Mga Kawikaan 8
1 Hindi ba nananawagan ang Karunungan? Hindi ba itinataas ng Pang-unawa ang kaniyang tinig?
智慧は呼はらざるか 聰明は聲を出さざるか
2 Sa mga taluktok ng bundok sa tabi ng daan, sa mga daang nagsasalubong, ang Karunungan ay naninindigan.
彼は路のほとりの高處また街衢のなかに立ち
3 Sa tabi ng mga pasukan sa lungsod, malapit sa tarangkahan ng mga lungsod, siya ay nananawagan.
邑のもろもろの門 邑の口および門々の入口にて呼はりいふ
4 Mga mamamayan, tinatawag ko kayo at itinataas ko ang aking tinig sa mga anak ng sangkatauhan.
人々よわれ汝をよび 我が聲をもて人の子等をよぶ
5 Kayong mga hindi naturuan, dapat ninyong maintindihan ang katalinuhan at kayong kinasusuklaman ang kaalaman, kayo ay dapat magkaroon ng isang maunawaing puso.
拙き者よなんぢら聰明に明かなれ 愚なる者よ汝ら明かなる心を得よ
6 Makinig kayo at magsasalita ako ng mga mararangal na bagay at kapag bumuka ang aking mga bibig ay sasabihin ko kung ano ang tama—
汝きけ われ善事をかたらん わが口唇をひらきて正事をいださん
7 dahil ang aking bibig ay nagsasalita kung ano ang mapagkakatiwalan, at ang aking mga labi ay napopoot sa kasamaan.
我が口は眞實を述べ わが口唇はあしき事を憎むなり
8 Lahat ng mga salita sa aking bibig ay makatarungan; walang baluktot at nakaliligaw sa kanila.
わが口の言はみな義し そのうちに虚偽と奸邪とあることなし
9 Ang lahat ng aking mga salita ay matuwid para sa nakakaunawa; ang mga salita ko ay matuwid sa mga nakatatagpo ng kaalaman.
是みな智者の明かにするところ 知識をうる者の正とするところなり
10 Piliin ninyo ang aking katuruan kaysa sa pilak at kaalaman kaysa purong ginto.
なんぢら銀をうくるよりは我が敎をうけよ 精金よりもむしろ知識をえよ
11 Dahil ako, ang Karunungan, ay mas mabuti kaysa sa mga hiyas; wala sa inyong ninanais ang maaaring maihalintulad sa akin.
それ智慧は眞珠に愈れり 凡の寳も之に比ぶるに足らず
12 Ako, ang Karunungan, ay namumuhay nang may Kabaitan, at aking taglay ang kaalaman at kahinahunan.
われ智慧は聰明をすみかとし 知識と謹愼にいたる
13 Ang pagkatakot kay Yahweh ay para kapootan ang kasamaan — kinapopootan ko ang pagmamataas at kayabangan, ang masamang paraan, at malaswang pananalita — kinapopootan ko sila.
ヱホバを畏るるとは惡を憎むことなり 我は傲慢と驕奢 惡道と虚偽の口とを憎む
14 Mayroon akong mabuting payo at maayos na karunungan; mayroon akong mahusay na pananaw, at taglay ko ang kalakasan.
謀略と聰明は我にあり 我は了知なり 我は能力あり
15 Sa pamamagitan ko, ang mga hari ay naghahari—pati na taong mararangal, at lahat ng mga namumuno ng makatarungan.
我に由て王者は政をなし 君たる者は義しき律をたて
16 Sa pamamagitan ko, ang mga prinsipe ay naghahari at ang mga mararangal at lahat ng namamahala nang may katarungan.
我によりて主たる者および牧伯たちなど凡て地の審判人は世ををさむ
17 Mahal ko silang mga nagmamahal sa akin, at silang mga masisipag na humahanap sa akin ay matatagpuan ako.
われを愛する者は我これを愛す 我を切に求むるものは我に遇ん
18 Nasa akin ang mga kasaganaan at karangalan, walang maliw na kayamanan at katuwiran.
富と榮とは我にあり 貴き寳と公義とも亦然り
19 Ang aking bunga ay mas mabuti pa kaysa ginto, mas mabuti pa kahit sa pinong ginto; ang aking ibinibigay ay mas mabuti pa sa purong pilak.
