Mateo 22
1 At muling nagsalita si Jesus sa kanila ng isang talinghaga, at nagsabi,
And Jesus answered, and spoke to them again by parables, and said,
2 “Ang kaharian ng langit ay katulad sa isang hari na naghanda ng salu-salo sa kasal ng kaniyang anak na lalaki.
The kingdom of heaven is like to a certain king, who made a marriage for his son,
3 Sinugo niya ang kaniyang mga utusan na tawagin ang mga naanyayahan sa salu-salo sa kasal, subalit ayaw nilang pumunta.
And sent his servants to call them that were invited to the wedding: and they would not come.
4 At muling nagsugo ang hari ng iba pang mga utusan, na nagsabing, 'Sabihin sa mga naanyayahan, “Tingnan ninyo, naihanda ko na ang aking hapunan. Ang aking mga baka at pinatabang mga batang baka ay nakatay na, at ang lahat ay nakahanda na. Pumunta kayo sa salu-salo sa kasal.'
Again, he sent other servants, saying, Tell them who are invited, Behold, I have prepared my dinner: my oxen and [my] fatlings [are] killed, and all things [are] ready: come to the marriage.
5 Subalit binabalewala ng mga taong ito ang kaniyang paanyaya. Ang iba ay bumalik sa kanilang sariling mga bukirin, ang iba naman ay nagtungo sa mga lugar ng kanilang negosyo.
But they made light of [it], and went, one to his farm, another to his merchandise.
6 Ang iba naman ay sinunggaban ang mga utusan ng hari, pinahiya at pinatay sila.
And the remnant took his servants, and treated [them] spitefully, and slew [them].
7 Subalit nagalit ang hari. Inutusan niya ang kaniyang mga sundalo na patayin ang mga mamamatay na iyon, at sunugin ang kanilang lungsod.
But when the king heard [of it], he was wroth: and he sent his armies, and destroyed those murderers, and burned up their city.
8 At sinabi niya sa kaniyang mga utusan, 'Ang kasal ay handa na, ngunit ang mga naanyayahan ay hindi karapat-dapat.
Then he saith to his servants, The wedding is ready, but they who were invited were not worthy.
9 Kaya pumunta kayo sa mga sangandaan at anyayahan ninyo kung gaano karaming tao ang inyong matatagpuan sa salu-salo sa kasal.'
Go ye therefore into the highways, and as many as ye shall find, invite to the marriage.
10 At ang mga utusan ay nagtungo sa mga malalaking daan at inipon ang lahat ng mga taong matagpuan nila kapwa mabuti at masama. Kaya't ang bulwagan pangkasalan ay napuno ng mga panauhin.
So those servants went out into the highways, and collected all as many as they found, both bad and good: and the wedding was furnished with guests.
11 Subalit nang dumating ang hari upang tingnan ang mga panauhin, nakakita siya ng tao na hindi nakasuot ng pangkasal na kasuotan.
And when the king came in to see the guests, he saw there a man who had not a wedding-garment:
12 Sinabi ng hari sa kaniya, 'Kaibigan, paano ka nakapasok dito nang walang pangkasal na kasuotan?' At walang maisagot ang tao.
And he saith to him, Friend, how camest thou in hither, not having a wedding-garment? And he was speechless.
13 At sinabi ng hari sa kaniyang mga utusan, 'Gapusin ang kamay at paa ng taong ito, at ihagis siya sa kadiliman sa labas, kung saan doon ay may pagtatangis at pagngangalit ng mga ngipin.'
Then said the king to the servants, Bind him hand and foot, and take him away, and cast [him] into utter darkness: there shall be weeping and gnashing of teeth.
14 Sapagkat maraming tao ang tinawag, ngunit kakaunti ang pinili.”
For many are called, but few [are] chosen.
15 At umalis ang mga Pariseo at nagbalak kung papaanong mabitag nila si Jesus sa kaniyang sariling salita.
Then went the Pharisees, and took counsel how they might entangle him in [his] talk.
16 At pinadala nila ang kanilang mga alagad sa kaniya, kasama ang mga tagasunod ni Herodes. Sinabi nila kay Jesus, “Guro, alam namin na ikaw ay makatotohanan, at nagtuturo sa pamamaraan ng Diyos ng may katotohanan. At wala kayong pakialam sa sinasabi nang sinuman, at hindi nagpapakita ng pagtatangi sa mga tao.
And they sent out to him their disciples, with the Herodians, saying, Master, we know that thou art true, and teachest the way of God in truth, neither carest thou for any [man]: for thou regardest not the person of men.
17 Kaya sabihin mo sa amin, ano sa palagay mo? Nararapat bang magbayad ng mga buwis kay Cesar o hindi?”
Tell us therefore, What thinkest thou? Is it lawful to give tribute to Cesar, or not?
18 Subalit nakakaintindi ng kanilang kasamaan si Jesus at nagsabi, “Bakit ninyo ako sinusubok, kayong mga mapagkunwari?
But Jesus perceived their wickedness, and said, Why tempt ye me, [ye] hypocrites?
19 Ipakita ninyo sa akin ang pangbuwis na salapi.” Dinala nila ang isang denaryo sa kaniya.
Show me the tribute-money. And they brought to him a penny.
20 At sinabi ni Jesus sa kanila, “Kaninong mukha at pangalan ang narito?”
And he saith to them, Whose [is] this image, and superscription?
21 Sinabi nila sa kaniya, “Kay Cesar.” At sinabi ni Jesus sa kanila, “Kung gayon ibigay kay Cesar ang mga bagay na kay Cesar, at sa Diyos ang mga bagay na sa Diyos.”
They say to him, Cesar's. Then saith he to them, Render therefore to Cesar, the things which are Cesar's; and to God, the things that are God's.
