Mga Awit 114

1 Nang lumabas ang Israel sa Ehipto, ang sambahayan ni Jacob mula sa mga dayuhan na iyon,

In the going out of Israel from Egypt, The house of Jacob from a strange people,

2 ang Juda ang naging banal niyang lugar, ang Israel ang kaniyang kaharian.

Judah became His sanctuary, Israel his dominion.

3 Nakita ito ng dagat, at tumakas ito; umatras ang Jordan.

The sea hath seen, and fleeth, The Jordan turneth backward.

4 Ang mga bundok ay lumukso na parang mga tupa, ang mga burol ay lumukso na parang mga batang tupa.

The mountains have skipped as rams, Heights as sons of a flock.

5 Bakit ka tumakas, O dagat? Jordan, bakit ka tumakas?

What — to thee, O sea, that thou fleest? O Jordan, thou turnest back!

6 Mga bundok, bakit kayo lumukso na parang mga tupa? Kayong maliliit na burol, bakit kayo lumukso na parang batang tupa?

O mountains, ye skip as rams! O heights, as sons of a flock!

7 Mayanig ka, O lupa, sa harap ng Panginoon, sa presensiya ng Diyos ni Jacob.

From before the Lord be afraid, O earth, From before the God of Jacob,

8 Ginawa niyang lawa ng tubig ang malaking bato, ginawa niyang bukal ng tubig ang matigas na bato.

He is turning the rock to a pool of waters, The flint to a fountain of waters!