Marcos 9
1 At sinabi niya sa kanila, “Totoo itong sasabihin ko sa inyo, mayroong ilan sa inyo na nakatayo rito ang hindi makakaranas ng kamatayan bago nila makita ang kaharian ng Diyos na darating na may kapangyarihan.”
Eno we boot baat rumta, “Ngah ih baat rumhala, Rangte Hasong chaan aphaan lam ih raaha ah maang japtup ngah khoh nah arah dowa rukho ah maang tekte eje ang an.”
2 At makalipas ang anim na araw, sinama ni Jesus si Pedro, Santiago at Juan na umakyat sa mataas na bundok, na sila lang ang naroon. Pagkatapos, nagbago ang kaniyang anyo sa kanilang harapan.
Sa arok lini Jisu ih Pitar, Jeems nyia Joon ah siit ano, kongchoong ni neng luulu wang rumta. Neng miksok di Jisu, ah choocho ih lek arah sok rumta,
3 Ang kaniyang kasuotan ay kumikinang nang napakaliwanag, labis na maputi, mas maputi kaysa sa anumang pampaputi sa mundo na maaaring makapagpapaputi sa mga ito.
henyuh hekhat ah pungkoopkoop ih dong phaakta erah than ih puungta o eh uh arah hatoh adoh erathan tajen puung chotka.
4 Pagkatapos ay nagpakita sa kanila si Elias kasama si Moises, at nakikipag-usap sila kay Jesus.
Erah lilih heliphante wajom ih Elija nyi Moses Jisu damdi waan arah japtup rumta.
5 Nagsalita si Pedro at sinabi kay Jesus, “Guro, mabuti para sa amin na kami ay naririto kaya hayaan mo kaming gumawa ng tatlong silungan, isa para sa iyo, isa para kay Moises at isa para kay Elias.”
Pitar ih Jisu suh baatta, “Nyootte, tumthan ese ah seng aani ang ih no ah! Seng ih nyutaap ejom than buk ih, esiit ah an raangtaan, esiit ah Elija raangtaan, esiit Moses raangtaan.”
6 (Sapagkat hindi niya alam kung ano ang sasabihin, sapagkat sila ay lubhang natakot.)
Pitar nyia wahoh loong ah rapne ih cho rum ano Pitar ah mame jeng suh uh taseeta.
7 Isang ulap ang dumating at lumilim sa kanila. Pagkatapos, isang boses ang nagmula sa ulap, “Ito ang aking minamahal na Anak. Makinig kayo sa kaniya.”
Erah lilih jiingmuung ih neng loong ah loopjota, eno jiingmuung mong ni dongjeng ra taha, “Arah ngah di nga mongnook Sah miimi—heh jengkhaap chaat an!”
8 Biglang, nang sila ay lumingon sa paligid, wala silang ibang nakitang kasama nila kundi si Jesus lamang.
Neng ih seek taat lengsok rum adi, o uh tajeeta; Neng damdi Jisu chap arah laklak tup rumta.
9 Habang sila ay bumababa ng bundok, inutusan niya na walang sinuman ang kanilang pagsasabihan kung ano ang kanilang nakita, hanggang ang Anak ng Tao ay bumangon mula sa patay.
Neng kong ni dat ra rumha di Jisu ih baat rumta, “O suh uh nak baat an sen ih tumjaat tuptan rah ah, mina sah tek nawa maang ngaaksaatka ngakhoh nah ah.”
10 Kaya inilihim nila ang nangyari sa kanilang mga sarili, ngunit pinag-usapan nila kung ano ang ibig sabihin ng “bumangon mula sa patay.”
Neng ih heh jeng ah thang et rumta, ang abah uh neng chamchi ni bah erah tiit ah waan ruh ih rumta, “‘Tek nawa ngaaksaat’ ah tumjih suh liita?”
11 Siya ay tinanong nila, “Bakit sinasabi ng mga eskriba na dapat maunang dumating si Elias?”
Eno neng ih Jisu suh chengta, “Hootthe nyootte loong ih Elija jaakhoh raaha ih tumet suh liita?”
12 Sinabi niya sa kanila, “Tunay na mauunang darating si Elias upang ibalik sa dati ang lahat ng bagay. Kung gayon bakit nasusulat na ang Anak ng Tao ay maghihirap ng maraming bagay at kasusuklaman?
Jisu ih ngaak baatta, “Elang eah jaakhoh Elija aju raaha, jaatrep ban khookham raang ih ah. Enoothong Rangteele ni tumet suh liita Mina Sah ah rapne ih cham ah thaangju nep et rum ah eah?
13 Ngunit sinasabi ko sa inyo na si Elias ay dumating na at ginawa nila ang lahat ng gusto nilang gawin sa kaniya, tulad ng sinasabi ng kasulatan tungkol sa kaniya.”
