< Mga Awit 105 >

1 Magpasalamat kayo kay Yahweh, tumawag kayo sa kaniyang pangalan; ipaalam ninyo ang kaniyang mga gawa sa mga bansa.
Give ye thanks to Yahweh, Call upon his Name, Make known, among the peoples, his doings;
2 Umawit sa kaniya, umawit sa kaniya ng mga papuri; Ipahayag ang lahat ng kaniyang mga kamangha-manghang gawa.
Sing ye to him, Make ye music to him, Speak ye of all his wonders.
3 Magmalaki sa kaniyang banal na pangalan; hayaang magalak ang puso nilang naghahanap kay Yahweh.
Make your boast in his holy Name, Joyful be the heart of them who are seeking Yahweh.
4 Hanapin si Yahweh at ang kaniyang kalakasan; patuloy na hanapin ang kaniyang presensya.
Search out Yahweh and his strength, Seek diligently his face at all times.
5 Alalahanin ang mga kahanga-hangang bagay na kaniyang ginawa, ang kaniyang mga himala at ang mga kautusan mula sa kaniyang bibig,
Remember his wonders which he hath done, His portents, and the just decisions of his mouth.
6 kayong mga kaapu-apuhan ni Abraham na kaniyang lingkod, kayong mga anak ni Jacob, na kaniyang mga pinili.
O ye Seed of Abraham—his servants, Sons of Jacob—his chosen ones:
7 Siya si Yahweh, ang ating Diyos. Ang kaniyang mga kautusan ay sumasaklaw sa buong mundo.
Yahweh himself, is our God, Through all the land, are his just decision.
8 Inaalala niya ang kaniyang tipan magpakailanman, ang salita na kaniyang iniutos sa sanlibong salinlahi.
He hath remembered, unto times age-abiding, his covenant, The word he commanded, to a thousand generations;
9 Iniisip niya ang tipan na kaniyang ginawa kasama ni Abraham at ang kaniyang panunumpa kay Isaac.
Which he solemnised with Abraham, and his oath, to Isaac;
10 Ito ay kung ano ang pinagtibay kay Jacob na alituntunin at sa Israel na magpasawalang-hanggang tipan.
And confirmed it unto Jacob for a statute, To Israel, as a covenant age-abiding;
11 Sinabi niya, “Ibibigay ko ang lupain ng Canaan bilang bahagi ng iyong mana.”
Saying, To thee, will I give the land of Canaan, As your inherited portion;
12 Sinabi niya ito noong kaunti pa lamang ang bilang nila, labis na kaunti, at mga dayuhan pa sa lupain.
While as yet they were men easily counted, —A very few, and sojourners therein;
13 Galing (sila) mula sa isang bansa tungo sa ibang bansa at mula sa isang kaharian patungo sa isa pa.
And they wandered from nation to nation, From a kingdom, to another people.
14 Hindi niya ipinahintulutang apihin (sila) ng sinuman; kaniyang sinuway ang mga hari dahil sa kanilang kapakanan.
He suffered no son of earth to oppress them, And reproved—for their sakes—[even] kings!
15 Sinabi niya, “Huwag ninyong galawin ang mga hinirang, at huwag ninyong gawan ng masama ang aking mga propeta.”
Ye may not touch mine Anointed ones, And, to my Prophets, may ye do no wrong.
16 Nagdala siya ng taggutom sa lupa; pinutol niya ang lahat ng pinagkukunan ng tinapay.
Then called he a famine over the land, All the staff of bread, he brake;
17 Pinauna niya ang isang lalaki sa kanila; ipinagbili si Jose bilang isang alipin.
He sent before them a man, For a slave, was he sold—[even] Joseph;
18 Ginapos ang kaniyang mga paa ng kadena; mga bakal na kadena ang itinali sa kaniya.
They forced, into a fetter, his foot, Into the iron, entered his soul;
19 hanggang sa panahon na ang kaniyang hula ay nagkatotoo. Pinatunayan ng salita ni Yahweh na siya ay matuwid.
Until the time when his word came to pass, Speech of Yahweh, proved him;
20 Nagpadala ang hari ng mga lingkod para pakawalan siya; pinalaya siya ng pinuno ng mga tao.
The king sent, and set him free, One having dominion over peoples, yet loosed he his bonds;
21 Siya ay itinalagang mamahala sa kaniyang bahay bilang pinuno ng lahat ng kaniyang mga ari-arian
He appointed him lord to his household, And one having dominion over all he possessed;
22 para pangunahan ang kaniyang mga prinsipe ayon sa kaniyang hiling at para turuan ang mga nakatatanda ng karunungan.
That he might bind his rulers as he pleased, And, his elders, he might embue with wisdom.
