< Mga Awit 102 >

1 Dinggin mo ang aking panalangin, Yahweh; dinggin mo ang aking pag-iyak sa iyo.
Молитва нищаго, егда уныет и пред Господем пролиет моление свое. Господи, услыши молитву мою, и вопль мой к Тебе да приидет.
2 Huwag mong itago ang iyong mukha mula akin sa oras ng aking kaguluhan. Makinig ka sa akin. Kapag ako ay nanawagan sa iyo, agad mo akong sagutin.
Не отврати лица Твоего от мене: в оньже аще день скорблю, приклони ко мне ухо Твое: в оньже аще день призову Тя, скоро услыши мя.
3 Dahil lumilipas na parang usok ang aking mga araw, at nasusunog ang aking mga buto tulad ng apoy.
Яко изчезоша яко дым дние мои, и кости моя яко сушило сосхошася.
4 Nadudurog ang aking puso, at tulad ako ng damo na natutuyo. Nalilimutan kong kumain ng anumang pagkain.
Уязвлен бых яко трава, и изсше сердце мое, яко забых снести хлеб мой.
5 Sa patuloy kong pagdaing, labis akong pumayat.
От гласа воздыхания моего прильпе кость моя плоти моей.
6 Tulad ako ng isang pelikano sa kaparangan; ako ay naging tulad ng isang kwago sa wasak na lugar.
Уподобихся неясыти пустынней, бых яко нощный вран на нырищи.
7 Gising akong nakahiga na parang isang malungkot na ibon, nag-iisa sa bubungan.
Бдех и бых яко птица особящаяся на зде.
8 Buong araw akong tinutuya ng aking mga kaaway; ginagamit ang aking pangalan sa mga pagsumpa ng mga nanlilibak sa akin.
Весь день поношаху ми врази мои, и хвалящии мя мною кленяхуся.
9 Kumakain ako ng abo tulad ng tinapay at hinahaluan ng mga luha ang aking inumin.
Зане пепел яко хлеб ядях и питие мое с плачем растворях,
10 Dahil sa iyong matinding galit, binuhat mo ako para ibagsak.
от лица гнева Твоего и ярости Твоея: яко вознес низвергл мя еси.
11 Ang aking mga araw ay tulad ng isang anino na unti-unting nawawala, at natutuyo ako tulad ng damo.
Дние мои яко сень уклонишася, и аз яко сено изсхох.
12 Pero ikaw, Yahweh, ay nabubuhay magpakailanman, at ang katanyagan mo ay para sa lahat ng mga salinlahi.
Ты же, Господи, во век пребываеши, и память Твоя в род и род.
13 Babangon ka at maaawa sa Sion. Panahon na ngayon para kaawaan siya; dumating na ang takdang oras.
Ты воскрес ущедриши Сиона: яко время ущедрити его, яко прииде время.
14 Dahil minamahal ng iyong mga lingkod ang kanyang mga bato at nahahabag sa alikabok ng kanyang pagkawasak.
Яко благоволиша раби Твои камение его, и персть его ущедрят.
15 Igagalang ng mga bansa ang iyong pangalan, Yahweh, at pararangalan ng lahat ng mga hari sa daigdig ang iyong kaluwalhatian.
И убоятся языцы имене Господня, и вси царие земстии славы Твоея:
16 Muling itatayo ni Yahweh ang Sion at makikita sa kanyang kaluwalhatian.
яко созиждет Господь Сиона и явится во славе Своей.
17 Sa oras na iyon, tutugon siya sa panalangin ng dukha; hindi niya tatanggihan ang kanilang panalangin.
Призре на молитву смиренных и не уничижи моления их.
18 Ito ay masusulat para sa mga darating na salinlahi, at pupurihin si Yahweh ng isang bayan na hindi pa ipinapanganak.
Да напишется сие в род ин, и людие зиждемии восхвалят Господа:
19 Dahil tumingin siya pababa mula sa kanyang banal na kaitaasan; mula sa langit tiningnan ni Yahweh ang daigdig,
яко приниче с высоты святыя Своея, Господь с небесе на землю призре,
20 para dinggin ang pagdaing ng mga bilanggo, para palayain ang mga nahatulan ng kamatayan.
услышати воздыхание окованных, разрешити сыны умерщвленных:
21 Pagkatapos ihahayag ng mga tao ang pangalan ni Yahweh sa Sion at ang kanyang papuri sa Jerusalem
возвестити в Сионе имя Господне и хвалу Его во Иерусалиме,
22 sa panahon na ang mga tao at mga kaharian ay magtitipon para paglingkuran si Yahweh.
внегда собратися людем вкупе и царем, еже работати Господеви.
23 Inalis niya ang aking kalakasan sa kalagitnaan ng aking buhay. Pinaikli niya ang aking mga araw.
Отвеща Ему на пути крепости Его: умаление дний моих возвести ми:
24 Sinabi ko, “Aking Diyos, huwag mo akong kunin sa kalagitnaan ng aking buhay; naririto ka sa lahat ng mga salinlahi.
не возведи мене во преполовение дний моих: в роде родов лета Твоя.
25 Nang mga sinaunang panahon inilagay mo sa lugar ang daigdig; ang kalangitan ay gawa ng iyong mga kamay.
В началех Ты, Господи, землю основал еси, и дела руку Твоею суть небеса.
26 Mawawala (sila) pero mananatili ka; tatanda silang lahat tulad ng isang damit; tulad ng pananamit, huhubarin mo (sila) at maglalaho (sila)
Та погибнут, Ты же пребываеши: и вся яко риза обетшают, и яко одежду свиеши я, и изменятся.
27 Pero wala kang pagbabago, at ang mga taon mo ay hindi magwawakas.
Ты же тойжде еси, и лета Твоя не оскудеют.
28 Patuloy na mabubuhay ang mga anak ng iyong mga lingkod, at ang kanilang mga kaapu-apuhan ay mabubuhay sa iyong presensya.
Сынове раб Твоих вселятся, и семя их во век исправится.

< Mga Awit 102 >