Mga Awit 102
1 Dinggin mo ang aking panalangin, Yahweh; dinggin mo ang aking pag-iyak sa iyo.
Oração do aflito, quando ele se viu desfalecido, e derramou sua súplica diante do SENHOR: Ó SENHOR, ouve minha oração; e que meu clamor chegue a ti.
2 Huwag mong itago ang iyong mukha mula akin sa oras ng aking kaguluhan. Makinig ka sa akin. Kapag ako ay nanawagan sa iyo, agad mo akong sagutin.
Não escondas de mim o teu rosto no dia da minha angústia; inclina a mim teu ouvidos; no dia em que eu clamar, apressa-te para me responder.
3 Dahil lumilipas na parang usok ang aking mga araw, at nasusunog ang aking mga buto tulad ng apoy.
Porque os meus dias têm se desfeito como fumaça; e meus ossos se têm se queimado como [n] um forno.
4 Nadudurog ang aking puso, at tulad ako ng damo na natutuyo. Nalilimutan kong kumain ng anumang pagkain.
Meu coração, tal como a erva, está tão ferido e seco, que me esqueci de comer meu pão.
5 Sa patuloy kong pagdaing, labis akong pumayat.
Por causa da voz do meu gemido, meus ossos têm se grudado à minha carne.
6 Tulad ako ng isang pelikano sa kaparangan; ako ay naging tulad ng isang kwago sa wasak na lugar.
Estou semelhante a uma ave no deserto, estou como uma coruja num lugar desabitado.
7 Gising akong nakahiga na parang isang malungkot na ibon, nag-iisa sa bubungan.
Fico alerta e estou como um pardal solitário sobre o telhado.
8 Buong araw akong tinutuya ng aking mga kaaway; ginagamit ang aking pangalan sa mga pagsumpa ng mga nanlilibak sa akin.
Os meus inimigos me insultam o dia todo; os que me odeiam juram [maldições] contra mim.
9 Kumakain ako ng abo tulad ng tinapay at hinahaluan ng mga luha ang aking inumin.
Porque estou comendo cinza como [se fosse] pão, e misturo minha bebida com lágrimas,
10 Dahil sa iyong matinding galit, binuhat mo ako para ibagsak.
Por causa de tua irritação e tua ira; porque tu me levantaste e me derrubaste.
11 Ang aking mga araw ay tulad ng isang anino na unti-unting nawawala, at natutuyo ako tulad ng damo.
Meus dias [têm sido] como a sombra, que declina; e eu estou secando como a erva.
12 Pero ikaw, Yahweh, ay nabubuhay magpakailanman, at ang katanyagan mo ay para sa lahat ng mga salinlahi.
Porém tu, SENHOR, permaneces para sempre; e tua lembrança [continua] geração após geração.
13 Babangon ka at maaawa sa Sion. Panahon na ngayon para kaawaan siya; dumating na ang takdang oras.
Tu te levantarás, e terás piedade de Sião; porque chegou o tempo determinado para se apiedar dela.
14 Dahil minamahal ng iyong mga lingkod ang kanyang mga bato at nahahabag sa alikabok ng kanyang pagkawasak.
Pois os teus servos se agradam de suas pedras, e sentem compaixão do pó de suas [ruínas].
15 Igagalang ng mga bansa ang iyong pangalan, Yahweh, at pararangalan ng lahat ng mga hari sa daigdig ang iyong kaluwalhatian.
Então as nações temerão o nome do SENHOR; e todos os reis da terra [temerão] a tua glória;
16 Muling itatayo ni Yahweh ang Sion at makikita sa kanyang kaluwalhatian.
Quando o SENHOR edificar a Sião, [e] aparecer em sua glória;
17 Sa oras na iyon, tutugon siya sa panalangin ng dukha; hindi niya tatanggihan ang kanilang panalangin.
E der atenção à oração do desamparado, e não desprezar sua oração.
18 Ito ay masusulat para sa mga darating na salinlahi, at pupurihin si Yahweh ng isang bayan na hindi pa ipinapanganak.
Isto será escrito para a geração futura; e o povo que for criado louvará ao SENHOR;
19 Dahil tumingin siya pababa mula sa kanyang banal na kaitaasan; mula sa langit tiningnan ni Yahweh ang daigdig,
Porque ele olhará desde o alto de seu santuário; o SENHOR olhará desde os céus para a terra,
20 para dinggin ang pagdaing ng mga bilanggo, para palayain ang mga nahatulan ng kamatayan.
Para ouvir o gemido dos prisioneiros; para soltar aos sentenciados à morte.
21 Pagkatapos ihahayag ng mga tao ang pangalan ni Yahweh sa Sion at ang kanyang papuri sa Jerusalem
Para eles anunciarem o nome do SENHOR em Sião, e seu louvor em Jerusalém.
22 sa panahon na ang mga tao at mga kaharian ay magtitipon para paglingkuran si Yahweh.
Quando os povos se reunirem, e os reinos, para servirem ao SENHOR.
23 Inalis niya ang aking kalakasan sa kalagitnaan ng aking buhay. Pinaikli niya ang aking mga araw.
Ele abateu minha força no caminho; abreviou os meus dias.
24 Sinabi ko, “Aking Diyos, huwag mo akong kunin sa kalagitnaan ng aking buhay; naririto ka sa lahat ng mga salinlahi.
Eu dizia: Meu Deus, não me leves no meio dos meus dias; teus anos são [eternos], geração após geração.
25 Nang mga sinaunang panahon inilagay mo sa lugar ang daigdig; ang kalangitan ay gawa ng iyong mga kamay.
Desde muito antes fundaste a terra; e os céus são obra de tuas mãos.
26 Mawawala (sila) pero mananatili ka; tatanda silang lahat tulad ng isang damit; tulad ng pananamit, huhubarin mo (sila) at maglalaho (sila)
Eles se destruirão, porém tu permanecerás; e todos eles como vestimentas se envelhecerão; como roupas tu os mudarás, e serão mudados.
27 Pero wala kang pagbabago, at ang mga taon mo ay hindi magwawakas.
Porém tu és o mesmo; e teus anos nunca se acabarão.
28 Patuloy na mabubuhay ang mga anak ng iyong mga lingkod, at ang kanilang mga kaapu-apuhan ay mabubuhay sa iyong presensya.
Os filhos de teus servos habitarão [seguros], e a semente deles será firmada perante ti.