Nga ih baat rumhala, Elija ah jen ra ih taha eno mina loong ah ih neng ih mamet thunta erah jun ju re rumta, heh tiit ah Rangteele ni raangha likhiik ah.”
14 At nang makabalik sila sa mga alagad, nakita nila ang napakaraming tao na nakapalibot sa kanila at nakikipagtalo ang mga eskriba sa kanila.
Neng heliphante rukho loong ah damdi chokhoom wang rum adi, miloong hantek ih kookchap rum ano Hootthe nyootte loong damdi daanmu rum arah japtup rumta.
15 At nang makita nila si Jesus, namangha ang lahat ng mga tao at kaagad nagsipagtakbuhan papunta sa kaniya upang siya ay batiin.
Miloong ah ih Jisu ah tup rum ano paatja rumta, eno heh reeni soonkah rum ano jengseera rumta.
16 Tinanong niya ang kaniyang mga alagad, “Ano ang inyong pinagtatalunan sa kanila?”
Jisu ih heliphante loong suh cheng rumta, “Tumjih tungdi neng damdi daanmui lan?”
17 Sinagot siya ng isa sa mga taong naroroon, “Guro, dinala ko sa iyo ang aking anak na lalaki, mayroon siyang espiritu na pumipigil sa kaniya na makapagsalita,
Mih dung ni wasiit ngaakjengta, “Nyootte, ngah ih an jiinni nga sah chiithih laakhah pan, heh jeng nep mah arah siitkaat halang.
18 at nagiging sanhi ito ng kaniyang pangingisay at ibinabagsak siya nito, bumubula ang kaniyang bibig, nagngangalit ang kaniyang mga ngipin at naninigas. Hiniling ko sa iyong mga alagad na palayasin ito sa kaniya ngunit hindi nila ito magawa.”
Chiithih laakhah pat adi heh teewah ah hah ni loongdat ano heh tui nawa tookwu ah dong, heh pha ah chektat ano kah laatdat ah, erah raang ih an liphante loong suh chiithih laakhah taat dokphan thuktang, eno tajen dok phan rumta.”
19 Sinagot sila ni Jesus, “Salinlahing walang pananampalataya, hanggang kailan ba ako kailangang manatili kasama ninyo? Hanggang kailan ko kayo pagtitiisan? Dalhin ninyo siya sa akin.”
Jisu ih liirumta, “Mamah lajen hanpi ehan mina sen loong ih ah! Ngah sen damdoh jaatjaat mathan ma jen roong tonghang? Ngah sen damdam mathan ma jen reehang? Noodek ah nga jiinnah siitwan han!”
20 Dinala nila ang batang lalaki sa kaniya. Nang makita ng espiritu si Jesus, kaagad siya nitong pinangisay. Natumba ang bata sa lupa at bumula ang bibig.
Eno Jisu jiinni siitwan rumta. Erah damdam laathih rah ih Jisu ah tup ano, noodek ah hah ni loonghaat ano laatdat thukta, eno lengkoong ano heh tui ni tookwu loong ah dong eta.
21 Tinanong ni Jesus ang ama ng bata, “Gaano na siya katagal na ganito?” Sinabi ng ama, “Mula pagkabata.
Jisu ih heh wah asuh chengta, “Arah likhiik ih sa mathan dowa ih angla?” “Noodek dowa ih dook,” heh warah ih ngaak baatta.
22 Madalas siyang tinatapon nito sa apoy o sa tubig at sinubukan siya nitong patayin. Kung may magagawa kang kahit ano, kaawaan mo kami at tulungan mo kami.”
“Chiithih laakhah rah ih helek helek we nyia juung ni tek haat suh taatwoot chung ha. Minchan ih weehe, an tenthet nawa ih jen lang abah ah!”
23 Sinabi ni Jesus sa kaniya, “'Kung may magagawa'? Ang lahat ay magagawa sa mga naniniwala.”
Jisu ih heh wah suh liita, “An teeteewah ih jen lang eah ih liihu bah ah! Tuungmaang ete raang ih bah jaatrep ejen lang eah.”
24 Agad na sumigaw ang ama ng bata at nagsabi, “Naniniwala ako! Tulungan mo ang aking kawalan ng paniniwala!”
Erah damdam heh wah ah huung ano jengta, “Ngah etuungmaang elang, enoothong ehan tajen tuungmaang kang. Ehan ih tuungmaang suh chosok weehang!”
25 Nang makita ni Jesus ang mga tao na tumatakbo papunta sa kanila, sinaway niya ang masamang espiritu at sinabi, “Ikaw pipi at binging espiritu, inuutusan kita, lumabas ka at huwag nang bumalik pa sa kaniya.”
