< Marcos 6 >
1 Umalis siya doon at pumunta siya sa kaniyang sariling bayan at sumunod ang kaniyang mga alagad.
Ug si Jesus mipahawa didto ug miadto sa iyang kaugalingon lunsod ug ang iyang mga tinun-an mikuyog kaniya.
2 Nang dumating ang Araw ng Pamamahinga, nagturo siya sa sinagoga. Maraming tao ang nakarinig sa kaniya at namangha sila. Sinabi nila, “Saan niya nakuha ang mga katuruang ito?” “Ano itong karunungan na naibigay sa kaniya?” “Ano itong mga himala na nagagawa niya sa pamamagitan ng kaniyang mga kamay?”.
Ug sa pagkaadlaw nga igpapahulay, siya misugod sa pagpanudlo sulod sa sinagoga; ug ang daghang nakadungog kaniya nahibulong nga nanag-ingon, "Diin ba niya hibatoni kining mga butanga? Ug unsa bang kaalama kining gikahatag kaniya. Ug ang mga milagro nga nahimo pinaagi sa iyang mga kamot!
3 “Hindi ba ito ang karpintero, ang anak ni Maria, at kapatid ni Santiago, Jose, Judas at Simon? Hindi ba't kasama natin ang kaniyang mga kapatid na babae dito?” At sumama ang kanilang loob kay Jesus.
"Dili ba siya mao man ang panday, ang anak ni Maria ug igsoon nila ni Santiago ug ni Jose ug ni Judas ug ni Simon? Ug dili ba ang iyang mga igsoong babaye ania man uban kanato?" Ug kaniya nakaplagan nila ang kahigayonan sa pagkapangdol.
4 At sinabi ni Jesus sa kanila, “Ang isang propeta ay hindi nawawalan ng parangal, maliban sa kaniyang sariling bayan at sa kaniyang mga kamag-anak at sa kaniyang sariling sambahayan.”
Ug si Jesus miingon kanila, "Ang profeta dungganan bisan diin, gawas sa iyang kaugalingong lungsod ug sa iyang kaugalingong kaparyentihan ug sa iyang kaugalingong panimalay."
5 Hindi siya makagawa ng kahit na anong makapangyarihang gawain, maliban lamang sa pagpatong ng kaniyang mga kamay sa ilang may sakit at pagalingin sila.
Ug didto wala siya makahimog mga milagro, gawas sa pagtapion sa iyang mga kamot diha sa pipila ka mga masakiton ug iyang gipang-ayo sila.
6 Ikinamangha niya ang kanilang kawalan ng pananampalataya. At naglibot siyang nagtuturo sa mga nayon.
Ug nahibulong siya tungod sa ilang pagkawalay pagtoo.
7 Tinawag niya ang Labindalawa at sinimulan silang isugo ng dalawahan at binigyan niya sila ng kapangyarihan laban sa maruruming espiritu,
Ug ang Napulog-Duha iyang gitawag ngadto kaniya, ug gisugdan niya ang pagpadala kanila nga magtinagurha, ug gihatagan niya silag kagahum batok sa mga mahugawng espiritu.
8 at ipinagbilin niya sa kanila na huwag magdala ng kahit ano sa kanilang paglalakbay maliban lamang sa tungkod, walang tinapay, walang sisidlan at wala ring pera nailalagay sa kanilang sinturon,
Ug iyang gitugon sila nga walay bisan unsa nga ilang dad-on alang sa ilang panaw, gawas sa sungkod, walay tinapay, walay puntil, walay kuwarta sa ilang mga bulsa sa bakus;
9 kundi magsuot ng sandalyas at huwag magsuot ng dalawang tunika.
hinoon sa paggamit ug mga sapin, apan sa dili pagsul-ob ug duha ka buok kamisola.
10 At sinabi ni Jesus sa kanila, “Sa tuwing papasok kayo sa isang bahay, manatili kayo doon hanggang makaalis kayo sa lugar na iyon.
"Ug siya miingon kanila, " Asa gani kamog balay nga kasak-an, pabilin kamo didto hangtud sa inyong pagpamahawa sa maong dapit.
11 At kung mayroong bayan na hindi tatanggap o makikinig sa inyo, umalis kayo sa lugar na iyon, pagpagin ninyo ang alikabok mula sa inyong mga paa bilang patotoo sa kanila.
