< Mateo 20 >
1 Sapagkat ang kaharian ng langit ay tulad sa isang nagmamay-ari ng lupain, na lumabas ng maagang-maaga upang umupa ng mga manggagawa para sa kaniyang ubasan.
For the kingdom of heaven is like a man, the lord of a house, who went out, at dawn of day, to hire laborers for his vineyard.
2 Pagkatapos niyang makipagsundo sa mga manggagawa sa isang denaryo sa isang araw, pinapunta niya sila sa kaniyang ubasan.
And he contracted with the labors for a denarius a day: and sent them into his vineyard.
3 Lumabas siya muli sa dakong alas nuwebe noong umagang iyon at nakita niya ang ibang mga manggagawa na nakatayong walang ginagawa sa pamilihan.
And he went out at the third hour, and saw others standing idle in the market-place:
4 Sinabi niya sa kanila, 'Pumunta rin kayo sa ubasan, at kung ano ang nararapat sa inyo ay ibibigay ko.' At sila ay pumunta upang magtrabaho.
and he said to them, Go ye also into my vineyard, and what is right I will give you;
5 Lumabas siyang muli nang mag-aalas dose ng tanghali at muli nang mag-aalas tres ng hapaon, at ganoon din ang ginawa niya.
and they went. And again he went out at the sixth and ninth hours, and did the same.
6 At sa isa pang pagkakataon nang mag-aalas singko ng hapon, siya ay lumabas at nakatagpo ng iba pang nakatayong walang ginagawa. Sinabi niya sa kanila, 'Bakit kayo nakatayo rito na walang ginagawa sa maghapon?'
And about the eleventh hour, he went out and found others who were standing and idle; and he said to them: Why stand ye all the day, and are idle?
7 Sinabi nila sa kaniya, 'Sapagka't wala ni isang umupa sa amin,' Sinabi niya sa kanila, 'Kayo rin ay pumunta sa ubasan.'
They say to him, Because no one hath hired us. He saith to them: Go ye also into the vineyard; and what is right ye shall receive.
8 At nang sumapit ang gabi, sinabi ng may-ari ng ubasan sa kaniyang tagapangasiwa, 'Tawagin ang mga manggagawa at ibigay ang kanilang sahod, mula sa nahuli hanggang sa nauna.'
And when it was evening, the lord of the vineyard said to his steward: Call the laborers, and give them their wages; and commence with the last, and proceed to the first.
9 At nang ang mga manggagawa na inupahan nang mag-aalas singko ay dumating, bawat isa sa kanila ay tumanggap ng isang denaryo.
And those of the eleventh hour came, and received each a denarius.
10 At nang ang mga naunang manggagawa ay dumating, inisip nila na higit na marami ang kanilang tatanggapin, subalit bawat isa sa kanila ay tumanggap rin ng tig-iisang denaryo.
And when the first came, they supposed they should receive more; but they also received each a denarius.
11 At nang matanggap nila ang kanilang mga sahod, sila ay nagreklamo tungkol sa may-ari ng ubasan.
And when they received it, they murmured against the lord of the house,
12 Sabi nila, 'Ang mga huling manggagawang ito ay isang oras lang na nagtrabaho, ngunit ipinantay mo sila sa amin, sa amin na nagdala ng pasan sa buong araw at sa nakakasunog na init.'
and said: These last have labored but one hour, and thou hast made them equal with us who have borne the burden of the day and the heat of it.
13 Subalit sumagot ang may-ari ng ubasan at nagsabi sa isa sa kanila, 'Kaibigan, wala akong nagawang mali sa iyo, Hindi ba't nagkasundo tayo sa isang denaryo?
But he answered, and said to one of them: My friend, I do thee no injustice: was it not for a denarius that thou didst contract with me?
14 Tanggapin mo ang para sa iyo at humayo ka. Kagalakan ko ang magbigay sa mga nahuling mga manggagawa na inupahan katulad ng sa inyo.
Take what belongeth to thee, and go: for I am disposed to give to this last, as to thee.
15 Hindi ba marapat sa akin na gawin kung ano ang nais kong gawin sa aking mga pag-aari?' O ang iyong mata ay masama dahil ako ay mabuti?
Is it not lawful for me, to do what I please with what belongeth to me; or is thy eye evil, because I am good?
16 Kaya nga ang nauuna ay nahuhuli at ang nahuhuli ay nauuna.”
Thus the last shall be first, and the first last: for the called are many, but the chosen are few.
17 Habang si Jesus ay patungo sa Jerusalem, ang labindalawa ay isinama niya at habang nasa daan sinabi niya sa kanila,
And Jesus was about to go up to Jerusalem: and he took his twelve disciples aside, on the way, and said to them:
18 “Tingnan ninyo, aakyat tayo patungo sa Jerusalem at ang Anak ng Tao ay ibibigay sa mga punong mga pari at mga eskriba. At siya ay hahatulan nila ng kamatayan
Behold we are going to Jerusalem; and the Son of man will be delivered up to the chief priests and to the Scribes, and they will condemn him to death.
