Mga Awit 114

1 Nang lumabas ang Israel sa Ehipto, ang sambahayan ni Jacob mula sa mga dayuhan na iyon,

Kathutkung: Panuekhoeh Isarel hah Izip ram hoi a rasa teh, Jakop imthung hah lawk phunlouk koehoi a tâcokhai awh toteh,

2 ang Juda ang naging banal niyang lugar, ang Israel ang kaniyang kaharian.

Judah teh hmuen kathoung lah a coung. Isarel teh uknae lah a coung.

3 Nakita ito ng dagat, at tumakas ito; umatras ang Jordan.

Talîpui ni a hmu teh a yawng, Jordan palang teh a ban.

4 Ang mga bundok ay lumukso na parang mga tupa, ang mga burol ay lumukso na parang mga batang tupa.

Monnaw teh tutan patetlah, monruinaw teh tuca patetlah a coukdouk awh.

5 Bakit ka tumakas, O dagat? Jordan, bakit ka tumakas?

Oe talîpui bangdawkmaw na yawng, Oe Jordan palang, bangdawkmaw na ban.

6 Mga bundok, bakit kayo lumukso na parang mga tupa? Kayong maliliit na burol, bakit kayo lumukso na parang batang tupa?

Oe monnaw bangdawkmaw tutan patetlah na coukdouk. Oe monruinaw bangdawkmaw tuca patetlah na coukdouk awh.

7 Mayanig ka, O lupa, sa harap ng Panginoon, sa presensiya ng Diyos ni Jacob.

Oe talai, BAWIPA hmalah pâyaw nateh, Jakop Cathut hmalah pâyaw haw.

8 Ginawa niyang lawa ng tubig ang malaking bato, ginawa niyang bukal ng tubig ang matigas na bato.

Ama teh, lungsong hah tuikamuem lah, lungtaw hah tuiphuek lah kacoungsakkung doeh.