Ug kon sa bisan unsang dapit kamo dili dawaton ug dili patalinghugan, inigpamahawa ninyo, itaktak ninyo ang mga abog nga anha sa inyong mga tiil ingon nga pagtutol batok kanila."
12 Humayo sila at inihayag na dapat talikuran ng mga tao ang kanilang mga kasalanan.
Ug sila nanglakaw ug nagwali nga kinahanglan maghinulsol ang mga tawo.
13 Pinalayas nila ang maraming demonyo at pinahiran nila ng langis ang mga taong may sakit at pinagaling sila.
Ug ilang gipagula ang daghang mga yawa, ug gihidhiran nilag lana ang daghang mga yawa, ug gihidhiran nilag lana ang daghang mga masakiton ug gipang-ayo sila.
14 Nabalitaan ito ni Haring Herodes sapagkat kilalang-kilala na ang pangalan ni Jesus. Sinasabi ng iba, “Si Juan na Tagapagbautismo ay binuhay mula sa mga patay at dahil dito, ang mga kamangha-manghang kapangyarihang ito ang kumikilos sa kaniya.”
Ug si hari Herodes nakadungog niini, kay ang ngalan ni Jesus nabantug na man. Ug dihay nanag-ingon, "Si Juan nga magbabautismo gibanhaw gikan sa mga patay; ug mao kanay hinungdan ngano nga kining mga gahuma maabtik diha kaniya."
15 Sinasabi ng iba, “Siya si Elias.” Sinabi pa ng iba, “Siya ay isang propeta, tulad ng isa sa mga propeta noong sinaunang panahon.”
Apan ang uban nanag-ingon, "Kini mao si Elias." Ug ang uban nanag-ingon, "Kini profeta, sama sa usa sa mga profeta sa karaan."
16 Ngunit nang marinig ito ni Herodes, sinabi niya, “Si Juan na pinugutan ko ng ulo ay binuhay.”
Apan sa pagkadungog niini ni Herodes, siya miingon, "Nabanhaw si Juan nga akong gipapunggotan."
17 Sapagkat mismong si Herodes ang nagpadakip kay Juan at ipinagapos siya sa bilangguan dahil kay Herodias, (asawa ng kapatid niyang si Felipe) dahil naging asawa niya ito.
Kay si Herodes ugod mao man ang nagsugo sa pagpadakop kang Juan, ug nagpagapos kaniya sa bianggoan tungod kang Herodias nga asawa ni Felipe nga igsoon niya ni Herodes; kay gipangasawa man siya ni Herodes.
18 Sapagkat sinabi ni Juan kay Herodes, “Hindi naaayon sa batas na mapasaiyo ang asawa ng iyong kapatid.”
Kay si Juan nakaingon man ugod kang Herodes, "Dili uyon sa balaod ang paghupot mo sa asawa sa imong igsoon."
19 Ngunit nagkimkim ng galit si Herodias laban sa kaniya at gusto niya itong patayin, ngunit hindi niya magawa,
Ug si Herodias nasilag batok kaniya, ug buot unta niyang patyon siya. Apan wala siya makagayon,
20 sapagkat natatakot si Herodes kay Juan, alam niyang matuwid at banal na tao si Juan, at pinanatili niya itong ligtas. At sa pakikinig nito sa kaniya ay labis siyang nabagabag, subalit siya ay nakinig sa kaniya na may galak.
tungod kay si Herodes nahadlok man kang Juan, sanglit nahibaloan man niya nga siya maoy matarung ug balaan nga pagkatawo, ug iyang gipanalipdan siya. Ug sa iyang pagkadungog kaniya, siya nalibog sa hilabihan; ngani iyang gikalipay ang pagpatalinghug kaniya.
21 At dumating ang araw ng pagkakataon nang ipagdiwang ni Herodes ang kaniyang kaarawan at naghanda siya ng hapunan para sa kaniyang mga opisyal, mga pinuno ng mga kawal at mga pinuno ng Galilea.
Apan miabut ang higayon sa diha nga sa pagkasumad sa iyang adlawng natawhan, si Herodes naghimog kombira alang sa iyang mga punoang kawani ug sa mga pangulo sa kasundalohan ug sa mga kadagkuan sa Galilea
22 Dumating ang mismong anak na babae ni Herodias at sumayaw para sa kanila at naaliw niya si Herodes at kaniyang mga panauhin. At sinabi ng hari sa babae, “Humingi ka ng kahit na anong gusto mo at ibibigay ko ito sa iyo.”