23 Pagkatapos, dumating ang Israel sa Ehipto, at si Jacob ay nanirahan ng matagal sa lupain ng Ham.
So Israel came into Egypt, And, Jacob, sojourned in the land of Ham;
24 Pinarami ng Diyos ang kaniyang bayan at ginawa niyang mas marami kaysa sa kanilang mga kalaban.
And he made his people exceeding fruitful, —And caused them to become stronger than their adversaries.
25 Siya ang nagdulot sa kanilang mga kaaway na kapootan ang kaniyang bayan, para abusuhin ang kaniyang mga lingkod.
He let them turn their heart—To hate his people, To deal treacherously with his servants;
26 Pinadala niya si Moises, ang kaniyang lingkod, at si Aaron, na kaniyang pinili.
He sent Moses his servant, Aaron, whom he had chosen.
27 Isinagawa nila ang kaniyang mga himala sa mga taga-Ehipto, ang kaniyang mga kababalaghan sa lupain ng Ham.
He set among them his threatening signs, And his wonders, in the land of Ham;
28 Nagpadala siya ng kadiliman at pinadilim ang lupain, pero hindi sumunod sa kaniyang mga utos ang mga tao rito.
He sent darkness, and made it dark, But they rebelled against his words;
29 Ginawa niyang dugo ang tubig at pinatay ang kanilang mga isda.
He turned their waters into blood, And so caused their fish to die;
30 Ang kanilang lupain ay napuno ng mga palaka, kahit sa mga silid ng kanilang mga pinuno.
Their land swarmed with frogs, In the chambers of their kings!
31 Nagsalita siya, at dumating ang mga pulutong ng langaw at niknik sa buong bansa nila.
He spake, and there came in the gad-fly, Gnats, in all their bounds;
32 Nagpadala siya ng yelo at ulan na may kasamang kidlat at kulog sa kanilang lupain.
He made their showers—hail, A fire flaming throughout their land;
33 Winasak niya ang kanilang ubasan at mga puno ng igos; at binali niya ang mga puno sa kanilang bansa.
And he smote their vines, and their fig-trees, And brake in pieces the trees of their bounds;
34 Nagsalita siya, at dumating ang mga balang, napakaraming mga balang.
He spake—then came the swarming locust, —The devouring locust, and that without number;
35 Kinain ng mga balang ang lahat ng gulayan sa kanilang lupain; at kinain nila ang lahat ng mga pananim sa lupa.
And devoured all the herbage in their land, And devoured the fruit of their ground.
36 Pinatay niya ang lahat ng panganay sa kanilang lupain, ang mga unang bunga ng lahat ng kanilang kalakasan.
Then smote he every firstborn in their land, The beginning of all their strength;
37 Inilabas niya ang mga Israelita na may dalang pilak at ginto; walang sinuman sa kaniyang angkan ang natisod sa daan.
Thus brought he them forth, with silver and gold, Nor was there, throughout his tribes, one that faltered;
38 Natuwa ang Ehipto nang (sila) ay umalis, dahil takot sa kanila ang mga taga-Ehipto.
Egypt rejoiced when they went out, For the dread of them had fallen upon them.
39 Ikinalat niya ang ulap para maging takip at gumawa ng apoy para magbigay liwanag sa gabi.
He spread out a cloud as a covering, And fire, to give light by night,
40 Humingi ng pagkain ang mga Israelita, at nagdala siya ng mga pugo at binusog (sila) ng tinapay mula sa langit.
They asked, and he brought in the quail, —And, with the bread of the heavens, he satisfied them;
41 Biniyak niya ang malaking bato, at bumulwak ang tubig mula rito; umagos ito sa ilang tulad ng ilog.
He opened the rock, and there gushed forth waters, They flowed along, through parched places, as a river;
42 Dahil inaalala niya ang kaniyang banal na pangako na kaniyang ginawa kay Abraham na kaniyang lingkod.
For he remembered his holy word, With Abraham his servant.
43 Inilabas niya ang kaniyang bayan na may kagalakan, ang kaniyang pinili na may sigaw ng katagumpayan.
Thus brought he forth his people with gladness, —With shouts of triumph, his chosen ones;
44 Ibinigay niya sa kanila ang mga lupain ng mga bansa; inangkin nila ang mga kayamanan ng mga tao
And gave them, the lands of the nations, And, of the toil of the peoples, took they possession:
45 nang sa gayon ay mapanatili nila ang kaniyang mga alituntunin at sundin ang kaniyang mga kautusan. Purihin si Yahweh.
In order that they might observe his statutes, And, over his laws, might keep watch, Praise ye Yah.

< Mga Awit 105 >