< Mga Awit 102 >

1 Dinggin mo ang aking panalangin, Yahweh; dinggin mo ang aking pag-iyak sa iyo.
The prayer: for a weary and suffering person who pours out their grief to the Lord. Hear my prayer, O Lord; let my cry for help come to you.
2 Huwag mong itago ang iyong mukha mula akin sa oras ng aking kaguluhan. Makinig ka sa akin. Kapag ako ay nanawagan sa iyo, agad mo akong sagutin.
Hide not your face from me in the day of my distress. Incline your ear to me: when I call, answer me speedily.
3 Dahil lumilipas na parang usok ang aking mga araw, at nasusunog ang aking mga buto tulad ng apoy.
For my days pass away like smoke: my bones are burned through as with fire.
4 Nadudurog ang aking puso, at tulad ako ng damo na natutuyo. Nalilimutan kong kumain ng anumang pagkain.
My heart is scorched, withered like grass; I forget to eat my bread.
5 Sa patuloy kong pagdaing, labis akong pumayat.
By reason of my loud groaning, my flesh clings to my bones.
6 Tulad ako ng isang pelikano sa kaparangan; ako ay naging tulad ng isang kwago sa wasak na lugar.
Like a desert-owl of the wilderness, like an owl among ruins am I.
7 Gising akong nakahiga na parang isang malungkot na ibon, nag-iisa sa bubungan.
I make my sleepless lament like a bird on the house-top alone.
8 Buong araw akong tinutuya ng aking mga kaaway; ginagamit ang aking pangalan sa mga pagsumpa ng mga nanlilibak sa akin.
All the day wild foes revile me, using my name for a curse.
9 Kumakain ako ng abo tulad ng tinapay at hinahaluan ng mga luha ang aking inumin.
For ashes have been my bread, and tears have been mixed with my cup.
10 Dahil sa iyong matinding galit, binuhat mo ako para ibagsak.
Because of your passionate anger, you did raise me, then hurl me to the ground.
11 Ang aking mga araw ay tulad ng isang anino na unti-unting nawawala, at natutuyo ako tulad ng damo.
My days come to an end, shadows lengthen, I wither like grass.
12 Pero ikaw, Yahweh, ay nabubuhay magpakailanman, at ang katanyagan mo ay para sa lahat ng mga salinlahi.
But you, O Lord, are enthroned forever, your fame endures to all generations.
13 Babangon ka at maaawa sa Sion. Panahon na ngayon para kaawaan siya; dumating na ang takdang oras.
You will arise and have pity on Zion; it’s time to be gracious; her hour has come.
14 Dahil minamahal ng iyong mga lingkod ang kanyang mga bato at nahahabag sa alikabok ng kanyang pagkawasak.
For even her stones are dear to your servants, even the dust of her ruins they look on with love.
15 Igagalang ng mga bansa ang iyong pangalan, Yahweh, at pararangalan ng lahat ng mga hari sa daigdig ang iyong kaluwalhatian.
Then the nations will revere the name of the Lord and all the kings of the earth his glory,
16 Muling itatayo ni Yahweh ang Sion at makikita sa kanyang kaluwalhatian.
when the Lord shall have built up Zion, and revealed himself in his glory,
17 Sa oras na iyon, tutugon siya sa panalangin ng dukha; hindi niya tatanggihan ang kanilang panalangin.
in response to the prayer of the destitute, whose prayer he will not despise.
18 Ito ay masusulat para sa mga darating na salinlahi, at pupurihin si Yahweh ng isang bayan na hindi pa ipinapanganak.
Let this be recorded for ages to come, that the Lord may be praised by a people yet unborn.
19 Dahil tumingin siya pababa mula sa kanyang banal na kaitaasan; mula sa langit tiningnan ni Yahweh ang daigdig,
For he shall look down from his holy height, from the heavens the Lord will gaze on the earth,
20 para dinggin ang pagdaing ng mga bilanggo, para palayain ang mga nahatulan ng kamatayan.
to hear the groans of the prisoner, to free those who are doomed to die;
21 Pagkatapos ihahayag ng mga tao ang pangalan ni Yahweh sa Sion at ang kanyang papuri sa Jerusalem
that people may recount the Lord’s fame in Zion, and the praise of him in Jerusalem,
22 sa panahon na ang mga tao at mga kaharian ay magtitipon para paglingkuran si Yahweh.
when the nations are gathered together, and the kingdoms, to worship the Lord.
23 Inalis niya ang aking kalakasan sa kalagitnaan ng aking buhay. Pinaikli niya ang aking mga araw.
He has broken my strength on the way, he has shortened my days.
24 Sinabi ko, “Aking Diyos, huwag mo akong kunin sa kalagitnaan ng aking buhay; naririto ka sa lahat ng mga salinlahi.
I will say, ‘My God, take me not hence in the midst of my days. ‘Your years endure age after age.
25 Nang mga sinaunang panahon inilagay mo sa lugar ang daigdig; ang kalangitan ay gawa ng iyong mga kamay.
Of old you have founded the earth, and the heavens are the work of your hands.
26 Mawawala (sila) pero mananatili ka; tatanda silang lahat tulad ng isang damit; tulad ng pananamit, huhubarin mo (sila) at maglalaho (sila)
They shall perish; but you do stand. They shall all wax old like a garment, and change as a robe you will change them.
27 Pero wala kang pagbabago, at ang mga taon mo ay hindi magwawakas.
But you are the same, your years are endless.
28 Patuloy na mabubuhay ang mga anak ng iyong mga lingkod, at ang kanilang mga kaapu-apuhan ay mabubuhay sa iyong presensya.
The children of your servants abide, evermore shall their seed be before you.’

< Mga Awit 102 >