O Jourdain an, ke Ou te vire fè bak konsa?
6 Mga bundok, bakit kayo lumukso na parang mga tupa? Kayong maliliit na burol, bakit kayo lumukso na parang batang tupa?
O mòn yo, ke ou sote tankou belye konsa? O kolin yo, tankou ti mouton konsa?
7 Mayanig ka, O lupa, sa harap ng Panginoon, sa presensiya ng Diyos ni Jacob.
Pran tranble, O latè, devan SENYÈ a, Devan Bondye a Jacob la,
8 Ginawa niyang lawa ng tubig ang malaking bato, ginawa niyang bukal ng tubig ang matigas na bato.
Ki te fè wòch la devni yon ma dlo, wòch silèks la yon sous k ap koule.