22 Nang mapakinggan nila ito, namangha sila. At iniwan nila siya at umalis sila.
When they had heard [these words], they marveled, and left him, and departed.
23 Sa araw na iyon ilan sa mga Saduseo na mga nagsasabi na walang muling pagkabuhay ay pumunta sa kaniya. Tinanong nila siya,
The same day came to him the Sadducees, who say that there is no resurrection, and asked him,
24 na nagsasabi, “Guro, sinabi ni Moises na, 'Kung ang tao ay mamatay, na walang anak, kailangang pakasalan ng kapatid niya ang kaniyang asawa at magkaroon ng anak alang-alang sa kaniyang kapatid.'
Saying, Master, Moses said, If a man shall die, having no children, his brother shall marry his wife, and raise up seed to his brother.
25 Mayroong pitong magkakapatid na lalaki. Ang panganay ay nag-asawa at namatay, at hindi nagkaanak. Iniwan niya ang kaniyang asawa sa kaniyang kapatid na lalaki.
Now there were with us seven brothers: and the first, when he had married a wife, deceased; and having no issue, left his wife to his brother.
26 At ang pangalawang kapatid na lalaki gayon din ang ginawa niya, at ang pangatlo, hanggang sa pampitong kapatid na lalaki.
Likewise the second also, and the third, to the seventh.
27 Pagkatapos nilang lahat, namatay din ang babae.
And last of all the woman died also.
28 Ngayon sa muling pagkabuhay, kaninong asawa siya sa pitong magkakapatid? Sapagkat siya ay naging asawa nilang lahat.”
Therefore in the resurrection, whose wife shall she be of the seven? for they all had her.
29 Subalit sumagot si Jesus at sinabi sa kanila, “Nagkakamali kayo, sapagkat hindi ninyo alam ang mga kasulatan maging ang kapangyarihan ng Diyos.
Jesus answered and said to them, Ye do err, not knowing the scriptures, nor the power of God.
30 Sapagkat sa muling pagkabuhay hindi na sila mag-aasawa, o pag-aasawahin. Sa halip, sila ay katulad ng mga anghel sa langit.
For in the resurrection they neither marry, nor are given in marriage, but are as the angels of God in heaven.
31 Ngunit tungkol sa muling pagkabuhay ng mga patay, hindi ba ninyo nababasa kung ano ang sinabi sa inyo ng Diyos, na nagsasabi,
But as concerning the resurrection of the dead, have ye not read that which was spoken to you by God, saying,
32 'Ako ang Diyos ni Abraham, ang Diyos ni Isaac, at ang Diyos ni Jacob'? “Ang Diyos ay hindi Diyos ng mga patay, kung hindi ng mga buhay.”
I am the God of Abraham, and the God of Isaac, and the God of Jacob? God is not the God of the dead, but of the living.
33 Nang mapakinggan ito ng mga tao, sila ay namangha sa kaniyang katuruan.
And when the multitude heard [this], they were astonished at his doctrine.
34 Subalit nang mapakinggan ng mga Pariseo na napatahimik ni Jesus ang mga Saduseo, nagtipuntipon sila.
But when the Pharisees had heard that he had put the Sadducees to silence, they were assembled about him.
35 Isa sa kanila na isang abogado ay nagtanong sa kaniya ng isang katanungan, upang subukin siya—
Then one of them [who was] a lawyer, asked [him a question], tempting him, and saying,
36 “Guro, alin ba ang pinakadakilang utos sa kautusan?”
Master, which [is] the great commandment in the law?
37 Sinabi ni Jesus sa kaniya, “Kinakailangang ibigin mo ang Panginoon mong Diyos, nang buong puso mo, nang buong kaluluwa mo, at nang buong pag-iisip mo.'
Jesus said to him, Thou shalt love the Lord thy God with all thy heart, and with all thy soul, and with all thy mind.
38 Ito ang dakila at unang kauutusan.
This is the first and great commandment.
39 At ang pangalawang kautusan ay katulad nito— 'Kinakailangang ibigin mo ang iyong kapwa katulad ng pagmamahal mo sa iyong sarili.'
And the second [is] like it, Thou shalt love thy neighbor as thyself.
40 Dito sa dalawang mga kautusang ito nakasalalay ang buong kautusan at ang mga propeta.”
On these two commandments hang all the law and the prophets.
41 Ngayon habang ang mga Pariseo ay nagkakatipon pa rin, si Jesus ay nagtanong sa kanila ng katanungan.
While the Pharisees were assembled, Jesus asked them,
42 Sinabi niya, “Ano ang iniisip ninyo tungkol kay Cristo? Kaninong anak siya?” Sinabi nila sa kaniya, “Ang anak ni David.”
Saying, What think ye of Christ? whose son is he? They say to him, [The son] of David.
43 Sinabi ni Jesus sa kanila, “Papaanong si David sa Espiritu ay tumawag sa kaniyang Panginoon, na nagsabi,
He saith to them, How then doth David in spirit call him Lord, saying,
44 'Ang Panginoon ay nagsabi sa aking Panginoon, “Umupo ka sa dako ng aking kanang kamay, hanggang ang iyong mga kaaway ay maging tungtungan ng iyong mga paa.”'?”
The LORD said to my Lord, Sit thou on my right hand, till I make thy enemies thy footstool?
45 Kung si David nga ay tinawag niya ang Cristo na 'Panginoon', paano siya naging anak ni David?”
If David then calleth him Lord, how is he his son?
46 Walang kahit isa na makasagot sa kaniya ng isang salita, at mula sa araw na iyon walang sinumang sumubok pang magtanong sa kaniya.
And no man was able to answer him a word, neither durst any [man], from that day forth, ask him any more questions.