Kay sa diha nga ang babayeng anak ni Herodias misulod ug misayaw, nahimuot kaniya si Herodes ug ang iyang mga dinapit; ug ang hari miingon sa dalaga, "Pangayo kanako sa bisan unsang gusto mo, ug ihatag ko kini kanimo."
23 Sumumpa siya sa kaniya at sinabi, “Kahit na anong hingin mo sa akin, ibibigay ko sa iyo, hanggang sa kalahati ng aking kaharian.”
Ug kaniya nanumpa siya nga nag-ingon, "Bisan unsay imong pangayoon kanako, ihatag ko kini kanimo bisan pa ang katunga sa akong gingharian."
24 Lumabas siya at sinabi sa kaniyang ina, “Ano ang dapat kong hingin sa kaniya?” Sinabi niya, “Ang ulo ni Juan na Tagapagbautismo.”
Ug ang dalaga migowa ug nangutana sa iyang inahan, "Unsa bay akong pangayoon?" Ug siya mitubag, "Ang ulo ni Juan nga magbabautismo."
25 At kaagad siyang pumasok nang nagmamadali papunta sa hari at humingi, sinabi, “Gusto kong ibigay mo sa akin ngayon din ang ulo ni Juan na Tagapagbautismo na nakalagay sa bandehado.”
Ug dihadiha midali siya sa pagsulod ngadto sa atubangan sa hari ug kaniya nangayo siya nga nag-ingon, "Gusto ko nga karon dayon ihatag mo kanako ang ulo ni Juan nga Bautista, sinulod sa bandiha."
26 Lubhang nalungkot ang hari, ngunit dahil sa pangako at sa mga panauhin, hindi niya matanggihan ang kaniyang hinihingi.
Ug ang hari nasubo sa hilabihan gayud, apan tungod sa iyang mga panumpa ug sa iyang mga dinapit, dili niya buot usbon ang iyang pulong ngadto kaniya.
27 Kaya pinapunta ng hari ang isang kawal mula sa kaniyang mga bantay at inutusan niyang dalhin sa kaniya ang ulo ni Juan. Pumunta ang kawal at pinugutan siya sa bilangguan.
Ug dihadiha gisugo sa hari ang usa ka sundalo sa mga bantay sa pagkuha sa ulo ni Juan. Ug iyang giadto ug gipunggotan siya sa sulod sa bilanggoan,
28 Dinala niya ang ulo na nasa bandehado at ibinigay ito sa dalaga at ibinigay ito ng dalaga sa kaniyang ina.
ug ang ulo iyang gidala sinulod sa bandiha, ug gihatag niya sa dalaga; ug kini gihatag sa dalaga ngadto sa iyang inahan.
29 At nang marinig ito ng kaniyang mga alagad, pumunta sila at kinuha ang kaniyang katawan at inilagay sa isang libingan.
Ug sa pagkadungog niini sa mga tinun-an ni Juan, nangadto sila ug gikuha nila ang iyang lawas ug gipahiluna kini sa usa ka lubnganan.
30 Nagtipun-tipon ang mga apostol sa palibot ni Jesus at sinabi sa kaniya ang lahat ng kanilang nagawa at naituro.
Ug unya ang mga apostoles nagkatigum pag-usab uban kang Jesus, ug kaniya ilang gisugilon ang tanan nga ilang nahimo ug gipanudlo.
31 At sinabi ni Jesus sa kanila, “Halikayo punta tayo sa ilang na lugar at sandaling magpahinga.” Sapagkat maraming dumarating at umaalis, at wala man lamang silang oras para kumain.
Ug siya miingon kanila, "Pangadto kamo nga kamokamo ra sa usa ka dapit nga awaaw, ug pamahulay kamog makadiyot." Kay daghan man ugod ang mga tawo nga nagpangadto-nganhi, ug si Jusu ug ang mga tinun-an halos makagayon bisan sa pagpangaon.
32 Kaya sumakay sila sa bangka papunta sa ilang na lugar.
Ug sakay sa sakayan nangadto sila sa usa ka dapit nga awaaw nga silasila ra.