わが果は金よりも精金よりも愈り わが利は精銀よりもよし
20 Lumalakad ako sa daan na matuwid, sa mga landas na patungo sa katarungan,
我は義しき道にあゆみ 公平なる路徑のなかを行む
21 para makapagbigay ako ng pamana sa mga nagmamahal sa akin at punuin ang kanilang mga imbakan ng yaman.
これ我を愛する者に貨財をえさせ 又その庫を充しめん爲なり
22 Nilikha ako ni Yahweh mula pa noong pasimula — ang una sa kaniyang mga ginawa noong unang panahon.
ヱホバいにしへ其御わざをなしそめたまへる前に その道の始として我をつくりたまひき
23 Mula pa noong unang panahon, inilagay na ako sa pagkalalagyan—mula ng una, mula pa sa pasimula ng mundo.
永遠より元始より地の有ざりし前より我は立られ
24 Bago pa magkaroon ng mga karagatan, ako ay isinilang na—bago pa magkaroon ng mga bukal na may masaganang tubig, bago pa ilagay ang mga bundok,
いまだ海洋あらず いまだ大なるみづの泉あらざりしとき我すでに生れ
25 at bago pa ang mga burol, ako ay ipinanganak na.
山いまださだめられず 陵いまだ有ざりし前に我すでに生れたり
26 Ipinanganak na ako bago pa likhain ni Yahweh ang lupa o mga bukirin, o kahit ang unang alikabok sa mundo.
即ち神いまだ地をも野をも地の塵の根元をも造り給はざりし時なり
27 Naroon na ako nang naitatag niya ang kalangitan, nang kaniyang ginuhit ang hangganan sa ibabaw ng kailaliman.
かれ天をつくり海の面に穹蒼を張たまひしとき我かしこに在りき
28 Naroon na ako nang naitatag niya ang mga kalangitan sa itaas at nang ginawa niya ang mga bukal sa kalaliman.
彼うへに雲氣をかたく定め 淵の泉をつよくならしめ
29 Naroon na ako nang ginawa niya ang hangganan para sa dagat, kaya ang katubigan ay hindi kumalat lagpas kung saan niya iniutos, at kung saan niya inutos ilagay ang mga pundasyon ng lupa.
海にその限界をたて 水をしてその岸を踰えざらしめ また地の基を定めたまへるとき
30 Ako ay nasa tabi niya, bilang isang dalubhasang manggagawa, at ako ang kanyang kasiyahan sa araw araw, laging nagagalak sa harap niya.
我はその傍にありて創造者となり 日々に欣び恒にその前に樂み
31 Nagagalak ako sa kanyang buong daigdig, at ang kasiyahan ko ay nasa sangkatauhan.
その地にて樂み又世の人を喜べり
32 At ngayon, aking mga anak na lalaki, makinig kayo sa akin, dahil silang mga nananatili sa aking mga pamamaraan ay magiging masaya.
されば小子等よ いま我にきけ わが道をまもる者は福ひなり
33 Makinig kayo sa aking katuruan at maging marunong; huwag kaligtaan ito.
敎をききて智慧をえよ 之を棄ることなかれ
34 Ang siyang nakikinig sa akin ay magiging masaya — nagmamasid bawat araw sa aking mga tarangkahan, naghihintay sa akin sa tabi ng mga pintuan ng aking tahanan.
凡そ我にきき 日々わが門の傍にまち わが戸口の柱のわきにたつ人は福ひなり
35 Dahil ang sinumang nakakatagpo sa akin ay nakakatagpo ng buhay, at matatagpuan niya ang kagandahang loob ni Yahweh.
そは我を得る者は生命をえ ヱホバより恩寵を獲ればなり
36 Pero siya na nabibigong matagpuan ako ay pinapahamak ang kaniyang sarili; ang lahat ng namumuhi sa akin ay umiibig sa kamatayan.”
我を失ふものは自己の生命を害ふ すべて我を惡むものは死を愛するなり
