< Mga Awit 104 >

1 Pupurihin ko si Yahweh nang buong buhay ko, Yahweh aking Diyos, lubhang kahanga-hanga ka; dinadamitan ka ng kaningningan at kamahalan.
Bless Jehovah, O my soul! Jehovah my God, thou art very great; thou art clothed with majesty and splendour;
2 Nilulukuban mo ang iyong sarili ng liwanag gaya ng isang damit; inilalatag mo ang kalangitan na parang isang kurtina ng tolda.
Covering thyself with light as with a garment, stretching out the heavens like a tent-curtain; —
3 Nilalagay mo ang mga biga ng iyong mga silid sa ibabaw ng mga ulap; ginagawa mong sariling karwahe ang mga ulap; lumalakad ka sa ibabaw ng mga pakpak ng hangin.
Who layeth the beams of his upper chambers in the waters, who maketh clouds his chariot, who walketh upon the wings of the wind;
4 Ginagawa niyang mensahero niya ang mga hangin, mga liyab ng apoy ay kanyang mga lingkod.
Who maketh his angels spirits; his ministers a flame of fire.
5 Inilagay niya ang mga pundasyon ng daigdig, at hindi ito kailanman matitinag.
He laid the earth upon its foundations: it shall not be removed for ever.
6 Binalot mo ang daigdig ng tubig tulad ng isang damit; binalot ng tubig ang mga bundok.
Thou hadst covered it with the deep, as with a vesture; the waters stood above the mountains:
7 Ang pagsusuway mo ang nagpaurong ng mga tubig; sa tunog ng iyong dumadagundong na tinig, (sila) ay lumayo.
At thy rebuke they fled, at the voice of thy thunder they hasted away; —
8 Lumitaw ang mga bundok, lumatag ang mga lambak sa mga lugar na itinalaga mo sa kanila.
The mountains rose, the valleys sank, unto the place which thou hadst founded for them; —
9 Nagtakda ka ng isang hangganan para sa kanila na hindi nila tatawirin; hindi na nila muling babalutin ang daigdig.
Thou hast set a bound which they may not pass over, that they turn not again to cover the earth.
10 Pinadaloy niya ang mga bukal sa mga lambak; Dumadaloy ang mga batis sa pagitan ng mga bundok.
He sendeth the springs into the valleys: they run among the mountains;
11 Nagdadala (sila) ng tubig para sa lahat ng mga hayop sa bukid; napapawi ang pagkauhaw ng mga maiilap na asno.
They give drink to every beast of the field; the wild asses quench their thirst.
12 Sa may tabing-ilog, ginagawa ng mga ibon ang kanilang mga pugad; umaawit (sila) sa mga sanga.
The birds of heaven dwell by them; they give forth their voice from among the branches.
13 Dinidiligan niya ang mga bundok mula sa kanyang mga silid ng tubig sa kalangitan. Napupuno ang daigdig ng bunga ng kanyang mga gawain.
He watereth the mountains from his upper-chambers: the earth is satisfied with the fruit of thy works.
14 Pinapatubo niya ang damo para sa mga baka at mga halaman para linangin ng tao nang sa gayon ay makapag-ani ang tao ng pagkain mula sa lupa.
He maketh the grass to grow for the cattle, and herb for the service of man; bringing forth bread out of the earth,
15 Gumagawa siya ng alak para pasayahin ang tao, langis para magliwanag ang kanyang mukha, at pagkain para magpatuloy ang kanyang buhay.
And wine which gladdeneth the heart of man; making [his] face shine with oil; and with bread he strengtheneth man's heart.
16 Nadidiligan nang mabuti ang mga puno ni Yahweh; itinanim niya ang mga sedar ng Lebanon.
The trees of Jehovah are satisfied, the cedars of Lebanon, which he hath planted,
17 Doon ginagawa ng mga ibon ang kanilang mga pugad. Ginagawang tahanan ng tagak ang puno ng pir.
Where the birds make their nests; [as for] the stork, the fir trees are her house.
