Mga Awit 102

1 Dinggin mo ang aking panalangin, Yahweh; dinggin mo ang aking pag-iyak sa iyo.

The prayer of the poor man, when he was anxious, and poured out his supplication before the Lord. Hear, O Lord, my prayer: and let my cry come to thee.

2 Huwag mong itago ang iyong mukha mula akin sa oras ng aking kaguluhan. Makinig ka sa akin. Kapag ako ay nanawagan sa iyo, agad mo akong sagutin.

Turn not away thy face from me: in the day when I am in trouble, incline thy ear to me. In what day soever I shall call upon thee, hear me speedily.

3 Dahil lumilipas na parang usok ang aking mga araw, at nasusunog ang aking mga buto tulad ng apoy.

For my days are vanished like smoke: and my bones are grown dry like fuel for the fire.

4 Nadudurog ang aking puso, at tulad ako ng damo na natutuyo. Nalilimutan kong kumain ng anumang pagkain.

I am smitten as grass, and my heart is withered: because I forgot to eat my bread.

5 Sa patuloy kong pagdaing, labis akong pumayat.

Through the voice of my groaning, my bone hath cleaved to my flesh.

6 Tulad ako ng isang pelikano sa kaparangan; ako ay naging tulad ng isang kwago sa wasak na lugar.

I am become like to a pelican of the wilderness: I am like a night raven in the house.

7 Gising akong nakahiga na parang isang malungkot na ibon, nag-iisa sa bubungan.

I have watched, and am become as a sparrow all alone on the housetop.

8 Buong araw akong tinutuya ng aking mga kaaway; ginagamit ang aking pangalan sa mga pagsumpa ng mga nanlilibak sa akin.

All the day long my enemies reproached me: and they that praised me did swear against me.

9 Kumakain ako ng abo tulad ng tinapay at hinahaluan ng mga luha ang aking inumin.

For I did eat ashes like bread, and mingled my drink with weeping.

10 Dahil sa iyong matinding galit, binuhat mo ako para ibagsak.

Because of thy anger and indignation: for having lifted me up thou hast thrown me down.

11 Ang aking mga araw ay tulad ng isang anino na unti-unting nawawala, at natutuyo ako tulad ng damo.

My days have declined like a shadow, and I am withered like grass.

12 Pero ikaw, Yahweh, ay nabubuhay magpakailanman, at ang katanyagan mo ay para sa lahat ng mga salinlahi.

But thou, O Lord, endurest for ever: and thy memorial to all generations.

13 Babangon ka at maaawa sa Sion. Panahon na ngayon para kaawaan siya; dumating na ang takdang oras.

Thou shalt arise and have mercy on Sion: for it is time to have mercy on it, for the time is come.

14 Dahil minamahal ng iyong mga lingkod ang kanyang mga bato at nahahabag sa alikabok ng kanyang pagkawasak.

For the stones thereof have pleased thy servants: and they shall have pity on the earth thereof.

15 Igagalang ng mga bansa ang iyong pangalan, Yahweh, at pararangalan ng lahat ng mga hari sa daigdig ang iyong kaluwalhatian.

And the Gentiles shall fear thy name, O Lord, and all the kings of the earth thy glory.

16 Muling itatayo ni Yahweh ang Sion at makikita sa kanyang kaluwalhatian.

For the Lord hath built up Sion: and he shall be seen in his glory.

17 Sa oras na iyon, tutugon siya sa panalangin ng dukha; hindi niya tatanggihan ang kanilang panalangin.

He hath had regard to the prayer of the humble: and he hath not despised their petition.

18 Ito ay masusulat para sa mga darating na salinlahi, at pupurihin si Yahweh ng isang bayan na hindi pa ipinapanganak.

Let these things be written unto another generation: and the people that shall be created shall praise the Lord:

19 Dahil tumingin siya pababa mula sa kanyang banal na kaitaasan; mula sa langit tiningnan ni Yahweh ang daigdig,

Because he hath looked forth from his high sanctuary: from heaven the Lord hath looked upon the earth.

20 para dinggin ang pagdaing ng mga bilanggo, para palayain ang mga nahatulan ng kamatayan.

That he might hear the groans of them that are in fetters: that he might release the children of the slain:

21 Pagkatapos ihahayag ng mga tao ang pangalan ni Yahweh sa Sion at ang kanyang papuri sa Jerusalem

That they may declare the name of the Lord in Sion: and his praise in Jerusalem;

22 sa panahon na ang mga tao at mga kaharian ay magtitipon para paglingkuran si Yahweh.

When the people assemble together, and kings, to serve the Lord.

23 Inalis niya ang aking kalakasan sa kalagitnaan ng aking buhay. Pinaikli niya ang aking mga araw.

He answered him in the way of his strength: Declare unto me the fewness of my days.

24 Sinabi ko, “Aking Diyos, huwag mo akong kunin sa kalagitnaan ng aking buhay; naririto ka sa lahat ng mga salinlahi.

Call me not away in the midst of my days: thy years are unto generation and generation.

25 Nang mga sinaunang panahon inilagay mo sa lugar ang daigdig; ang kalangitan ay gawa ng iyong mga kamay.

In the beginning, O Lord, thou foundedst the earth: and the heavens are the works of thy hands.

26 Mawawala (sila) pero mananatili ka; tatanda silang lahat tulad ng isang damit; tulad ng pananamit, huhubarin mo (sila) at maglalaho (sila)

They shall perish but thou remainest: and all of them shall grow old like a garment: And as a vesture thou shalt change them, and they shall be changed.

27 Pero wala kang pagbabago, at ang mga taon mo ay hindi magwawakas.

But thou art always the selfsame, and thy years shall not fail.

28 Patuloy na mabubuhay ang mga anak ng iyong mga lingkod, at ang kanilang mga kaapu-apuhan ay mabubuhay sa iyong presensya.

The children of thy servants shall continue: and their seed shall be directed for ever.