< Mga Awit 114 >
1 Nang lumabas ang Israel sa Ehipto, ang sambahayan ni Jacob mula sa mga dayuhan na iyon,
When Israel went out of Egypt, the house of Jacob from a people of strange language;
2 ang Juda ang naging banal niyang lugar, ang Israel ang kaniyang kaharian.
Judah was his sanctuary, and Israel his dominion.
3 Nakita ito ng dagat, at tumakas ito; umatras ang Jordan.
The sea saw it, and fled: Jordan was driven back.
4 Ang mga bundok ay lumukso na parang mga tupa, ang mga burol ay lumukso na parang mga batang tupa.
The mountains skipped like rams, and the little hills like lambs.
5 Bakit ka tumakas, O dagat? Jordan, bakit ka tumakas?
What ailed you, O you sea, that you fled? you Jordan, that you were driven back?
6 Mga bundok, bakit kayo lumukso na parang mga tupa? Kayong maliliit na burol, bakit kayo lumukso na parang batang tupa?
You mountains, that you skipped like rams; and you little hills, like lambs?
7 Mayanig ka, O lupa, sa harap ng Panginoon, sa presensiya ng Diyos ni Jacob.
Tremble, you earth, at the presence of the Lord, at the presence of the God of Jacob;
8 Ginawa niyang lawa ng tubig ang malaking bato, ginawa niyang bukal ng tubig ang matigas na bato.
Which turned the rock into a standing water, the flint into a fountain of waters.