33 Ngunit nakita silang umaalis at maraming nakakilala sa kanila, at nagsitakbo ang mga tao mula sa mga bayan at naunahan nila sina Jesus na dumating doon.
Ug daghan ang nakakita kanila sa ilang paggikan, ug nakaila kanila; ug kini sila midali pagpanalagan sa mamala paingon didto gikan sa tanang kalungsuran, ug miabut sila didto nga una pa kanila.
34 Nang makarating na sila sa dalampasigan, nakita niya ang napakaraming tao at nahabag siya sa kanila dahil para silang mga tupa na walang pastol. At sinimulan niyang magturo sa kanila ng maraming bagay.
Ug sa pagtakas ni Jesus sa mamala, iyang nakita ang usa ka dakung pundok sa mga tawo, ug siya naluoy kanila, kay sila sama sa mga karnero nga walay magbalantay; ug iyang gisugdan ang pagpanudlo kanila sa daghang mga butang.
35 Nang dapit-hapon na, nagpunta sa kaniya ang kaniyang mga alagad at sinabi, “Ilang ang lugar na ito at gumagabi na.
"Ug sa pagkahapon na kaayo, kaniya miduol ang iyang mga tinun-an ug miingon, " Awaaw kining dapita dinhi, ug karon hapon na kaayo;
36 Paalisin mo nalang sila upang makapunta sila sa karatig-pook at sa mga nayon upang bumili ng makakain para sa kanilang sarili.”
"palakta na sila sa pagpangadto sa silingang kayutaan ug mga kabalangayan aron makapamalit silag ilang makaon."
37 Ngunit sumagot siya at sinabi sa kanila, “Bigyan ninyo sila ng anumang makakain.” Sinabi nila sa kaniya, “Maaari ba kaming pumunta at bumili ng tinapay na nagkakahalaga ng dalawang daang denario at ibigay sa kanila upang kainin?”
Apan siya mitubag kanila, "Kamoy maghatag kanilag makaon." Ug sila miingon kaniya, "Mangadto ba kami sa pagpalit ug balig duha ka gatus ka denario nga tinapay, ug among ipakaon kanila?"
38 Sinabi niya sa kanila, “Ilang pirasong tinapay ang mayroon kayo? Pumunta kayo at tingnan ninyo.” Nang napag-alaman nila, sinabi nila, “Limang pirasong tinapay at dalawang isda.”
Ug siya miingon kanila, "Pila ba ka buok ang inyong tinapay? Adtoa ug susiha ninyo." Ug sa nasayran na nila, sila miingon kaniya, "Lima, ug duha ka buok isda."
39 Inutusan niya ang lahat ng tao na umupo ng pangkat-pangkat sa may damuhan.
Ug iyang gisugo silang tanan sa pagpanglingkod nga magpundokpundok diha sa lunhawng mga balili.
40 Umupo silang pangkat-pangkat, mga pangkat ng tig-iisang daan at tig-lilimampu.
Ug nanglingkod sila nga nagpundokpundok sa tinaggatus ug tinagkalim-an.
41 Nang kinuha niya ng limang tinapay at dalawang isda, tumingala siya sa langit, pinagpasalamatan at pinagpira-piraso niya ang mga tinapay at ibinigay sa kaniyang mga alagad upang ibigay sa mga tao. At pinaghinati-hati niya ang dalawang isda para sa kanilang lahat.
Ug sa nagkupot siya sa lima ka tinapay ug duha ka isda, miyahat siya sa langit ug nagpasalamat, ug iyang gipikaspikas ang mga tinapay ug gihatag ngadto sa iyang mga tinun-an aron idulot ngadto sa katawhan; ug iyang gibahinbahin ang duha ka isda alang kanilang tanan.
42 Kumain silang lahat hanggang sila ay nabusog.
Ug nangaon silang tanan ug nabusog.
43 Tinipun nila ang pinagpira-pirasong tinapay, labindalawang basket ang napuno, kasama na rin ang pinaghati-hating isda.
Ug ilang nahipos ang napulog-duha ka bukag nga mga tipik sa tinapay ug sa isda.
44 At may limanlibong mga kalalakihan ang kumain ng mga tinapay.
Ug ang mga nangaon sa tinapay may gidaghanon nga lima ka libo ka mga lalaki.
