Mga Awit 102

1 Dinggin mo ang aking panalangin, Yahweh; dinggin mo ang aking pag-iyak sa iyo.

Éternel, écoute ma prière, et que mon cri parvienne jusqu'à toi!

2 Huwag mong itago ang iyong mukha mula akin sa oras ng aking kaguluhan. Makinig ka sa akin. Kapag ako ay nanawagan sa iyo, agad mo akong sagutin.

Ne me cache point ta face; au jour de ma détresse, incline vers moi ton oreille; au jour que je t'invoque, hâte-toi, réponds-moi!

3 Dahil lumilipas na parang usok ang aking mga araw, at nasusunog ang aking mga buto tulad ng apoy.

Car mes jours s'en vont comme la fumée, et mes os sont brûlés comme un foyer.

4 Nadudurog ang aking puso, at tulad ako ng damo na natutuyo. Nalilimutan kong kumain ng anumang pagkain.

Mon cœur a été frappé, et s'est desséché comme l'herbe; tellement que j'ai oublié de manger mon pain.

5 Sa patuloy kong pagdaing, labis akong pumayat.

A force de crier en gémissant, mes os sont attachés à ma chair.

6 Tulad ako ng isang pelikano sa kaparangan; ako ay naging tulad ng isang kwago sa wasak na lugar.

Je ressemble au pélican du désert; je suis comme la chouette des masures.

7 Gising akong nakahiga na parang isang malungkot na ibon, nag-iisa sa bubungan.

Je veille, et je suis semblable à un passereau solitaire sur le toit.

8 Buong araw akong tinutuya ng aking mga kaaway; ginagamit ang aking pangalan sa mga pagsumpa ng mga nanlilibak sa akin.

Tous les jours mes ennemis m'outragent, et mes adversaires en fureur jurent par mon nom.

9 Kumakain ako ng abo tulad ng tinapay at hinahaluan ng mga luha ang aking inumin.

Car j'ai mangé la cendre comme le pain, et j'ai mêlé ma boisson de pleurs,

10 Dahil sa iyong matinding galit, binuhat mo ako para ibagsak.

A cause de ton indignation et de ton courroux; car tu m'as enlevé et jeté au loin.

11 Ang aking mga araw ay tulad ng isang anino na unti-unting nawawala, at natutuyo ako tulad ng damo.

Mes jours sont comme l'ombre à son déclin, et je deviens sec comme l'herbe.

12 Pero ikaw, Yahweh, ay nabubuhay magpakailanman, at ang katanyagan mo ay para sa lahat ng mga salinlahi.

Mais toi, Éternel, tu règnes à perpétuité, et ta mémoire dure d'âge en âge.

13 Babangon ka at maaawa sa Sion. Panahon na ngayon para kaawaan siya; dumating na ang takdang oras.

Tu te lèveras, tu auras compassion de Sion; car il est temps d'en avoir pitié; car le moment est venu.

14 Dahil minamahal ng iyong mga lingkod ang kanyang mga bato at nahahabag sa alikabok ng kanyang pagkawasak.

Car tes serviteurs sont affectionnés à ses pierres, et ils ont pitié de sa poussière.

15 Igagalang ng mga bansa ang iyong pangalan, Yahweh, at pararangalan ng lahat ng mga hari sa daigdig ang iyong kaluwalhatian.

Alors les peuples craindront le nom de l'Éternel, et tous les rois de la terre, ta gloire;

16 Muling itatayo ni Yahweh ang Sion at makikita sa kanyang kaluwalhatian.

Quand l'Éternel aura rebâti Sion, qu'il aura paru dans sa gloire,

17 Sa oras na iyon, tutugon siya sa panalangin ng dukha; hindi niya tatanggihan ang kanilang panalangin.

Qu'il aura écouté la requête des désolés, et n'aura pas dédaigné leur supplication.

18 Ito ay masusulat para sa mga darating na salinlahi, at pupurihin si Yahweh ng isang bayan na hindi pa ipinapanganak.

Cela sera écrit pour la génération à venir; et le peuple qui sera créé, louera l'Éternel.

19 Dahil tumingin siya pababa mula sa kanyang banal na kaitaasan; mula sa langit tiningnan ni Yahweh ang daigdig,

Parce qu'il aura regardé du lieu élevé de sa sainteté, et que des cieux l'Éternel aura jeté les yeux sur la terre,

20 para dinggin ang pagdaing ng mga bilanggo, para palayain ang mga nahatulan ng kamatayan.

Pour entendre les gémissements des captifs, pour délivrer ceux qui sont voués à la mort;

21 Pagkatapos ihahayag ng mga tao ang pangalan ni Yahweh sa Sion at ang kanyang papuri sa Jerusalem

Afin qu'on célèbre en Sion le nom de l'Éternel, et sa louange dans Jérusalem,

22 sa panahon na ang mga tao at mga kaharian ay magtitipon para paglingkuran si Yahweh.

Quand tous les peuples s'assembleront, et tous les royaumes, pour servir l'Éternel.

23 Inalis niya ang aking kalakasan sa kalagitnaan ng aking buhay. Pinaikli niya ang aking mga araw.

Il a abattu ma force en chemin; il a abrégé mes jours.

24 Sinabi ko, “Aking Diyos, huwag mo akong kunin sa kalagitnaan ng aking buhay; naririto ka sa lahat ng mga salinlahi.

J'ai dit: Mon Dieu, ne m'enlève pas au milieu de mes jours. Tes années sont d'âge en âge.

25 Nang mga sinaunang panahon inilagay mo sa lugar ang daigdig; ang kalangitan ay gawa ng iyong mga kamay.

Tu as jadis fondé la terre, et les cieux sont l'ouvrage de tes mains.

26 Mawawala (sila) pero mananatili ka; tatanda silang lahat tulad ng isang damit; tulad ng pananamit, huhubarin mo (sila) at maglalaho (sila)

Ils périront, mais toi tu subsisteras; ils vieilliront tous comme un vêtement; tu les changeras comme un habit, et ils seront changés.

27 Pero wala kang pagbabago, at ang mga taon mo ay hindi magwawakas.

Mais toi, tu es toujours le même, et tes années ne finiront point.

28 Patuloy na mabubuhay ang mga anak ng iyong mga lingkod, at ang kanilang mga kaapu-apuhan ay mabubuhay sa iyong presensya.

Les enfants de tes serviteurs habiteront en repos, et leur postérité sera affermie devant toi.