Mga Awit 104

1 Pupurihin ko si Yahweh nang buong buhay ko, Yahweh aking Diyos, lubhang kahanga-hanga ka; dinadamitan ka ng kaningningan at kamahalan.

Lofva Herran, min själ; Herre, min Gud, du äst ganska härlig, du äst dägelig och allstinges väl beprydd.

2 Nilulukuban mo ang iyong sarili ng liwanag gaya ng isang damit; inilalatag mo ang kalangitan na parang isang kurtina ng tolda.

Ljus är din klädnad, som du uppå hafver; du utsträcker himmelen såsom ett tapet.

3 Nilalagay mo ang mga biga ng iyong mga silid sa ibabaw ng mga ulap; ginagawa mong sariling karwahe ang mga ulap; lumalakad ka sa ibabaw ng mga pakpak ng hangin.

Du hvälfver honom ofvan med vatten; du far i skyn såsom i en vagn, och går på vädrens vingar;

4 Ginagawa niyang mensahero niya ang mga hangin, mga liyab ng apoy ay kanyang mga lingkod.

Du, som gör dina Änglar till väder, och dina tjenare till eldslåga;

5 Inilagay niya ang mga pundasyon ng daigdig, at hindi ito kailanman matitinag.

Du, som grundar jordena på hennes botten, så att hon blifver i evig tid.

6 Binalot mo ang daigdig ng tubig tulad ng isang damit; binalot ng tubig ang mga bundok.

Med djupet betäcker du henne, såsom med ett kläde, och vatten stå öfver bergen.

7 Ang pagsusuway mo ang nagpaurong ng mga tubig; sa tunog ng iyong dumadagundong na tinig, (sila) ay lumayo.

Men för ditt näpsande fly de; för ditt dundrande fara de bort.

8 Lumitaw ang mga bundok, lumatag ang mga lambak sa mga lugar na itinalaga mo sa kanila.

Bergen resa högt upp, och dalarna sätta sig ned i det rum, som du dem skickat hafver.

9 Nagtakda ka ng isang hangganan para sa kanila na hindi nila tatawirin; hindi na nila muling babalutin ang daigdig.

Du hafver satt ett mål, der komma de intet öfver; och måga icke åter betäcka jordena.

10 Pinadaloy niya ang mga bukal sa mga lambak; Dumadaloy ang mga batis sa pagitan ng mga bundok.

Du låter källor uppbrista i dalomen, så att vatten emellan bergen flyta;

11 Nagdadala (sila) ng tubig para sa lahat ng mga hayop sa bukid; napapawi ang pagkauhaw ng mga maiilap na asno.

Att all djur på markene måga dricka, och vildåsnarna sin törst släcka.

12 Sa may tabing-ilog, ginagawa ng mga ibon ang kanilang mga pugad; umaawit (sila) sa mga sanga.

När dem sitta himmelens foglar, och sjunga på qvistarna.

13 Dinidiligan niya ang mga bundok mula sa kanyang mga silid ng tubig sa kalangitan. Napupuno ang daigdig ng bunga ng kanyang mga gawain.

Du fuktar bergen ofvanefter; du gör landet fullt med frukt, den du förskaffar.

14 Pinapatubo niya ang damo para sa mga baka at mga halaman para linangin ng tao nang sa gayon ay makapag-ani ang tao ng pagkain mula sa lupa.

Du låter gräs växa för boskapen, och säd menniskomen till nytto; att du skall låta komma bröd utaf jordene;

15 Gumagawa siya ng alak para pasayahin ang tao, langis para magliwanag ang kanyang mukha, at pagkain para magpatuloy ang kanyang buhay.

Och att vin skall fröjda menniskones hjerta, och hennes ansigte dägeligit varda af oljo, och bröd styrka menniskones hjerta;

16 Nadidiligan nang mabuti ang mga puno ni Yahweh; itinanim niya ang mga sedar ng Lebanon.

Att Herrans trä skola full med must stå; de cedreträ på Libanon, som han planterat hafver.

17 Doon ginagawa ng mga ibon ang kanilang mga pugad. Ginagawang tahanan ng tagak ang puno ng pir.

Der hafva foglarna sitt näste, och hägrar bo uppe i furoträn.

