Mga Awit 102

1 Dinggin mo ang aking panalangin, Yahweh; dinggin mo ang aking pag-iyak sa iyo.

Koute lapriyè mwen, O SENYÈ! Epi kite kri sekou mwen rive bò kote Ou.

2 Huwag mong itago ang iyong mukha mula akin sa oras ng aking kaguluhan. Makinig ka sa akin. Kapag ako ay nanawagan sa iyo, agad mo akong sagutin.

Pa kache figi Ou sou mwen nan jou gwo twoub mwen an; Panche zòrèy Ou bò kote m. Nan jou ke m rele Ou a, reponn mwen vit.

3 Dahil lumilipas na parang usok ang aking mga araw, at nasusunog ang aking mga buto tulad ng apoy.

Paske jou m yo te manje nèt nan lafimen, e zo m te chofe tankou yon chemine.

4 Nadudurog ang aking puso, at tulad ako ng damo na natutuyo. Nalilimutan kong kumain ng anumang pagkain.

Kè m fin frape tankou zèb. Li fennen nèt. Anverite, mwen bliye manje pen mwen.

5 Sa patuloy kong pagdaing, labis akong pumayat.

Akoz gwo bri kri mwen yo, zo m yo kole sou chè m.

6 Tulad ako ng isang pelikano sa kaparangan; ako ay naging tulad ng isang kwago sa wasak na lugar.

Mwen sanble ak yon grangozye nan dezè. Mwen tankou yon frize nan gran savann.

7 Gising akong nakahiga na parang isang malungkot na ibon, nag-iisa sa bubungan.

Mwen kouche zye tou louvri. Mwen tankou yon zwazo izole sou twati kay la.

8 Buong araw akong tinutuya ng aking mga kaaway; ginagamit ang aking pangalan sa mga pagsumpa ng mga nanlilibak sa akin.

Lènmi m yo repwoche m tout lajounen. (Sila) ki moke m yo sèvi ak non mwen kon madichon.

9 Kumakain ako ng abo tulad ng tinapay at hinahaluan ng mga luha ang aking inumin.

Paske mwen te manje sann kon pen e mele bwason m ak dlo zye m,

10 Dahil sa iyong matinding galit, binuhat mo ako para ibagsak.

akoz endiyasyon avèk kòlè Ou. Ou te leve m wo e te jete m lwen.

11 Ang aking mga araw ay tulad ng isang anino na unti-unting nawawala, at natutuyo ako tulad ng damo.

Jou m yo tankou yon lonbraj ki vin long. Mwen vin fennen tankou zèb.

12 Pero ikaw, Yahweh, ay nabubuhay magpakailanman, at ang katanyagan mo ay para sa lahat ng mga salinlahi.

Men Ou menm, O SENYÈ, Ou dire jis pou tout tan E non Ou jis a tout jenerasyon yo.

13 Babangon ka at maaawa sa Sion. Panahon na ngayon para kaawaan siya; dumating na ang takdang oras.

Ou va leve pou fè pitye sou Sion, paske se lè pou fè li gras. Lè apwente a fin rive l.

14 Dahil minamahal ng iyong mga lingkod ang kanyang mga bato at nahahabag sa alikabok ng kanyang pagkawasak.

Anverite, sèvitè Ou yo twouve plezi nan wòch li yo. Yo plen tristès akoz pousyè li.

15 Igagalang ng mga bansa ang iyong pangalan, Yahweh, at pararangalan ng lahat ng mga hari sa daigdig ang iyong kaluwalhatian.

Pou sa, nasyon yo va krent non SENYÈ a, e tout wa latè yo va krent glwa Ou.

16 Muling itatayo ni Yahweh ang Sion at makikita sa kanyang kaluwalhatian.

Paske se SENYÈ a ki te ranfòse Sion. Li te parèt nan glwa Li.

17 Sa oras na iyon, tutugon siya sa panalangin ng dukha; hindi niya tatanggihan ang kanilang panalangin.

Li te prete atansyon a lapriyè malere yo, e pa t meprize priyè yo.

18 Ito ay masusulat para sa mga darating na salinlahi, at pupurihin si Yahweh ng isang bayan na hindi pa ipinapanganak.

Sa va ekri pou jenerasyon k ap vini an. Pou yon pèp ki poko kreye kapab bay lwanj a SENYÈ a.

19 Dahil tumingin siya pababa mula sa kanyang banal na kaitaasan; mula sa langit tiningnan ni Yahweh ang daigdig,

Li te gade anba soti nan wotè sen Li an. Soti nan syèl la, SENYÈ a te veye sou latè,

20 para dinggin ang pagdaing ng mga bilanggo, para palayain ang mga nahatulan ng kamatayan.

pou tande vwa plenyen a prizonye a, pou mete an libète (sila) ki te kondane a lanmò yo,

21 Pagkatapos ihahayag ng mga tao ang pangalan ni Yahweh sa Sion at ang kanyang papuri sa Jerusalem

Pou lezòm ta kab pale sou non SENYÈ a nan Sion, e bay lwanj Li nan Jérusalem,

22 sa panahon na ang mga tao at mga kaharian ay magtitipon para paglingkuran si Yahweh.

pandan pèp yo rasanble ansanm ak wayòm yo, pou sèvi SENYÈ a.

23 Inalis niya ang aking kalakasan sa kalagitnaan ng aking buhay. Pinaikli niya ang aking mga araw.

Li fin febli fòs mwen nan chemen an. Li rakousi nonb de jou mwen yo.

24 Sinabi ko, “Aking Diyos, huwag mo akong kunin sa kalagitnaan ng aking buhay; naririto ka sa lahat ng mga salinlahi.

Mwen te di: “O Bondye mwen an, pa rache m nan mitan jou mwen yo. Ane pa Ou yo dire pandan tout jenerasyon yo.

25 Nang mga sinaunang panahon inilagay mo sa lugar ang daigdig; ang kalangitan ay gawa ng iyong mga kamay.

Depi tan ansyen yo, Ou te fonde latè, e syèl yo se zèv lamen Ou yo.

26 Mawawala (sila) pero mananatili ka; tatanda silang lahat tulad ng isang damit; tulad ng pananamit, huhubarin mo (sila) at maglalaho (sila)

Malgre yo peri, Ou menm va rete toujou. Wi, tout bagay nan yo va vin epwize tankou yon vètman. Tankou rad, Ou va chanje yo, e yo va chanje.

27 Pero wala kang pagbabago, at ang mga taon mo ay hindi magwawakas.

Men Ou menm, se menm jan an Ou ye. Ane pa Ou yo p ap janm fini.

28 Patuloy na mabubuhay ang mga anak ng iyong mga lingkod, at ang kanilang mga kaapu-apuhan ay mabubuhay sa iyong presensya.

Pitit a sèvitè Ou yo va kontinye, e desandan pa yo va etabli devan Ou.”