Mga Awit 102
1 Dinggin mo ang aking panalangin, Yahweh; dinggin mo ang aking pag-iyak sa iyo.
Sh'ma ·Hear obey· my prayer, Adonai! Let my cry come to you.
2 Huwag mong itago ang iyong mukha mula akin sa oras ng aking kaguluhan. Makinig ka sa akin. Kapag ako ay nanawagan sa iyo, agad mo akong sagutin.
Don’t hide your face from me in the day of my distress. Turn your ear to me. Answer me quickly in the day when I call.
3 Dahil lumilipas na parang usok ang aking mga araw, at nasusunog ang aking mga buto tulad ng apoy.
For my days consume away like smoke. My bones are burned as a torch.
4 Nadudurog ang aking puso, at tulad ako ng damo na natutuyo. Nalilimutan kong kumain ng anumang pagkain.
My heart is blighted like grass, and withered, for I forget to eat my bread.
5 Sa patuloy kong pagdaing, labis akong pumayat.
By reason of the voice of my groaning, my bones stick to my skin.
6 Tulad ako ng isang pelikano sa kaparangan; ako ay naging tulad ng isang kwago sa wasak na lugar.
I am like a pelican of the wilderness. I have become as an owl of the waste places.
7 Gising akong nakahiga na parang isang malungkot na ibon, nag-iisa sa bubungan.
I watch, and have become like a sparrow that is alone on the housetop.
8 Buong araw akong tinutuya ng aking mga kaaway; ginagamit ang aking pangalan sa mga pagsumpa ng mga nanlilibak sa akin.
My enemies reproach me all day. Those who are mad at me use my name as a curse.
9 Kumakain ako ng abo tulad ng tinapay at hinahaluan ng mga luha ang aking inumin.
For I have eaten ashes like bread, and mixed my drink with tears,
10 Dahil sa iyong matinding galit, binuhat mo ako para ibagsak.
Because of your indignation and your wrath, for you have taken me up, and thrown me away.
11 Ang aking mga araw ay tulad ng isang anino na unti-unting nawawala, at natutuyo ako tulad ng damo.
My days are like a long shadow. I have withered like grass.
12 Pero ikaw, Yahweh, ay nabubuhay magpakailanman, at ang katanyagan mo ay para sa lahat ng mga salinlahi.
But you, Adonai, will remain forever; your renown endures to all generations.
13 Babangon ka at maaawa sa Sion. Panahon na ngayon para kaawaan siya; dumating na ang takdang oras.
You will arise and have racham ·merciful love· on Zion [Mountain ridge, Marking]; for it is time to have mercy on her. Yes, the set time has come.
14 Dahil minamahal ng iyong mga lingkod ang kanyang mga bato at nahahabag sa alikabok ng kanyang pagkawasak.
For your servants take pleasure in her stones, and have pity even on her dust.
15 Igagalang ng mga bansa ang iyong pangalan, Yahweh, at pararangalan ng lahat ng mga hari sa daigdig ang iyong kaluwalhatian.
So the nations will fear Adonai’s name; all the kings of the earth your kavod ·weighty glory·.
16 Muling itatayo ni Yahweh ang Sion at makikita sa kanyang kaluwalhatian.
For Adonai has built up Zion [Mountain ridge, Marking]. He has appeared in his kavod ·weighty glory·.
17 Sa oras na iyon, tutugon siya sa panalangin ng dukha; hindi niya tatanggihan ang kanilang panalangin.
He has responded to the prayer of the destitute, and has not despised their prayer.
18 Ito ay masusulat para sa mga darating na salinlahi, at pupurihin si Yahweh ng isang bayan na hindi pa ipinapanganak.
This will be written for the generation to come. A people which will be created will Halleluyah ·praise Yah·.
19 Dahil tumingin siya pababa mula sa kanyang banal na kaitaasan; mula sa langit tiningnan ni Yahweh ang daigdig,
For he has looked down from the height of his sanctuary. From heaven, Adonai saw the earth;
20 para dinggin ang pagdaing ng mga bilanggo, para palayain ang mga nahatulan ng kamatayan.
to sh'ma ·hear obey· the groans of the prisoner; to free those who are condemned to death;
21 Pagkatapos ihahayag ng mga tao ang pangalan ni Yahweh sa Sion at ang kanyang papuri sa Jerusalem
that men may declare Adonai’s name in Zion [Mountain ridge, Marking], and his tehilah ·praise song· in Jerusalem [City of peace];
22 sa panahon na ang mga tao at mga kaharian ay magtitipon para paglingkuran si Yahweh.
when the peoples are gathered together, the kingdoms, to serve Adonai.
23 Inalis niya ang aking kalakasan sa kalagitnaan ng aking buhay. Pinaikli niya ang aking mga araw.
He weakened my strength along the course. He shortened my days.
24 Sinabi ko, “Aking Diyos, huwag mo akong kunin sa kalagitnaan ng aking buhay; naririto ka sa lahat ng mga salinlahi.
I said, “My God, don’t take me away in the middle of my days. Your years are throughout all generations.
25 Nang mga sinaunang panahon inilagay mo sa lugar ang daigdig; ang kalangitan ay gawa ng iyong mga kamay.
Of old, you laid the foundation of the earth. The heavens are the work of your hands.
26 Mawawala (sila) pero mananatili ka; tatanda silang lahat tulad ng isang damit; tulad ng pananamit, huhubarin mo (sila) at maglalaho (sila)
They will perish, but you will endure. Yes, all of them will wear out like a garment. You will change them like a cloak, and they will pass away.
27 Pero wala kang pagbabago, at ang mga taon mo ay hindi magwawakas.
But you remain the same, your years will have no end.
28 Patuloy na mabubuhay ang mga anak ng iyong mga lingkod, at ang kanilang mga kaapu-apuhan ay mabubuhay sa iyong presensya.
The children of your servants will continue. Their offspring will be established before you.”