18 Naninirahan sa matataas na bundok ang mababangis na kambing; ang kaitaasan ng bundok ay isang kanlungan para sa mga kuneho.
The high mountains are for the wild goats; the cliffs, a refuge for the rock-badgers.
19 Itinalaga niya ang buwan bilang tanda ng mga panahon; alam ng araw ang oras ng kanyang paglubog.
He made the moon for seasons: the sun knoweth its going down.
20 Ginawa mo ang kadiliman ng gabi kung kailan lahat ng mga hayop sa gubat ay lumalabas.
Thou makest darkness, and it is night, wherein all the beasts of the forest creep forth:
21 Umuungol ang mga batang leon para sa kanilang huli at naghahanap (sila) ng pagkain mula sa Diyos.
The young lions roar after the prey, and to seek their food from God.
22 Sa pagsikat ng araw, bumabalik at natutulog (sila) sa kanilang mga lungga.
The sun ariseth, they retreat, and lay them down in their dens.
23 Samantala, nagtatrabaho ang mga tao at gumagawa hanggang gabi.
Man goeth forth unto his work, and to his labour until the evening.
24 Yahweh, kayrami at iba't iba ang iyong mga gawa! Ginawa mo ang lahat ng mga iyon nang may karunungan; umaapaw ang daigdig sa mga gawa mo.
How manifold are thy works, O Jehovah! in wisdom hast thou made them all: the earth is full of thy riches.
25 Banda roon ay ang dagat, malalim at malawak, punong-puno ng hindi mabilang na mga nilalang, kapwa maliit at malaki.
Yonder is the great and wide sea: therein are moving things innumerable, living creatures small and great.
26 Naglalakbay doon ang mga barko, at naroroon din si Leviatan, na hinubog mo para maglaro sa dagat.
There go the ships; [there] that leviathan, which thou hast formed to play therein.
27 Ang lahat ng mga ito ay tumitingin sa iyo para bigyan (sila) ng pagkain sa tamang oras.
These all look unto thee, that thou mayest give their food in its season:
28 Kapag nagbibigay ka sa kanila, (sila) ay nagtitipon; kapag binubuksan mo ang iyong palad, (sila) ay nasisiyahan.
That thou givest unto them, they gather; thou openest thy hand, they are filled with good.
29 Kapag itinatago mo ang iyong mukha, (sila) ay nababagabag; kapag nilalagot mo ang kanilang hininga, (sila) ay namamatay at nauuwi sa alabok.
Thou hidest thy face, they are troubled; thou takest away their breath, they expire and return to their dust.
30 Kapag ipinapadala mo ang iyong Espiritu, (sila) ay nalilikha, at pinapanumbalik mo ang kanayunan.
Thou sendest forth thy spirit, they are created, and thou renewest the face of the earth.
31 Nawa manatili magpakailanman ang kaluwalhatian ni Yahweh; masiyahan nawa si Yahweh sa kanyang nilikha.
The glory of Jehovah will endure for ever; Jehovah will rejoice in his works.
32 Pinagmamasdan niya ang daigdig, at ito ay nayayanig; hinahawakan niya ang kabundukan, at ang mga iyon ay umuusok.
He looketh on the earth, and it trembleth; he toucheth the mountains, and they smoke.
33 Aawit ako kay Yahweh ng buong buhay ko; aawit ako ng papuri sa aking Diyos habang ako ay nabubuhay.
I will sing unto Jehovah as long as I live; I will sing psalms to my God while I have my being.
34 Nawa maging matamis ang aking mga isipan sa kanya; magagalak ako kay Yahweh.
My meditation shall be pleasant unto him; I will rejoice in Jehovah.
35 Mawala nawa ang mga makasalanan mula sa daigdig, at ang mga masasama ay maglaho. Nagbibigay ako ng papuri kay Yahweh ng buong buhay ko. Purihin si Yahweh.
Sinners shall be consumed out of the earth, and the wicked shall be no more. Bless Jehovah, O my soul. Hallelujah!

< Mga Awit 104 >