19 at ibibigay sa mga Gentil upang siya ay kutyain, paluin, at ipako siya sa krus. Ngunit sa ikatlong araw siya ay babangunin.
And they will deliver him over to the Gentiles: and they will mock him, and will scourge him, and will crucify him; and the third day, he will arise.
20 At ang ina ng mga anak na lalaki ni Zebedeo ay pumunta kay Jesus kasama ang kaniyang mga anak. Yumukod siya sa kaniyang harapan at humiling ng isang bagay sa kaniya.
Then came, to him the mother of Zebedee's children, she and her sons; and she worshipped him, and asked something from him.
21 Sinabi ni Jesus sa kaniya, “Ano ang nais mong hilingin?” Sinabi niya sa kaniya, “Ipag-utos mo na ang aking dalawang anak ay makakaupo sa iyong kaharian, ang isa sa iyong dakong kanang kamay at ang isa naman ay sa iyong dakong kaliwang kamay,”
And he said to her, What desirest thou? She said to him: Say, that these my two sons shall sit, the one on thy right hand and the other on thy left, in thy kingdom.
22 Subalit sinagot siya ni Jesus at nagsabi, “Hindi ninyo alam kung ano ang iyong hinihiling. Kaya ba ninyong inumin ang tasa na aking iinumin?” Sinabi nila sa kaniya, “Kaya namin.”
Jesus answered and said: Ye know not what ye ask for. Can ye drink of the cup, of which I am to drink? or be baptized with the baptism, that I am baptized with? They say to him: We can.
23 Sinabi niya sa kanila, “Ang aking tasa ay tunay ninyong inumin. Subalit ang pag-upo sa aking dakong kanang kamay at sa aking dakong kaliwang kamay ay hindi sa aking pagpapasya, ngunit ito ay para sa kanila na pinaghandaan ng aking Ama.”
He saith to them: Ye will indeed drink of my cup, and will be baptized with the baptism that I am baptized with: but that ye should sit on my right hand and on my left, is not mine to give, except to those for whom it is prepared by my Father.
24 At nang mapakinggan ito ng sampung mga alagad, labis silang hindi nasiyahan sa dalawang magkapatid.
And when the ten heard it, they were angry against the two brothers.
25 Ngunit tinawag sila ni Jesus sa kaniya at sinabi, “Alam ninyo na ang mga namumuno sa mga Gentil ay nanglulupig sa kanila, at ang mga mahahalagang mga tao sa kanila ay gumagamit ng kapangyarihan upang sundin sila.
And Jesus called them, and said to them: Ye know that the princes of the nations are their lords, and their great men exercise authority over them.
26 Subalit hindi dapat mangyari ito sa inyo. Sa halip, ang sinumang nagnanais na maging dakila sa inyo ay dapat maging tagapaglingkod ninyo.
Not so shall it be among you. But whoever among you desireth to be great, let him be to you, a ministerer:
27 At ang sinumang nagnanais na maging una sa inyo ay dapat maging tagapaglingkod ninyo.
and whoever among you desireth to be first, let him be your servant:
28 Katulad ng Anak ng Tao hindi siya naparito upang paglingkuran, kundi upang maglingkod, at upang ibigay ang kaniyang buhay bilang pangtubos sa marami.
even as the Son of man came, not to be served, but to serve; and to give his life a ransom for many.
29 Habang sila ay paalis mula sa Jerico, napaka-raming tao ang sumunod sa kaniya.
And as Jesus passed out of Jericho, a great multitude followed him.
30 At nakita nila ang dalawang bulag na lalaki na nakaupo sa daan. Nang marinig nila na si Jesus ay dumaraan, sila ay sumigaw at nagsabi, “Panginoon, Anak ni David, mahabag ka sa amin.”
And lo, two blind men were sitting by the way side. And when they heard that Jesus was passing, they called out, and said: Have compassion on us, my Lord, thou son of David!
31 Subalit sinaway sila ng mga tao, sinabihan sila na tumahimik. Ngunit, lalo silang nagsisisigaw ng malakas at nagsabi, “Panginoon, Anak ni David, mahabag ka sa amin.”
And the multitudes rebuked them, that they might be silent. But they raised their voice the more, and said: Our Lord, have compassion on us, thou son of David.
32 At huminto si Jesus at tinawag sila at nagsabi, “Ano ang nais ninyong gawin ko sa inyo?”
And Jesus stopped, and called them, and said: What wish ye, that I should do for you?
33 Sinabi nila sa kaniya, “Panginoon, na ang aming mga mata ay mabuksan.”
They said to him: Our Lord, that our eyes may be opened.
34 At si Jesus, na nakadama ng pagkahabag, hinipo ang kanilang mga mata. Agad agad ay natanggap nila ang kanilang paningin at sumunod sa kaniya.
And he had compassion on them, and touched their eyes: and immediately their eyes were opened, and they followed him.