45 Agad niyang pinasakay ang kaniyang mga alagad sa bangka at pinauna sila sa kabilang dako, sa Betsaida, habang pinaaalis niya ang mga tao.
Ug dihadiha ang iyang mga tinun-an gipasakay niya sa sakayan ug iyang gipauna kaniya sa pag-adto sa pikas nga daplin, sa Betsaida, samtang nagpalakaw pa siya sa panon sa katawhan.
46 Nang wala na sila, umakyat siya sa bundok upang manalangin.
Ug sa nakapanamilit na siya kanila, siya miadto sa kabungturan aron sa pag-ampo.
47 Sumapit ang gabi, nasa kalagitnaan na ng dagat ang bangka, at siya ay nag-iisa sa lupa.
Ug sa pagkasawomsom na, ang sakayan didto na sa lawod sa lanaw, ug siya mao rang usa didto sa mamala.
48 At nakita niyang nahihirapan ang mga alagad habang nagsasagwan dahil ang hangin ay salungat sa kanila. Nang madaling-araw na pumunta siya sa kanila na naglalakad sa dagat at gusto niyang lagpasan sila.
Ug nakita niya sila nga nagkalisudlisud sa paggaud, kay songsongon man ang hangin. Ug sa may ikaupat nga hugna sa bantay sa kagabhion, kanila miadto siya nga naglakaw ibabaw sa tubig. Tuyo unta niya ang paglabay kanila,
49 Ngunit nang makita nilang naglalakad siya sa dagat, naisip nila na isa siyang multo at nagsigawan sila,
apan sa ilang pagkakita kaniya nga naglakaw ibabw sa tubig, ilang gidahum nga siya abat, ug sila naniyagit;
50 dahil nakita at natakot sila sa kaniya. Agad niya silang kinausap at sinabi sa kanila, “Lakasan ninyo ang inyong loob! Ako ito! Huwag kayong matakot!”
kay silang tanan nakakita man kaniya, ug nangalisang sila. Apan dihadiha kanila misulti siya nga nag-ingon, "Salig kamo, ako kini; ayaw kamo kalisang."
51 Sumakay siya sa bangka at tumigil ang pag-ihip ng hangin at lubos silang namangha sa kaniya.
Ug siya misaka sa sakayan ngadto kanila, ug ang hangin milunay. Ug sila nahibulong sa hilabihan gayud,
52 Sapagkat hindi nila naintindihan kung ano ang kahulugan ng tinapay, ngunit mabagal umintindi ang kanilang mga kaisipan.
kay wala man ugod sila makasabut mahitungod sa tinapay, hinonoa nagmagahi ang ilang mga kasingkasing.
53 Nang makatawid na sila, nakarating sila sa lupain ng Genesaret at idinaong nila ang bangka.
Ug sa nakatabok na sila, miabut sila sa yuta sa Genezaret ug midunggo sa baybayon.
54 Nang makababa sila sa bangka, agad nilang nakilala siya.
Ug sa paghikawas na nila sa sakayan, dihadiha nakaila kaniya ang mga tawo,
55 At nagtakbuhan sila sa buong rehiyon at nagsimulang dalhin sa kaniya ang mga may sakit na nasa higaan, saan man nila mabalitaan na siya ay pupunta.
ug nagpanalagan sila ngadto-nganhi sa tanang dapit niadtong yutaa, ug gisugdan nila ang pagpangdala sa mga masakiton diha sa mga higdaanan ngadto sa bisan diing dapit, diin atua siya sumala sa ilang madunggan.
56 Sa tuwing pumapasok siya sa mga nayon, o sa mga lungsod, o sa mga bayan, inilalagay nila ang mga may sakit sa mga pamilihan at nagmamakaawa sila sa kaniya na payagan man lamang silang hawakan ang laylayan ng kaniyang damit. At lahat ng humawak sa kaniya ay gumaling.
Ug bisan diin siya mag-adto, sa mga kabalangayan, sa mga siyudad, o sa kaumahan, didto gipahimutang nila ang mga masakiton diha sa mga tiyanggihan, ug nagpakiluoy sila kaniya nga pahikapon unta sila bisan na lang sa borlas sa iyang kupo; ug nangaayo ang tanang nakahikap niini.