Jisu ih miloong tukhoom ah sok ano, chiithih laakhah asuh baatta. “Engong nyia ebaang chiiala” “Nga ih an suh baat hala arah noodek sak dowa dokkhoom hoono babah uh nak kah ngaak wang uh!”
26 Sumigaw ito at matinding pinangisay ang bata at pagkatapos ay lumabas. Nagmukhang parang isang patay ang bata kaya marami ang nagsabi, “Patay na siya.”
Chiithih laakhah ah riinghuung ano noodek ah loonghaat thiinta, eno that that ih moh tekthuk ano heh ah doksoon kata. Noodek ah tekmang likhiik ih hoonta, eno warep ih liita, “Etek ela abah ah!”
27 Ngunit hinawakan ni Jesus ang kaniyang kamay at ibinangon siya, at tumayo ang batang lalaki.
Eno Jisu ih noodek ah heh lak ih toonhoom ano chap thukta.
28 Nang pumasok si Jesus sa bahay, tinanong siya ng kaniyang mga alagad ng sarilinan. “Bakit hindi namin iyon mapalayas?”
Jisu nokmong ni nopkhoom adi heliphante loong ih hucheng rumta, “Seng ih laathih ah mamah lajen dokphan eti?”
29 Sinabi niya sa kanila, “Ang ganitong uri ay hindi mapapalayas maliban sa pamamagitan ng panalangin.”
Jisu ih baat rumta; “Aa likhiik chiithih laakhah ah rangsoom nawa luulu ih ba jen dokphan ah,” “Jaat hoh tumjih nawa reh uh tajenka.”
30 Umalis sila mula roon at dumaan sa Galilea. Ayaw niyang malaman ng kahit sino kung nasaan sila,
Jisu nyia heliphante loong erah dowa Galili hadaang lam ih wang rumta. Jisu ih heteewah maani ah ih wahoh suh tajat thukta,
31 sapagkat tinuturuan niya ang kaniyang mga alagad. Sinabi niya sa kanila, “Ang Anak ng Tao ay ibibigay sa kamay ng mga tao, at siya ay papatayin nila. Kung siya ay pinatay na, babangon siyang muli pagkalipas ng tatlong araw.”
tumeah heliphante loong suh tiitwaan nyootsoot rumta; “Mina Sah rah mih lak nah tek haat et suh jokoh rum ah. Enoothong sa jom lih nah, we ngaakthing eah.”
32 Ngunit hindi nila naintindihan ang pahayag na ito, at natakot silang tanungin siya.
Erah jengkhaap nyootta rah heliphante loong ih tumjih suh liita ih tasamjat rumta, heh suh huk cheng ra uh echo ih rumta.
33 At dumating sila sa Capernaum. At nang siya ay nasa loob ng bahay, tinanong niya sila, “Ano ang pinagtatalunan ninyo sa daan?”
Neng Keparnam hadaang ni thokrum taha, eno nokmong ni nop rumta lidi Jisu ih heliphante loong suh chengta, “Sen loong lam ni tumjih tungdi daanmui tan?”
34 Ngunit sila ay tahimik. Sapagkat habang sila ay nasa daan nakikipagtalo sila sa isa't isa kung sino ang pinakadakila sa kanila.
Neng ih tangaak baat rumta, tumeah neng chamchiini lam ni elongthoon ah o ah erah tiit tungdi daanmui rumta.
35 Umupo siya at tinawag ang Labindalawa nang magkakasama, at sinabi niya sa kanila, “Kung sino man ang nais mauna, dapat siyang maging huli sa lahat at maging tagapaglingkod ng lahat.”
Jisu ah tong ano asih wanyi heliphante loong ah poon rum ano baat rumta, “O ih phangkhothoon angsuh nook an erah lithoon nah angtheng eno heh ah loongtang laksuh angjih.”
36 Kumuha siya ng isang maliit na bata at pinaupo sa kanilang kalagitnaan. Binuhat niya ito at sinabi sa kanila,
Eno heh ih noodek wasiit neng loong ngathong ni chap thukta. Heh lak ih khonjoh ano baat rumta,
37 “Sinumang tumanggap sa isang batang katulad nito sa aking pangalan ay tumanggap din sa akin, at kung sinuman ang tumanggap sa akin, hindi lamang ako ang tinanggap niya, kundi maging ang nagsugo sa akin.”
“Oih arah noodek loong ah nga mendoh noppoon an, erah ih ngah poon halang; eno oih ngah noppoon halang, erah ih nga laklak tanoppoon rang, nga daapjatte ah anep wak noppoonha.”
38 Sinabi ni Juan sa kaniya, “Guro, may nakita kaming nagpapalayas ng demonyo sa iyong pangalan at pinatigil namin siya, dahil hindi siya sumusunod sa atin.”
