< Mga Awit 102 >

1 Dinggin mo ang aking panalangin, Yahweh; dinggin mo ang aking pag-iyak sa iyo.
Prière du malheureux, lorsqu'il est accablé et qu'il répand sa plainte devant Yahweh. Yahweh écoute ma prière, et que mon cri arrive jusqu'à toi.
2 Huwag mong itago ang iyong mukha mula akin sa oras ng aking kaguluhan. Makinig ka sa akin. Kapag ako ay nanawagan sa iyo, agad mo akong sagutin.
Ne me cache pas ton visage, au jour de ma détresse; incline vers moi ton oreille, quand je crie, hâte-toi de m'exaucer.
3 Dahil lumilipas na parang usok ang aking mga araw, at nasusunog ang aking mga buto tulad ng apoy.
Car mes jours s'évanouissent comme en fumée, et mes os sont embrasés comme par un feu.
4 Nadudurog ang aking puso, at tulad ako ng damo na natutuyo. Nalilimutan kong kumain ng anumang pagkain.
Frappé comme l'herbe, mon cœur se dessèche; j'oublie même de manger mon pain.
5 Sa patuloy kong pagdaing, labis akong pumayat.
A force de crier et de gémir, mes os s'attachent à ma chair.
6 Tulad ako ng isang pelikano sa kaparangan; ako ay naging tulad ng isang kwago sa wasak na lugar.
Je ressemble au pélican du désert, je suis devenu comme le hibou des ruines.
7 Gising akong nakahiga na parang isang malungkot na ibon, nag-iisa sa bubungan.
Je passe les nuits sans sommeil, comme l'oiseau solitaire sur le toit.
8 Buong araw akong tinutuya ng aking mga kaaway; ginagamit ang aking pangalan sa mga pagsumpa ng mga nanlilibak sa akin.
Tout le jour mes adversaires m'outragent, mes ennemis furieux jurent ma ruine.
9 Kumakain ako ng abo tulad ng tinapay at hinahaluan ng mga luha ang aking inumin.
Je mange la cendre comme du pain, et je mêle mes larmes à mon breuvage,
10 Dahil sa iyong matinding galit, binuhat mo ako para ibagsak.
à cause de ta colère et de ton indignation, car tu m'as soulevé et jeté au loin.
11 Ang aking mga araw ay tulad ng isang anino na unti-unting nawawala, at natutuyo ako tulad ng damo.
Mes jours sont comme l'ombre qui s'allonge, et je me dessèche comme l'herbe.
12 Pero ikaw, Yahweh, ay nabubuhay magpakailanman, at ang katanyagan mo ay para sa lahat ng mga salinlahi.
Mais toi, Yahweh, tu es assis sur un trône éternel, et ta mémoire vit d'âge en âge.
13 Babangon ka at maaawa sa Sion. Panahon na ngayon para kaawaan siya; dumating na ang takdang oras.
Tu te lèveras, tu auras pitié de Sion, car le temps de lui faire grâce, le moment fixé est venu.
14 Dahil minamahal ng iyong mga lingkod ang kanyang mga bato at nahahabag sa alikabok ng kanyang pagkawasak.
Car tes serviteurs en chérissent les pierres, ils s'attendrissent sur sa poussière.
15 Igagalang ng mga bansa ang iyong pangalan, Yahweh, at pararangalan ng lahat ng mga hari sa daigdig ang iyong kaluwalhatian.
Alors les nations révéreront le nom de Yahweh, et tous les rois de la terre ta majesté,
16 Muling itatayo ni Yahweh ang Sion at makikita sa kanyang kaluwalhatian.
parce que Yahweh a rebâti Sion; il s'est montré dans sa gloire.
17 Sa oras na iyon, tutugon siya sa panalangin ng dukha; hindi niya tatanggihan ang kanilang panalangin.
Il s'est tourné vers la prière du misérable, il n'a pas dédaigné sa supplication.
18 Ito ay masusulat para sa mga darating na salinlahi, at pupurihin si Yahweh ng isang bayan na hindi pa ipinapanganak.
Que cela soit écrit pour la génération future, et que le peuple qui sera créé célèbre Yahweh,
19 Dahil tumingin siya pababa mula sa kanyang banal na kaitaasan; mula sa langit tiningnan ni Yahweh ang daigdig,
parce qu'il a regardé de sa sainte hauteur, parce que Yahweh a regardé des cieux sur la terre,
20 para dinggin ang pagdaing ng mga bilanggo, para palayain ang mga nahatulan ng kamatayan.
pour écouter les gémissements des captifs, pour délivrer ceux qui sont voués à la mort,
21 Pagkatapos ihahayag ng mga tao ang pangalan ni Yahweh sa Sion at ang kanyang papuri sa Jerusalem
afin qu'ils publient dans Sion le nom de Yahweh, et sa louange dans Jérusalem,
22 sa panahon na ang mga tao at mga kaharian ay magtitipon para paglingkuran si Yahweh.
quand s'assembleront tous les peuples, et les royaumes pour servir Yahweh.
23 Inalis niya ang aking kalakasan sa kalagitnaan ng aking buhay. Pinaikli niya ang aking mga araw.
Il a brisé ma force sur le chemin, il a abrégé mes jours.
24 Sinabi ko, “Aking Diyos, huwag mo akong kunin sa kalagitnaan ng aking buhay; naririto ka sa lahat ng mga salinlahi.
Je dis: Mon Dieu, ne m'enlève pas au milieu de mes jours, toi, dont les années durent d'âge en âge.
25 Nang mga sinaunang panahon inilagay mo sa lugar ang daigdig; ang kalangitan ay gawa ng iyong mga kamay.
Au commencement tu as fondé la terre, et les cieux sont l'ouvrage de tes mains.
26 Mawawala (sila) pero mananatili ka; tatanda silang lahat tulad ng isang damit; tulad ng pananamit, huhubarin mo (sila) at maglalaho (sila)
Ils périront, mais toi, tu subsistes. Ils s'useront tous comme un vêtement; Tu les changeras comme un manteau, et ils seront changés:
27 Pero wala kang pagbabago, at ang mga taon mo ay hindi magwawakas.
mais toi, tu restes le même, et tes années n'ont point de fin.
28 Patuloy na mabubuhay ang mga anak ng iyong mga lingkod, at ang kanilang mga kaapu-apuhan ay mabubuhay sa iyong presensya.
Les fils de tes serviteurs habiteront leur pays, et leur postérité sera stable devant toi.

< Mga Awit 102 >