< Mga Awit 114 >
1 Nang lumabas ang Israel sa Ehipto, ang sambahayan ni Jacob mula sa mga dayuhan na iyon,
Alléluiah! Lorsque Israël sortit d'Egypte, et la maison de Jacob d'un peuple barbare,
2 ang Juda ang naging banal niyang lugar, ang Israel ang kaniyang kaharian.
Juda devint son peuple saint, Israël sa puissance.
3 Nakita ito ng dagat, at tumakas ito; umatras ang Jordan.
La mer le vit, et s'enfuit; le Jourdain retourna en arrière.
4 Ang mga bundok ay lumukso na parang mga tupa, ang mga burol ay lumukso na parang mga batang tupa.
Les montagnes bondirent comme des béliers, et les collines comme des agneaux.
5 Bakit ka tumakas, O dagat? Jordan, bakit ka tumakas?
Qu'avais-tu en toi, ô mer, pour fuir ainsi, et toi, Jourdain, pour retourner en arrière?
6 Mga bundok, bakit kayo lumukso na parang mga tupa? Kayong maliliit na burol, bakit kayo lumukso na parang batang tupa?
Et vous, montagnes, pourquoi bondissiez-vous comme des béliers, et vous, collines, comme des agneaux?
7 Mayanig ka, O lupa, sa harap ng Panginoon, sa presensiya ng Diyos ni Jacob.
La terre a tremblé à la face du Seigneur, à la face du Dieu de Jacob,
8 Ginawa niyang lawa ng tubig ang malaking bato, ginawa niyang bukal ng tubig ang matigas na bato.
Qui a changé la pierre en nappes d'eau, et la roche en fontaines.