18 Naninirahan sa matataas na bundok ang mababangis na kambing; ang kaitaasan ng bundok ay isang kanlungan para sa mga kuneho.

De höga berg äro de stengetters tillflykt, och stenklyfterna de kunilers.

19 Itinalaga niya ang buwan bilang tanda ng mga panahon; alam ng araw ang oras ng kanyang paglubog.

Du gör månan, till att derefter skifta året; solen vet sin nedergång.

20 Ginawa mo ang kadiliman ng gabi kung kailan lahat ng mga hayop sa gubat ay lumalabas.

Du gör mörker, att natt varder; då draga sig all vilddjur ut;

21 Umuungol ang mga batang leon para sa kanilang huli at naghahanap (sila) ng pagkain mula sa Diyos.

De unga lejon, som ryta efter rof, och sin mat söka af Gudi;

22 Sa pagsikat ng araw, bumabalik at natutulog (sila) sa kanilang mga lungga.

Men när solen uppgår, draga de bort, och lägga sig uti sina kulor.

23 Samantala, nagtatrabaho ang mga tao at gumagawa hanggang gabi.

Så går då menniskan ut till sitt arbete, och till sitt åkerverk intill aftonen.

24 Yahweh, kayrami at iba't iba ang iyong mga gawa! Ginawa mo ang lahat ng mga iyon nang may karunungan; umaapaw ang daigdig sa mga gawa mo.

Herre, huru äro din verk så stor och mång! Du hafver visliga skickat dem all, och jorden är full af dina ägodelar.

25 Banda roon ay ang dagat, malalim at malawak, punong-puno ng hindi mabilang na mga nilalang, kapwa maliit at malaki.

Hafvet, det så stort och vidt är, der kräla uti, utan tal, både stor och liten djur.

26 Naglalakbay doon ang mga barko, at naroroon din si Leviatan, na hinubog mo para maglaro sa dagat.

Der gå skepp; der äro hvalfiskar, som du gjort hafver, att de deruti leka skola.

27 Ang lahat ng mga ito ay tumitingin sa iyo para bigyan (sila) ng pagkain sa tamang oras.

Allt vänter efter dig, att du skall gifva dem mat i sin tid.

28 Kapag nagbibigay ka sa kanila, (sila) ay nagtitipon; kapag binubuksan mo ang iyong palad, (sila) ay nasisiyahan.

Då du gifver dem, så samla de; när du upplåter dina hand, så varda de med god ting mättade.

29 Kapag itinatago mo ang iyong mukha, (sila) ay nababagabag; kapag nilalagot mo ang kanilang hininga, (sila) ay namamatay at nauuwi sa alabok.

Om du fördöljer ditt ansigte, så varda de förskräckte; du tager deras anda bort, så förgås de, och varda åter till stoft igen.

30 Kapag ipinapadala mo ang iyong Espiritu, (sila) ay nalilikha, at pinapanumbalik mo ang kanayunan.

Du låter ut din anda, så varda de skapade, och du förnyar jordenes ansigte.

31 Nawa manatili magpakailanman ang kaluwalhatian ni Yahweh; masiyahan nawa si Yahweh sa kanyang nilikha.

Herrans ära är evig; Herren hafver behag till sin verk.

32 Pinagmamasdan niya ang daigdig, at ito ay nayayanig; hinahawakan niya ang kabundukan, at ang mga iyon ay umuusok.

Han ser uppå jordena, så bäfvar hon; han kommer vid bergen, så ryka de.

33 Aawit ako kay Yahweh ng buong buhay ko; aawit ako ng papuri sa aking Diyos habang ako ay nabubuhay.

Jag vill sjunga Herranom i mina lifsdagar, och lofva min Gud, så länge jag är till.

34 Nawa maging matamis ang aking mga isipan sa kanya; magagalak ako kay Yahweh.

Mitt tal behage honom väl; jag gläder mig af Herranom.

35 Mawala nawa ang mga makasalanan mula sa daigdig, at ang mga masasama ay maglaho. Nagbibigay ako ng papuri kay Yahweh ng buong buhay ko. Purihin si Yahweh.

Syndarena hafve en ända på jordene, och de ogudaktige vare icke mer till; lofva, min själ, Herran. Halleluja.