< Mga Awit 114 >
1 Nang lumabas ang Israel sa Ehipto, ang sambahayan ni Jacob mula sa mga dayuhan na iyon,
Quand Israël sortit de l’Egypte, la maison de Jacob du milieu d’un peuple à la langue barbare,
2 ang Juda ang naging banal niyang lugar, ang Israel ang kaniyang kaharian.
Juda devint son sanctuaire, Israël, le domaine de son empire.
3 Nakita ito ng dagat, at tumakas ito; umatras ang Jordan.
La mer le vit et se mit à fuir, le Jourdain retourna en arrière,
4 Ang mga bundok ay lumukso na parang mga tupa, ang mga burol ay lumukso na parang mga batang tupa.
les montagnes bondirent comme des béliers, les collines comme des agneaux.
5 Bakit ka tumakas, O dagat? Jordan, bakit ka tumakas?
Qu’as-tu, ô mer, pour t’enfuir, Jourdain, pour retourner en arrière?
6 Mga bundok, bakit kayo lumukso na parang mga tupa? Kayong maliliit na burol, bakit kayo lumukso na parang batang tupa?
Montagnes, pourquoi bondissez-vous comme des béliers, et vous collines, comme des agneaux?
7 Mayanig ka, O lupa, sa harap ng Panginoon, sa presensiya ng Diyos ni Jacob.
A l’aspect du Seigneur, tremble, ô terre, à l’aspect du Dieu de Jacob,
8 Ginawa niyang lawa ng tubig ang malaking bato, ginawa niyang bukal ng tubig ang matigas na bato.
qui change le rocher en nappe d’eau, le granit en sources jaillissantes!