Mga Awit 102
1 Dinggin mo ang aking panalangin, Yahweh; dinggin mo ang aking pag-iyak sa iyo.
Oratio pauperis, cum anxius fuerit, et in conspectu Domini effuderit precem suam. [Domine, exaudi orationem meam, et clamor meus ad te veniat.
2 Huwag mong itago ang iyong mukha mula akin sa oras ng aking kaguluhan. Makinig ka sa akin. Kapag ako ay nanawagan sa iyo, agad mo akong sagutin.
Non avertas faciem tuam a me: in quacumque die tribulor, inclina ad me aurem tuam; in quacumque die invocavero te, velociter exaudi me.
3 Dahil lumilipas na parang usok ang aking mga araw, at nasusunog ang aking mga buto tulad ng apoy.
Quia defecerunt sicut fumus dies mei, et ossa mea sicut cremium aruerunt.
4 Nadudurog ang aking puso, at tulad ako ng damo na natutuyo. Nalilimutan kong kumain ng anumang pagkain.
Percussus sum ut fœnum, et aruit cor meum, quia oblitus sum comedere panem meum.
5 Sa patuloy kong pagdaing, labis akong pumayat.
A voce gemitus mei adhæsit os meum carni meæ.
6 Tulad ako ng isang pelikano sa kaparangan; ako ay naging tulad ng isang kwago sa wasak na lugar.
Similis factus sum pellicano solitudinis; factus sum sicut nycticorax in domicilio.
7 Gising akong nakahiga na parang isang malungkot na ibon, nag-iisa sa bubungan.
Vigilavi, et factus sum sicut passer solitarius in tecto.
8 Buong araw akong tinutuya ng aking mga kaaway; ginagamit ang aking pangalan sa mga pagsumpa ng mga nanlilibak sa akin.
Tota die exprobrabant mihi inimici mei, et qui laudabant me adversum me jurabant:
9 Kumakain ako ng abo tulad ng tinapay at hinahaluan ng mga luha ang aking inumin.
quia cinerem tamquam panem manducabam, et potum meum cum fletu miscebam,
10 Dahil sa iyong matinding galit, binuhat mo ako para ibagsak.
a facie iræ et indignationis tuæ: quia elevans allisisti me.
11 Ang aking mga araw ay tulad ng isang anino na unti-unting nawawala, at natutuyo ako tulad ng damo.
Dies mei sicut umbra declinaverunt, et ego sicut fœnum arui.
12 Pero ikaw, Yahweh, ay nabubuhay magpakailanman, at ang katanyagan mo ay para sa lahat ng mga salinlahi.
Tu autem, Domine, in æternum permanes, et memoriale tuum in generationem et generationem.
13 Babangon ka at maaawa sa Sion. Panahon na ngayon para kaawaan siya; dumating na ang takdang oras.
Tu exsurgens misereberis Sion, quia tempus miserendi ejus, quia venit tempus:
14 Dahil minamahal ng iyong mga lingkod ang kanyang mga bato at nahahabag sa alikabok ng kanyang pagkawasak.
quoniam placuerunt servis tuis lapides ejus, et terræ ejus miserebuntur.
15 Igagalang ng mga bansa ang iyong pangalan, Yahweh, at pararangalan ng lahat ng mga hari sa daigdig ang iyong kaluwalhatian.
Et timebunt gentes nomen tuum, Domine, et omnes reges terræ gloriam tuam:
16 Muling itatayo ni Yahweh ang Sion at makikita sa kanyang kaluwalhatian.
quia ædificavit Dominus Sion, et videbitur in gloria sua.
17 Sa oras na iyon, tutugon siya sa panalangin ng dukha; hindi niya tatanggihan ang kanilang panalangin.
Respexit in orationem humilium et non sprevit precem eorum.
18 Ito ay masusulat para sa mga darating na salinlahi, at pupurihin si Yahweh ng isang bayan na hindi pa ipinapanganak.
Scribantur hæc in generatione altera, et populus qui creabitur laudabit Dominum.
19 Dahil tumingin siya pababa mula sa kanyang banal na kaitaasan; mula sa langit tiningnan ni Yahweh ang daigdig,
Quia prospexit de excelso sancto suo; Dominus de cælo in terram aspexit:
20 para dinggin ang pagdaing ng mga bilanggo, para palayain ang mga nahatulan ng kamatayan.
ut audiret gemitus compeditorum; ut solveret filios interemptorum:
21 Pagkatapos ihahayag ng mga tao ang pangalan ni Yahweh sa Sion at ang kanyang papuri sa Jerusalem
ut annuntient in Sion nomen Domini, et laudem ejus in Jerusalem:
22 sa panahon na ang mga tao at mga kaharian ay magtitipon para paglingkuran si Yahweh.
in conveniendo populos in unum, et reges, ut serviant Domino.
23 Inalis niya ang aking kalakasan sa kalagitnaan ng aking buhay. Pinaikli niya ang aking mga araw.
Respondit ei in via virtutis suæ: Paucitatem dierum meorum nuntia mihi:
24 Sinabi ko, “Aking Diyos, huwag mo akong kunin sa kalagitnaan ng aking buhay; naririto ka sa lahat ng mga salinlahi.
ne revoces me in dimidio dierum meorum, in generationem et generationem anni tui.
25 Nang mga sinaunang panahon inilagay mo sa lugar ang daigdig; ang kalangitan ay gawa ng iyong mga kamay.
Initio tu, Domine, terram fundasti, et opera manuum tuarum sunt cæli.
26 Mawawala (sila) pero mananatili ka; tatanda silang lahat tulad ng isang damit; tulad ng pananamit, huhubarin mo (sila) at maglalaho (sila)
Ipsi peribunt, tu autem permanes; et omnes sicut vestimentum veterascent. Et sicut opertorium mutabis eos, et mutabuntur;
27 Pero wala kang pagbabago, at ang mga taon mo ay hindi magwawakas.
tu autem idem ipse es, et anni tui non deficient.
28 Patuloy na mabubuhay ang mga anak ng iyong mga lingkod, at ang kanilang mga kaapu-apuhan ay mabubuhay sa iyong presensya.
Filii servorum tuorum habitabunt, et semen eorum in sæculum dirigetur.]
