Mga Awit 102
1 Dinggin mo ang aking panalangin, Yahweh; dinggin mo ang aking pag-iyak sa iyo.
“A prayer of the afflicted, when in deep distress he poureth out his complaint before the Lord.” Hear my prayer, O LORD! And let my cry come unto thee!
2 Huwag mong itago ang iyong mukha mula akin sa oras ng aking kaguluhan. Makinig ka sa akin. Kapag ako ay nanawagan sa iyo, agad mo akong sagutin.
Hide not thy face from me in the day of my trouble; Incline thine ear to me when I call! Answer me speedily!
3 Dahil lumilipas na parang usok ang aking mga araw, at nasusunog ang aking mga buto tulad ng apoy.
For my life is consumed like smoke, And my bones burn like a brand.
4 Nadudurog ang aking puso, at tulad ako ng damo na natutuyo. Nalilimutan kong kumain ng anumang pagkain.
My heart is smitten and withered like grass; Yea, I forget to eat my bread.
5 Sa patuloy kong pagdaing, labis akong pumayat.
By reason of my sighing, my bones cleave to my skin;
6 Tulad ako ng isang pelikano sa kaparangan; ako ay naging tulad ng isang kwago sa wasak na lugar.
I am like the pelican of the wilderness; I am like an owl amid ruins.
7 Gising akong nakahiga na parang isang malungkot na ibon, nag-iisa sa bubungan.
I am sleepless; I am like a solitary bird upon the house-top.
8 Buong araw akong tinutuya ng aking mga kaaway; ginagamit ang aking pangalan sa mga pagsumpa ng mga nanlilibak sa akin.
All the day long my enemies reproach me; They who rage against me curse by me.
9 Kumakain ako ng abo tulad ng tinapay at hinahaluan ng mga luha ang aking inumin.
For I eat ashes like bread, And mingle my drink with tears.
10 Dahil sa iyong matinding galit, binuhat mo ako para ibagsak.
On account of thine indignation and thy wrath; For thou hast lifted me up and cast me down!
11 Ang aking mga araw ay tulad ng isang anino na unti-unting nawawala, at natutuyo ako tulad ng damo.
My life is like a declining shadow, And I wither like grass.
12 Pero ikaw, Yahweh, ay nabubuhay magpakailanman, at ang katanyagan mo ay para sa lahat ng mga salinlahi.
But thou, O LORD! endurest for ever, And thy name from generation to generation!
13 Babangon ka at maaawa sa Sion. Panahon na ngayon para kaawaan siya; dumating na ang takdang oras.
Thou wilt arise and have pity upon Zion, For the time to favor her, yea, the set time, is come.
14 Dahil minamahal ng iyong mga lingkod ang kanyang mga bato at nahahabag sa alikabok ng kanyang pagkawasak.
For thy servants take pleasure in her stones; Yea, they have a regard for her dust.
15 Igagalang ng mga bansa ang iyong pangalan, Yahweh, at pararangalan ng lahat ng mga hari sa daigdig ang iyong kaluwalhatian.
Then shall the nations fear the name of Jehovah, And all the kings of the earth thy glory.
16 Muling itatayo ni Yahweh ang Sion at makikita sa kanyang kaluwalhatian.
For Jehovah will build up Zion; He will appear in his glory.
17 Sa oras na iyon, tutugon siya sa panalangin ng dukha; hindi niya tatanggihan ang kanilang panalangin.
He will regard the prayer of the destitute, And not despise their supplication.
18 Ito ay masusulat para sa mga darating na salinlahi, at pupurihin si Yahweh ng isang bayan na hindi pa ipinapanganak.
This shall be written for the generation to come, That the people to be born may praise Jehovah.
19 Dahil tumingin siya pababa mula sa kanyang banal na kaitaasan; mula sa langit tiningnan ni Yahweh ang daigdig,
For he looketh down from his holy height, From heaven doth he cast his eye upon the earth,
20 para dinggin ang pagdaing ng mga bilanggo, para palayain ang mga nahatulan ng kamatayan.
To listen to the sighs of the prisoner. To release those that are doomed to death;
21 Pagkatapos ihahayag ng mga tao ang pangalan ni Yahweh sa Sion at ang kanyang papuri sa Jerusalem
That they may declare the name of Jehovah in Zion, And his praise in Jerusalem,
22 sa panahon na ang mga tao at mga kaharian ay magtitipon para paglingkuran si Yahweh.
When the nations are assembled together, And the kingdoms to serve Jehovah.
23 Inalis niya ang aking kalakasan sa kalagitnaan ng aking buhay. Pinaikli niya ang aking mga araw.
He hath weakened my strength on the way, He hath shortened my days.
24 Sinabi ko, “Aking Diyos, huwag mo akong kunin sa kalagitnaan ng aking buhay; naririto ka sa lahat ng mga salinlahi.
I say, O my God! take me not away in the midst of my days! Thy years endure through all generations.
25 Nang mga sinaunang panahon inilagay mo sa lugar ang daigdig; ang kalangitan ay gawa ng iyong mga kamay.
Of old hast thou laid the foundations of the earth, And the heavens are the work of thy hands;
26 Mawawala (sila) pero mananatili ka; tatanda silang lahat tulad ng isang damit; tulad ng pananamit, huhubarin mo (sila) at maglalaho (sila)
They shall perish, but thou shalt endure; Yea, all of them shall wax old like a garment; As a vesture shalt thou change them, And they shall be changed;
27 Pero wala kang pagbabago, at ang mga taon mo ay hindi magwawakas.
But thou art the same, And thy years have no end.
28 Patuloy na mabubuhay ang mga anak ng iyong mga lingkod, at ang kanilang mga kaapu-apuhan ay mabubuhay sa iyong presensya.
The children of thy servants shall dwell securely, And their posterity shall be established before thee.