Joon ih heh suh baatta, “Nyootte, seng ih an mendi mih wasiit ih chiithih laakhah loong ah dokphan arah japtupti eno tanghaamti, tumeah heh sengjoon tah angta.”
39 Ngunit sinabi ni Jesus, “Huwag ninyo siyang patigilin, sapagkat walang sinuman ang gagawa ng dakilang bagay sa pangalan ko at pagkatapos ay magsasalita ng anumang masama tungkol sa akin.
“Nakmok tanghaam an,” Jisu ih baat rumta, tumeah o mina ih nga mendoh epaatjaajih loong ah jen re abah, liwang nah erah mina rah nga miksukte tah angka ang ah.
40 Sinumang hindi laban sa atin ay sumasa atin,
O mina seng miksukte tah angka loong ah seng raangtaan ih ang ah.
41 Sinumang magbigay sa inyo ng isang tasa ng tubig upang inumin dahil kabilang kayo kay Cristo, totoong sinasabi ko sa inyo, hindi mawawala ang kaniyang gantimpala.
Ngah ih ami tiit baat rumhala, nga mina angkan no o ih sen suh juung jok thuk han erah mih ah amiisak heh thaang ah choh ah.
42 Ang sinumang nagiging dahilan na madapa ang isa sa mga bata na ito na naniniwala sa akin, mas mabuti pa sa kaniya na talian ang kaniyang leeg ng malaking gilingang bato at itapon siya sa dagat.
Arah noodek loong ah ih ngah suh hanpi rum halang ah oih bah uh mok thetsiit rum ah, erah mina rah heh boh adoh jong ah bonchi ano juungsih nah mah abah ese ang ah.
43 Kung ang iyong kamay ang dahilan upang ikaw ay madapa, putulin mo ito. Mas mabuti pang pumasok ka sa buhay na walang kamay kaysa may dalawang kamay at pumunta sa impiyerno, sa apoy na hindi namamatay. (Geenna g1067)
Erah raang ih sen lak ih sen tuungmaang ah matsiit abah, thadook haat et an! Lak hop mabah uh lametka we adoh roitang ih khaamwang nang ih bah lakko ih mabah uh lathoon roidong adoh chowang ah ese ang ah. (Geenna g1067)
44 (kung saan ang kanilang mga uod ay hindi kailanman mamamatay at ang apoy ay hindi kailanman mamamatay)
Erah nah ‘neng phakte soot ah babah uh tatiika, nyia neng khaam theng we ah babah uh tametka ang ah.’
45 Kung ang iyong paa ang dahilan upang ikaw ay madapa, putulin mo ito. Mas mabuti pa para sa iyo na pilay kang papasok sa buhay, kaysa may dalawang paa at maitapon sa impiyerno. (Geenna g1067)
Sen lah ih sen tuungmaang ah mok matsiit abah, thadook haat et an! Lah hop roitang we nah khaamwang nang ih bah lah ko lathoonka roidong adoh chowang ah ese ang ah. (Geenna g1067)
46 (kung saan ang kanilang mga uod ay hindi kailanman mamamatay at ang apoy ay hindi kailanman mamamatay.)
Erah nah ‘neng phakte soot ah babah uh tatiika, nyia neng khaam theng we ah babah uh tametka ang ah.
47 Kung ang iyong mata ang dahilan upang ikaw ay madapa, dukutin mo ito. Mas mabuti pang pumasok sa kaharian ng Diyos na may isang mata kaysa mayroong dalawang mata at maitapon sa impiyerno, (Geenna g1067)
Erah damdi sen mik ih dah thuk halan bah, doklot haat et an! Rangmong Hasong nah mikko ih wang ah ese ang ah mik hop ih roitang we nah khaamwang nang ih bah ah. (Geenna g1067)
48 kung saan hindi namamatay ang kanilang mga uod at hindi namamatay ang apoy.
Erah ni, ‘Neng phakte soot ah babah uh tatiika nyia neng khaam theng we ah babah uh tametka ang ah.’
49 Dahil ang lahat ay maasinan ng apoy.
“Mireprep ah we nawa ih saasook ah sum ih siik hoon theng saasiit arah likhiik ah.
50 Ang asin ay mabuti, ngunit kung mawala ang pagka-alat nito, paano mo ito mapapaalat muli? Taglayin ninyo ang asin sa inyong mga sarili at magkaroon kayo ng kapayapaan sa isa't-isa.”
“Sum ah ese; enoothong sumwaan ah sa abah, sen ih mamah we ih miingaak sumthuk an? “Joonte damdoh sum likhiik angtheng, eno warep damdoh semroongroong in songtong theng.”
