Mga Awit 108
1 Nakatuon ang aking puso, O Diyos; aawit ako, oo, aawit ako ng mga papuri kasama ng aking naparangalang puso.
Пісня. Псалом Давидів. Моє серце зміцни́лося, Боже, — я буду співати та сла́вити ра́зом з своєю хвало́ю!
2 Gising, lira at alpa; gigisingin ko ang madaling araw.
Збудися ж ти, а́рфо та ци́тро, — я буду будити досві́тню зорю́!
3 Magbibigay ako ng pasasalamat sa iyo, Yawheh, sa gitna ng mamamayan; aawit ako ng mga papuri sa iyo sa mga bansa.
Я буду Тебе вихваля́ти, о Господи, серед наро́дів, і буду співати Тобі між племе́нами,
4 Dahil ang iyong katapatan sa tipan ay dakila sa ibabaw ng kalangitan; at ang iyong pagiging mapagkakatiwalaan ay umaabot sa himpapawid.
бо більше від неба Твоє милосердя, а правда Твоя — аж до хмар!
5 Itanghal ka, O Diyos, sa ibabaw ng kalangitan, at nawa ang iyong kaluwalhatian ay maparangalan sa buong mundo.
Піднеси́ся ж, о Боже, над небо, а слава Твоя — над усією землею!
6 Para ang iyong mga minahal ay maligtas, sagipin mo kami ng iyong kanang kamay at sagutin kami.
Щоб любі Твої були ви́зволені, Своєю прави́цею допоможи́ й обізви́ся до нас!
7 Nagsalita ang Diyos sa kaniyang kabanalan; “Magdiriwang ako; hahatiin ko ang Shekem at hahatiin ang lambak ng Sucot.
У святині Своїй Бог промовив: „Нехай Я звеселю́ся, — розділю́ Я Сихе́м, і долину Сукко́тську помі́ряю.
8 Akin ang Gilead, at akin ang Manases; akin rin ang salakot ang Efraim; ang Juda ang aking setro.
Належить Мені Ґілеа́д, і Мені Манасі́я, а Єфре́м — охорона Моєї голови, Юда — бе́рло Моє.
9 Ang Moab ang aking palanggana; sa Edom itatapon ko ang aking sapatos; sisigaw ako sa pagtatagumpay dahil sa Filistia.
Моа́в — то мідни́ця Мого миття́, на Едо́м узуття́м Своїм кину, над Филисте́єю буду погу́кувати!“
10 Sino ang magdadala sa akin sa matatag na bayan? Sino ang papatnubay sa akin sa Edom?”
Хто мене запрова́дить до міста тверди́нного, хто до Едо́му мене приведе́?
11 O Diyos, hindi mo ba kami tinalikuran? Hindi ka pumunta sa digmaan kasama ng aming mga sundalo.
Хіба ж Ти покинув нас, Боже, і серед нашого ві́йська не ви́йдеш вже, Боже?
12 Bigyan mo kami ng tulong laban sa kaaway, dahil walang saysay ang tulong ng tao.
Подай же нам поміч на ворога, лю́дська бо поміч — марно́та!
13 Magtatagumpay kami sa tulong ng Diyos; tatapakan niya ang aming mga kaaway.
Ми мужність пока́жемо в Бозі, — і Він пото́пче проти́вників наших!
